Giving birth..!

Onderwerp: Giving birth..! ma 14 maa 2011 - 16:38

Al een tijdje liep de zwart witte poes rond met een dikke zwabber buik. Het jagen ging helaas wat moeilijker, maar ze lag sinds kort dan ook in de Nursey. Het was daar over het algemeen best gezellig. De meeste poezen daar hadden hun kits al. Van die kleine snuitjes die lagen te drinken aan de buik... Mousefur zwijmelde er al te lang over. Nu zat ze in het midden van het kamp. Eventjes uit de Nursey. Het was wel fijn, maar afentoe wel je er een beetje krielig... De poes genoot lekker van het waterige zonnetje die een goede gloed over het kamp verspreidde. Mousefur stak haar snuit de lucht in, en snoof de frisse lucht in. De kittens konden bijna elk moment al geboren worden. Ineens opende ze haar ambere ogen. Een steek... En nog een. Gingen ze komen!? Nerveus stond ze op, en keek naar haar buik. Er kwamen steeds wat meer steken. Zo snel als ze kon (niet snel dus..) rende ze naar de Nursey, en nestelde zich in het veiligste hoekje. Ja, ze gingen nu echt komen! 'Stormtail! Seastream!' Gilde ze zowat. Het zweet brak haar uit. 'Ze worden geboren!!' Schreeuwde ze nog harder. Ze hoopte maar dat iedereen het hoorde. Haar staart sloeg nerveus heen en weer. De pijn in haar buik werd steeds erger. Eén van de kits leek nu al te komen. Het drong steeds meer door. Een scherpe pijnscheut stak in haar onderbuik, en Mousefur kreeg donker-gele vlekjes voor haar ogen. 'Help..' Piepte ze. Al snel was de eerste kitten geboren. Instinctief boog ze zichzelf erheen, en scheurde het vlies eraf. Meteen begon ze het beestje schoon te likken. Een warme gloed vloeide door Mousefur heen. Haar eerste kitten!! Wat een schatje.. Maar voordat ze verder kon zwijmelen stak de volgende pijnscheut alweer door haar heen. Nerveus keek ze richting de ingang van Nursey. Zou er nog iemand komen...?

[Als eerste Smokekit, daarna Nightkit en als laatste Mistykit Wink

]

Onderwerp: Re: Giving birth..! wo 16 maa 2011 - 14:44

[*Schaamt zich* lekker de oudste die het goede voorbeeld moet geven komt te laat!]

Hmm lekker warm in zo'n moeder buik, het katertje genoot er van daar binnen warm heel warm, gewoon lekker heel warm. Alleen na een poosje werd het er gewoon veelte krap, langzaam kwam hij uit de buik van z'n moeder, kopje, twee voor pootjes, lijfje achter pootjes, en als laatste het kleine kitten staartje, het katertje zag er nu al veel belovend uit. Sterk, niet ziek, gezond alles wat maar goed was. Deze kitte zou een goede voorbeeld, meestal een goede voorbeeld zijn voor de gene die achter zich aan het buik verlieten! Zijn moeder haalde het vliesje van zich af en leiden hem naar de buik, en al gauw klemde hij zich vast aan de tepel om zich sterker te drinken, en na een paar weekjes, of eerder zou hij spelen met zijn broertjes of zusjes. Zijn vacht was rook grijs en lekker dik.

[Ik beloof je mijn volgende post grooter te maken, ik ben ziek inspi loos en moet achter de pc weg van mijn moeder!]

Onderwerp: Re: Giving birth..! vr 1 apr 2011 - 19:21

- Dit duurt me te lang x) -

Stilletjes lag Mistykit tegen de baarmoederwand aan. Ze voelde haar broertje en zusje onrustig bewegen. Zijzelf daarin tegen bleef ze liggen of was drijven een beter woord? Haar pootjes drukte tegen haar zachte buikje aan. Haar broertje nam de meeste ruimte in beslag. Mistykit lag helemaal achteraan. Goed verstopt voor het enge onbekenden. Het was warm in de baarmoeder. Erg warm. Eerst was er genoeg ruimte voor de drie kittens. Maar ze groeiden en nu pasten ze met z'n drieën er maar net in.
Opeens werd het minder druk. Verward wat er gebeurde bleef ze zo stil mogelijk liggen. Misschien was het iets verkeerds. Iets wat niet klopte. Haar zusje begon ook al wat meer te bewegen en ze kreek een staartje tegen haar neus gedrukt. Mistykit voelde al een tijdje het gewicht van haar broertje en zusje tegen haar aan drukken. Beiden wouden meer ruimte en plaats hebben. Dan werd Mistykit weggeduwd dicht tegen de wand aan. Het werd benauwd maar Misty durfde dan niet te spartelen. Stel dat ze iets verkeerds deed. Misschien deed ze mama wel pijn, of haar broertje en zusje. Mistykit piepte niet wanneer ze weer werd platgedrukt. De kitten was klein van stuk dus vond ze het niet heel erg.

De wand begon opeens te bewegen. Angstig rolde Mistykit zich op tot een balletje. Hopend dat het snel weer rustig werd. Voor de eerste keer in tijden werd Misty niet meer platgedurkt tegen de wand. Haar zusje leek ook blij te zijn met meer ruimte. Maar waar kwam die ruimte vandaan? Misty rekte zich iets meer uit maar ze voelde de aanwezigheid van haar broertje niet meer. Waar was hij heen?

Onderwerp: Re: Giving birth..! di 5 apr 2011 - 20:51

Snakkend naar adem wrong Mousefur zich in alle bochten en wegen. De pijn was bijna ondragelijk. De eerste kitten was er al. Hij lag lekker rustig tegen haar zachte pels aan. De poes likte uit alle macht over het doorweekte vachtje om het droog te krijgen. Maar de volgende pijnscheut vloeide weer door haar lichaam heen. 'Stormtail? Seastream...' Kreunde ze piepend. Ze hoopt dat ze snel zouden komen. Opeens voelde ze dat de kitten er zachtjes werd uitgeduwd. Het was een klein poesje. Ze had een prachtige kleur. Grijs wit, en heel zacht. Ondanks de alle pijn die ze voelde, stroomde er een vleug van blijdschap door haar heen. Meteen trok ze de kitten haar kant op. Heftig likte ze het hulpelose wezentje helemaal af. Ook dat poesje legde ze zorgzaam tegen haar zachte warme pels. Haar kittens piepte zachtjes, en kronkelde om zich heen. Meteen werd Mousefur helemaal slap. Dit was waar ze áltijd al van had gedroomd. Kittens! Maar het waren er nu nog maar twee. De poes voelde nog iets bewegen in zich. Drie! Er kwam er dus nog één. Haar gezicht vertrok van de opnieuw komende pijn. Deze was echt ondragelijk. Ze had er al twee moeten ondergaan, maar dit was de grens! Uit alle macht kronkelde ze op en neer. Met haar laatste beetje energie probeerde ze de laatste kitten geboren te laten worden. Druppeltjes zweet vielen naar beneden, en Mousefur hoorde niks meer. Ze had alleen nog maar het gevoel en zicht voor de laatste geboorte. kreunend bracht ze het wezentje op aarde.

[Sorry, beetje kort D;]

Onderwerp: Re: Giving birth..! wo 6 apr 2011 - 12:09

Het zwarte kittentje sliep een tijd in de warme buik van haar moeder. Genietend knorde ze. Plots begonnen de andere twee te bewegen. Het kleine diertje kreunde even, al kon niemand dat horen. Ze zat in de buik en was onhoorbaar, toch kreunde ze. Ze draaide haar natte lijfje om en strekte haar pootje uit. Ze voelde iets. Ze voelde alles bewegen en haar broertje en zusje waren weg. Bang en alleen wachtte het kleine kittentje af. Alles begon te bewegen en dat maakte haar bang. Haar oogjes zaten dichtgeplakt en plots kwam ze ergens op. Het was iets kouder dan in de buik, maar ijskoud was het niet. Ze begon hevig te piepen. Miauwen lukte het kleine kittentje nog niet. Ze piepte nogmaals en probeerde haar oogjes open te doen, maar het ging niet. Ze zaten helemaal vastgeplakt. Ach, daar moest ze maar aan wennen. In de buik zag je ook nooit iets, je voelde alleen dingen. Opnieuw kwam er een luide piep uit haar droge keel. Ze had honger en ze had het toch kouder dan verwacht. Bloed en water hing aan haar vacht geplakt. Het kittentje was pikzwart behalve het puntje van haar staart en een klein plukje op haar borst. Je zag het alleen niet zo goed. Ach, niet erg. Zelf kon ze helemaal niets zien. Het pasgeboren kittentje rolde naar voren en probeerde haar kleine pootjes te gebruiken. In de buik had het kittentje weinig voedsel gekregen. Haar broer en zus hadden alles gestolen. Maar heel klein was ze niet. Kleiner dan de anderen wel. Maar dat was vaak wel normaal. Ze zuchtte even en zocht naar de geur van haar moeder. Al zat haar vacht vreselijk vastgeplakt door het bloed en het water. Nat was ze. Hatelijk. Waar was haar moeder toch?

Onderwerp: Re: Giving birth..! wo 6 apr 2011 - 18:55

Mistykit krimpte in elkaar als een klein bolletje. Ondanks dat ze nog steeds in haar moeder zat was ze bang. Mistykit zou rillen als een stengel in de wind als ze niet dreef in haar moeders buik. Al was he grootste gedeelte van de warme vloeistof weggevloeid naar het niets. Dat niets maakte haar bang. Het redelijk grote, plaats innemende, broertje was weg. Een paar minuutjes later was ook haar kleinere zusje verdwenen. Het was haar buurt, Mistykit voelde het. Haar moeder wou haar kwijt, ze wou haar weghebben. Zo goed en zo kwaad mogelijk bleef ze liggen. De wand bewoog en vocht tegen haar zodat ze los zou komen. Mistykit weigerde halsstarrig. Ze wou niet het koude buiten kennen. De kitten wou warm en veilig binnen blijven. Haar pootjes probeerde houvast te vinden of iets waardoor ze niet weg hoefde te gaan. Mistykit wist niet dat ze mogelijk haar moeder pijn deed door tegen te stribbelen. Het enige wat ze wist was dat ze buiten kwetsbaar en alleen zou zijn. Ze wou niet, ze ging niet. Beetje bij beetje werd Misty tegen haar zin naar voren geduwd. Door het geduw was en haar tegenstrijd was ze verkeerd komen liggen. De nauwe gang waarin ze werd geduwd benauwde haar. Ze kneep haar al dichte oogjes extra dicht. De gang was smal, te smal voor haar gevoel. De manier waarop ze door de gang moest deed zeer. Angstig voelde Mistykit iets kouds tegen haar staartje. Daarna stopte het voortbewegen. Was mama gestopt? Was ze niet boos en snapte ze dat ze haar dochter niet weg mocht doen?

Onderwerp: Re: Giving birth..!