Wobble |Open|

Innerghost had een licht verduisterde blik in haar ogen, maar nog steeds straalde ze pure kracht uit, iets wat je van een deputy verwachtte, want ooit zal zij de rang als Leader op zich krijgen. In het Shadowclan territorium rook ze de geur van Tallpaw, en ging er achter aan. Ze had onlangs nog gesproken met Shrewstar. Alles was er uit, en zij had een nieuwe taak, Tallpaw omtoveren tot een échte Shadowclan kat. Al snel kwam hij in haar versier. "Tallpaw," miauwde ze op een kalme toon ter begroeting.

"Innerghost," begroette de apprentice hem terug. "Tijd voor je eerste training met míj," sprak Innerghost, en ze ging zitten. Shrewstar had haar de taak te geven om hem wat lessen te geven in kilheid, kwam er op neer. Ze zou hem leren hoe je een échte Shadowclan kat was, en de omgang met katten uit andere clans, bovenal katten die je mag op Gatherings, maar buiten die tijd niet mogen kán, tenminste, je kan er geen vriendschap mee hebben. "Mag ik de namen weten van de apprentices buiten Shadowclan die je graag mag?" Vroeg Innerghost, daar mee zou ze beginnen.

Één voor één kwamen langzaam de namen naar voren, wat begon met Quietpaw, waarvan ze wist dat zij een Riverclan poes was, gevolgd door Starlingpaw, waarvan ze meende dat het een Thunderclan poes was. Daarna werd tot haar verbazing zelf een Windclan Warrior opgenoemd, Owlflight. Ze weerhield zich zelf er van om haar nagels in de grond te steken en keek Tallpaw enkel kalm aan. "Flowpaw, Spottedpaw en Nimblepaw heb ik ook nog ontmoet," kwam er daarna in een rits uit. Flowpaw van Riverclan, Spottedpaw van Windclan en Nimblepaw uit Thunderclan. Namen kwamen voor op Gatherings, en je ontmoette wel eens katten tijdens het patrouille. Het was vanzelf sprekend dat de wat oudere warriors, de medicine cat, deputy en leader bijna alle katten bij naam wel kende uit alle clans. "En dat zijn ze allemaal?" Vroeg Innerghost kalm, ze vond het al akelig veel, veel te veel, maar ze keek er niet raar van op als er meer waren. En dat was eigenlijk al hard. "Met welke van deze katten schiet jij het beste op... van welke van deze katten zou je willen dat hij of zij is Shadowclan leefde. Noem er één."

"Dat waren ze volgens mij, anders waren ze niet interessant genoeg om te onthouden," miauwde Tallpaw. Zijn schouderophaal en onverschilligheid liet het haar wantrouwen. Was dit de waarheid? Ze besloot er niet op in te gaan, als Tallpaw nu nog niet de volle waarheid zeggen wou, zou ze er wel achter komen. Tenslotte was ze toch al vanplan om Tallpaw meer in de gaten te gaan houden. "Spottedpaw," miauwde Tallpaw. De Windclan poes. Wat hééft iedereen tegenwoordig met Windclan katten... juist de ergste vijanden op dit moment! Ze knikte enkel. "Prima," miauwde ze. Ze stond op. "Val me aan, met nagels ontbloot, en zie mij als Spottedpaw, doe je best, ik wil het aan je kunnen zien!" Miauwde ze. Zelf zou ze haar nagels niet gebruiken, haar klappen terug zouden al goed genoeg moeten zijn, al zou ze hem natuurlijk niet verwonden.

Tallpaw reageerde hoe ze verwacht had, hij deed een paar stappen naar achteren. Als ze dit elke keer gingen oefenen, zou hij het uiteindelijk zonder aarzelen doen. Tenminste, dat was wat ze voorspelde, wat ze hoopte. Dat ze hem meer het Shadowclan karakter kon geven. Sluw, trots en bruut. Ging ze nu meer werken aan het brute. Ook een reden waarom Innerghost hier niet vriendelijk op ging reageren. "Waarom?" Vroeg hij. "Ik beveel het je!" snauwde ze terwijl ze zich groot maakte. "Zie mij als die Spottedpaw, en val me aan!"

Innerghost gromde, en sloeg haar poot naar Tallpaw toe. "Dat heb ik niet gezegd," snauwde ze, en sprong met beide poten naar voren naar hem toe. Met haar poten, wierp ze de kater op zijn rug. "En nu, vecht terug," gromde ze. "En gebruik je klauwen," vervolgde ze, terwijl ze de kater in haar greep vast hield. Hij moest en zou terug moeten vechten, hij moest harder worden, en dit was stap één daarvan. Terug kunnen vechten tegen katten die je lief hebt, en ze píjn kunnen doen.

Innerghost grijnsde toen Tallpaw daadwerkelijk zijn klauwen gebruikten en haar kaak bijna raakte. Innerghost had het zien aankomen. Ze mocht dan boos overkomen, impulsief was de deputy niet. Nee, ze stond bekend om juist haar verstand, die ze altijd gebruikte. Omdat Innerghosts ogen op het gezicht van Tallpaw gericht was, zag ze in haar ooghoek de klauw van Tallpaw omhoog komen. Innerghost hief haar kin meer de lucht in, waardoor de klauw van Tallpaw miste. Innerghost was namelijk nog steeds een kop groter dan Tallpaw. Innerghost was sowieso een grote, forste poes. Meer de bouw van een kater, al was het vrouwelijke er nog in te zien. Innerghost sprong van Tallpaw af, waardoor hij vrij kwam. Tallpaw was nog maar een apprentice, en kon niet niet geheel ervaren zijn in complete, échte gevechten, tenminste, dat leek Innerghost logisch. Of de apprentice moest nog meer geheimen hebben. Slecht was Tallpaw daarintegen ook niet. Oké, nu Tallpaw daar zo stond, leek hij wel bijna volgroeid, en misschien net zo groot als Innerghost, al kon het lijken dat hij boven haar uit stak van zijn positie, wat niet zo was. "Interessant, tegen over je eigen clan genoten kan jij je zelf wél kwijt raken... maar als het gaat om lieve windclan poesjes, waarvan ik zeker weet dat jij iemand achter houd, gebeurt er niets," siste Innerghost, wat ze zei verzon ze, maar ze probeerde Tallpaw compleet uit zijn tent te lokken, het ergste in hem naar boven te halen. Innerghost wou weten wat hij in zich had. Tallpaw maakte geen kans tegen de zwarte deputy, maar ze wou weten wat hij in zich had, en zodra ze dat wist... ging ze hem helpen het onder controle te houden, en het te gebruiken tegenover de katten waar het tegen gebruikt móést worden. Was Innerghost ook niet opper machtig, maar Tallpaw ook niet, en hij was maar een apprentice in zijn eindfase, als hij al warrior ging worden na wat hij allemaal geflikt had. Want realistisch gezien, zou het nog wel wat extra moons gaan duren voor dat zo ver is. Allemaal in de poten van Shrewstar.

OOC: Lol, Tallpaw is een apprentice, Innerghost is een grote poes voor een poes, en toch torent hij boven haar uit, bijzonder xD

Misschien was het juist omdat Tallpaw zo kalm was dat Innerghost niks van zijn woorden geloofde. Hij was bijna emotieloos, gewoon dé perfecte masker voor iemand die iets geheim hield. "Tallpaw, je masker is zo goed dat hij gewoon te zien is. Hou op met faken," siste Innerghost. Vervolgens kreeg ze antwoord op wat ze er voor gezegd had. "Misschien omdat zelfs andere clans al vanaf het begin meer vertrouwen in me hadden dan mijn eigen clan," miauwde hij haar kwaad toe. Innerghost keek hem vol ongeloof aan. Ze zette af met haar achterpoten, niet verblind door woedde, maar om hem goed te laten schrikken. Ze bracht haar kop dicht bij de zijne met haar tanden ontbloot. Dit keer zodanig veel kracht zettend dat het onmogelijk moest zijn voor Tallpaw om zichzelf te kunnen bevrijden. "Íédereen zag een wonderbaarlijke warrior in jou," gromde ze. "Íédereen zag hoe goed je bezig was, als kit alleen al, vooral toen je net apprentice was. Dat niemand je vertrouwd heb je er zelf naar gemaakt." Haar gezicht weer teruggetrokken, maar hem nog steeds in een stevige greep vasthoudend keek ze op hem neer. "Stop met naar anderen te wijzen en kijk eens naar je spiegelbeeld, naar je zelf," Een snuivend geluid kwam uit haar neus weg, maar hem loslaten deed ze nog niet.

Innerghost had zo'n zin deze apprentice een keiharde tik te geven, één die hij niet snel vergeten zou. Zijn gehele brutale karakter irriteerde hem mateloos. "Gek genoeg merk ik het toch echt de anderen zijn die willen dat ik verander, zonder me een duidelijke reden te geven waarom," miauwde de apprentice. Innerghost trok haar neus op, maar bleef hem vast houden. "Is jou loyaliteit dan al zo ver weg gezonken, Tallpaw?" Siste ze. Ze stak haar nagels in hem en wachtte even, daarna stapte ze van hem af. "Je zult wel zien wat voor gevolgen dit heeft voor jou, en niet alleen voor jou, maar ook voor je dierbare, van béíde clans," sprak ze onheilspellend, hem recht aan kijkend met een dreigende, intimiderende blik. Ze snoof minachtend en draaide zich om. "We gaan terug naar het kamp, jij dus ook," grauwde ze, met haar staart zwaaiend.

Zijn verontschuldiging deed haar niks, niet veel, althans. Wel hoopte ze dat dit een teken was dat het tot hem door gedrongen was. "Maar ik wil zo graag loyaal zijn! Kan je me niet gewoon proberen uit te leggen waarom ik niet met anderen om mag gaan?" Zijn wanhopige toon liet haar geloven dat hij de sorry inderdaad meende, dat hij ook zo graag loyaal zijn wou. "Er zien niet voor niets vier clans ontstaan, Tallpaw," miauwde Innerghost ijzig kalm. "Starclan wilt het niet voor niets zo houden. Als het anders had moeten zijn, hadden we het wel geweten." Innerghost haalde diep adem. "Je mag best vrienden hebben buiten de clans, maar geen beste maatjes. Dat is niet mogelijk. Op Gatherings mag je hun opzoeken, met hun praten, et cetera, maar buiten de Gathering is het gewoon niet mogelijk," vertelde Innerghost. "Jij als Shadowclan kat weet vrijwel álles over Shadowclan, onze zwaktes, onze sterkte punten," vertelde Innerghost. "Op het moment dat jij een beste vriendin, óf meer buiten de clan hebt, zal alles in twijfel getrokken worden, voor beide katten. Naar wie zal jou loyaliteit sterker worden? Wie zal je kiezen tijdens een gevecht..?" Vertelde Innerghost. "Ik verwijt je nu niks, ik geef je enkel voorbeelden." Ze zuchtte en sloeg haar staart om Tallpaw heen. "Denk jij dat ik jou dit aan wil doen? Ik zie jou als een soort petekind van mij, ik geef veel om je, heel de clan geeft om je. De clan en ik zijn gewoon bang dat niet alleen de clan door jou vriendschappen buiten de clan iets zal overkomen, maar ook jóú," miauwde ze. Ze was genoeg hard geweest, en hoopte dat zacht zijn zal helpen. Maar elk woord die ze uitgesproken had, had ze wel gemeend.