Training for you [Fadedpaw]

Zodra de Windclan poes haar ogen opende wist ze wat ze moest doen. Ze had het al eerder gedaan. De afgelopen ceremonie had ze haar tweede Apprentice onder haar hoede gekregen; Fadedpaw. Na even rondvragen na de ceremonie was ze er achter gekomen dat hij het zoontje van Lionbeat en Firework was. Die Lionbeat had ze nooit echt ontmoet, maar Firework had ze wel eens gesproken. Ze grinnikte even bij de gedachten aan hoe hij achteruit had gerend en toen tegen haar op was gebotst, maar concentreerde zich snel weer. Ze moes Fadedpaw gaan wekken. Soepel stond ze op en trippelde ze naar buiten. Bij de Den van de Apprentices aangekomen stak ze haar snuit naar binnen. Daar was het nog vrij rustig. De meeste Apprentices lagen nog rustig te slapen, en behalve hun ademhaling was het er vrijwel helemaal stil. Ze kon zich big goed herinneren dat zij hier sliep. Nooit hoorde ze er echt bij, en bijna altijd was ze alleen geweest. Maar ze had het geaccepteerd, zo was het nou eenmaal. 'Fadedpaw? Het is tijd voor je training.' Mauwde ze zachtjes, waarna ze buiten op hem wachtte.

{Eerste post voor Fadedpaw}

Niet kunnen slapen, het ergste wat je kon meemaken als je jong was. Fadedpaw draaide zich op zijn rug en keek naar het plafond van de Den. Het was hier anders. Geen warme Nursery, geen zoete moedermelk geur en geen ma-- Nee. Hij had haar niet nodig. Zijn onderlipje begon wat te trillen en geïrriteerd met zijn zielige gedoe beet hij er hard op en proefde wat bloed. Toen begonnen de tranen al wat te stromen en hij verborg zijn snuitje in het mos zodat niemand het zou kunnen horen.

'Fadedpaw? Het is tijd voor je training.' Doodop hief hij zijn kop op uit zijn nest, de laatste paar uurtjes was hij in een onrustige slaap gevallen. De stem deed hem opschrikken, want dit was zijn mama niet. Bevend van vermoeidheid en zijn late huilbui stond hij op en kwam de koude open plek op. Zijn vacht stond elke kant op. Oh wat was hij moe. Uitgeput ging hij zitten en voelde zijn oogleden langzaam dichtglijden.

Een ietwat bezorgde blik verscheen op de snuit van de Warrior toen Fadedpaw naar buiten kwam. Hij zag er niet bepaald fit uit, en zijn oogjes gleden bijna dicht van vermoeidheid. Wat was er met hem? Was hij ziek? Nou ja, hij had waarschijnlijk gewoon een slechte nacht gehad. Daar moest hij zich maar overheen zetten dan. Pech voor hem, daar werd hij hard van. 'Goedemorgen, Fadedpaw. Goed geslapen?' Vroeg ze, haar stem ietwat kil. Misschien was dit niet de beste aanpak, maar in dit soort dingen was ze nooit zo goed geweest. Ze nam de Apprentice nog eens goed in zich op. Zijn vacht stond alle kanten op, en het leek wel alsof .. alsof hij had gehuild? Wa er iets ergs met hem gebeurd? Had hij misschien een dierbare verloren? Of werd hij misschien gepest? Toen Glacial zelf Apprentice was had ze wel gemerkt dat dat best wel eens voorkwam. Al bij al, de jonge kater zag en niet echt uit alsof hij klaar was voor de training. 'Fadedpaw, wat is er aan de hand?' Vroeg ze, op ietwat bevelende toon. Misschien niet heel subtiel, maar hij moet respect voor haar krijgen. Hoe dan ook, wat hij dan ook ging zeggen, ze gingen trainen.

Onderwerp: Re: Training for you [Fadedpaw]