Flutter flutter {Open}

Langzaam snoof hij de lucht op. Nog langzamer strekte hij zich uit. Het was een luie dag. Zeker voor hem. Een dag waar hij het rustig aan wou doen. Maar toch, jagen voor de clan zou hij altijd doen. Een zachte bries streelde zijn haren. Hij genoot van de warmte van de zon op zijn pels die hem langzaam maar zeker deed relaxen. De geur van prooi was vaag. Maar zeker in de buurt. Langzaam begon hij te lopen. Door het hoge gras heen. Af en toe snoof hij de lucht op. Er voor zorgend dat zijn spieren gespannen waren en klaar om aan te vallen wanneer nodig. De geur van een konijn drong zijn neusgaten binnen en langzaam maar zeker begon hij te sluipen. Zijn staart zwiepte rustig heen en weer. Hij wist dat zijn prooi hier ergens tussen het gras verstopt zat. Hij had geluk dat de wind zijn kant op blies en niet anders om. Anders had hij geen kans gemaakt.
Midnightfear voelde de lichte trilling onder zijn poten. Door het gras kon hij het kleine bruine figuurtje zien zitten. Hij liet zich zakken door zijn poten en sloop langzaam dichterbij. Het konijn was bezig zijn bruine vacht te kuisen. Het diertje spitste zijn oren toen er een vogel voorbij vloog. Midnightfear gromde laag. Bang dat zijn prooi weg zou vluchten en zijn jacht voor niets zo zijn geweest. Maar het beestje bleef tot zijn geluk zitten. Met zijn nagels schraapte hij lichtjes over de grond. Klaar om er in te vliegen. Klaar om zijn prooi te bespringen. Zeker nu er net een windvlaag af kwam. Maar in de wind zat een onbekende/Bekende geur. Waar zijn prooi ook meteen op reageerde en weg sprong door het gras. Hij gromde laag en zijn spieren spanden samen terwijl hij de geur opnam. Zijn staart zwiepte gevaarlijk heen en weer en langzaam maar zeker begon hij te lopen. Schadowclan!
Het was maar één geur één kat. Maar hij zou geen van die stelletje haarballen toelaten op dit grond gebied. Snel op zijn poten volgde hij zijn neus. De geur werd sterker. Langzaam vertraagde hij weer. Hij liet een lage grom door zijn keel glijden. Zijn haar kwam langzaam recht terwijl hij uit het gras stapte en recht naar de kleine jonge kat keek.
Hij had geen Jonge kat verwacht. Nauwelijks zeven maanden oud. Dat was duidelijk te zien. Toch Gromde hij nog eens. Ook al was het maar een jonge kat. Hij zou het niet vertrouwen. Waarom zou hij? De shadowclan was in staat om zo’n jonge kat te sturen als spion. Hij keek dreigend naar de poes. Als het een volwassen kat was geweest zou hij misschien direct hebben aangevallen. Maar voor deze jonge poes wilde hij nu wel nog een uitzondering maken. ”Zo en wat doet een Shadow kat hier?” Zijn stem was laag en had een dreigende ondertoon. ”Spion aan het spelen?” Hij zou de poes de kans geven om te spreken. Maar ze moest snel zijn.

[Niet het beste antwoord ever... Sorry ]