As my claws are soaked in blood

De volle maan stond al hoog in de hemel tegen de tijd dat Vulture ontwaakte uit een lange, diepe slaap. Slaperig opende hij zijn ogen. Hij rekte zich uit en rolde uit zijn opgekrulde houding op zijn zij. Hij geeuwde breed en bleef voor enkele tellen liggen. Toen hij een tijdje aan van alles had zitten denken, en de slaap al een beetje uit zijn ogen was verdwenen, kwam hij overeind en stond hij op. Op een drafje ging hij de hoek om en gleed hij langs de spijlen van het hekwerk dat zijn tuin markeerde. Hij keek de slecht verlichte steeg door en besloot om naar rechts te gaan. Als hij het zich goed herinnerde was er altijd een hoop oude vuilniszakken met etensresten erin op de hoek van de straat geparkeerd. De containers zaten overvol dus gooide twolegs ze maar op de straat. Vulture vond het niet erg. Vluchtig schoot hij de staat over tot hij langs een grote weg de vuilniszakken op de hoek onder een lantaarnpaal zag liggen. Hongerig sprong hij er op af en rook hij aan de dichtstbijzijnde zak. Hij scheurde de zak open met veel geweld. Oude soepblikken en allemaal plastic rolde uit de opening. Zo ook een afgekloven kippenpootje. Gretig schoof hij het naar zich toe en begon hij er aan te knagen. De duisternis om hem heen deerde hem al een tijdje niet meer. Hij had zijn oren en ogen altijd open op deze plek. Zijn tuin lag dan wel beschut, het was ook een van de meest afgelegen plekken die hij kon kiezen. Gevaar loerde om elke hoek. Vulture's ogen vingen echter een beweging op aan de andere kant van de straat. Een breed figuur stapte de hoek om. Heel langzaam kwam zijn kop overeind. De duisternis om de kat heen gaf hem een vreemde, angstaanjagende verschijning. Vulture's blik week geen seconde van hem af toen hij zijn kant op kwam.

- Eerste post voor Gravepath