I'll die now

Onderwerp: Re: I'll die now ma 23 jun 2014 - 18:17

Timepaw keek op toen zijn moeder opeens tussen hem en zijn vader ging staan. Hij snoof eventjes en keek langs haar heen naar de langharige bruine kater die het woord weer had genomen. "Misschien was ik beter gestorven in de plaats van Timesong, want iedereen weet hier dondersgoed dat je meer van hem hield dan van mij. Maar jah, je had zeker weten betere kittens gekregen van hem, als ik onze zonen zo zie," Waarna zijn vader de benen nam. Maar Timepaw was niet van plan om 't daarbij te laten. "Misschien was dat wel beter ja!" schreeuwde hij achter zijn vader aan. "Van wat mama me heeft verteld, hielt Timesong veel meer van haar dan jij ooit hebt gedaan!" Een woedende blik lag in zijn groene ogen, maar al snel had hij door wat 'ie had gedaan en draaide zich om naar zijn moeder toe. Oops. Hij keek haar verontschuldigend aan. Dit was Timepaw niet, zo zou hij nooit doen. Hij was altijd rustiger en had meer discipline dan zijn broer Tallpaw. Toch had iets die vonk in hem doen aanwakkeren. Hij had een fout gemaakt, een grote fout gemaakt.

Onderwerp: Re: I'll die now ma 23 jun 2014 - 20:59

Zijn broer kwam eraan, zijn broer, wat deed die hier? Waarom ging zijn broertje, de enige die hij nog niet verspeeld had, waarom ging die erbij staan? Waarom moest hij zichzelf in gevaar brengen? Gevaar brengen indeed, zijn vader flipte 'm compleet, niet normaal meer. De grote kater draaide zich om en wilde een gevecht, even keek Tall met grote ogen, en zette toen kwaad een stap naar voren. Wat een vreselijke B*stard was zijn vader! Vreselijk! Zijn moeder was er eerder dan dat Tall kon reageren, maar de tabby's blik zei genoeg. Dit was nog niet klaar, dit was nog niet afgelopen. De kater kreeg een warm gevoel toen zijn moeder beschermend over zijn kop likte, misschien was er iets in haar wat hem aardig vond, wat hem snapte. Toen Wolftail echter zijn moeder begon te beledigen sprong Tall met uitgestoken borst naar voren en gromde, van zijn moeder bleef je af, niemand mocht haar wat doen. Niemand! De reactie over dat ze kittypets waren ging teniet in Time's woorden. Compleet verbaasd, het hele moment vergetende keek Tall om naar zijn broer en grinnikte onder de indruk zijnde. Dit was de eerste keer dat hij Time zoiets zag doen, en het was geniaal! Zijn glimlach werd breder, en meteen weer wat vrolijker liep hij naar zijn broer en duwde zijn kop tegen hem aan. Zijn broer was er nog, zijn moeder hopelijk ook, Lightning zou niets gedaan kunnen worden door Wolftail, maar waar was Running. Was Running ver genoeg weg van de losgeslagen kater? Of was zijn zusje te ver, daar waar er niemand was om te beschermen? Hopelijk was ze veilig.
Tijd om zich maar eens naar Shrewstar te draaien dan, want zijn awesome broertje had hij al bedankt. "Sorry mama," Mauwde hij, de kater hoefde niet stoer te doen door haar 'Mam' te noemen, nee, ze was zijn mama, en dat zou ze blijven. Hij had haar teleurgesteld, en nu zijn vader dood was in zijn ogen, was het zijn moeders trots waarvoor hij dan moest vechten, en vechten zou hij.

Onderwerp: Re: I'll die now ma 23 jun 2014 - 21:06

"Je gevoelens boven de prioriteit van je Clan zetten? Laat nog maar eens zien hoe'n goede leidster jij bent." Ze legde haar oren in haar nek en bleef Wolftail aankijken. Dit was niet de Wolftail van zo geleden die tegen haar sprak, deze was gewoon.. doorgedraaid. Maar wat had hem getriggerd? "Misschien was ik beter gestorven in de plaats van Timesong, want iedereen weet hier dondersgoed dat je meer van hem hield dan van mij. Maar jah, je had zeker weten betere kittens gekregen van hem, als ik onze zonen zo zie," Met een wat gebroken blik keek ze haar partner aan. Had hij dat.. zojuist echt.. gezegd? "Jullie lijken wel op kittypets." Wolftail ontsnapte nog voordat ze iets kon zeggen. "Misschien was dat wel beter ja!" Riep Timepaws stemmetje achter haar en ze draaide zich met een ruk om. "Van wat mama me heeft verteld, hielt Timesong veel meer van haar dan jij ooit hebt gedaan!" Ze zuchtte en keek neer op haar twee zoons. "Niet zo tegen je vader schreeuwen, Timepaw." Mompelde ze zachtjes, met een licht gebroken stem. "Hij heeft zijn dag gewoon niet." Een excuusje werd van Tallpaw's kant op uitgesproken en ze gaf beide Apprentices een kopje. "Nu blijven jullie in het kamp, terwijl ik jullie vader ga halen en met hem zal spreken. Niet weggaan! Ga maar naar jullie broertje en zusje toe, maar maak ze niet al te bang. Oké, braaf zijn, hè?" Gelijk rende ze langs de twee heen, in achtervolging van Wolftail.

Onderwerp: Re: I'll die now ma 23 jun 2014 - 21:52

Nadat zijn vader weg was en hij een kopje kreeg van zijn broer, wist hij pas wat 'ie had gedaan. Zijn poten begonnen te trillen van de uitwerkende adrenaline en hij ging snel zitten om niet om te vallen. Eventjes staarde hij naar de grond toe. Wat had hij gedaan? Hád hij dat gedaan!? Het leek zo onmogelijk wat er was gebeurd. Hij had zijn vader kwaad gemaakt en misschien zelfs vals beschuldigd.
Langzaam maar zeker wist hij het trillen onder controle te krijgen en keek hij op, zijn groene ogen stonden moedeloos. Hij was duidelijk flink geschrokken van zijn eigen daden. "Nu blijven jullie in het kamp, terwijl ik jullie vader ga halen en met hem zal spreken. Niet weggaan! Ga maar naar jullie broertje en zusje toe, maar maak ze niet al te bang. Oké, braaf zijn, hè?" Timepaw deed zijn bek open om wat tegen Shrewstar te zeggen, maar ze was er al van door. "Het spijt me," mompelde hij daarom maar zachtjes achter haar aan.

Onderwerp: Re: I'll die now ma 23 jun 2014 - 21:59

Zijn moeder zou erachteraan gaan, en ja, hij had gelijk. Dat wilde hij ook, die trouw aan elkander, hij was trouw, maar aan katten, nog niet aan de clan. Waarom? Waarom wist de kater niet eens, misschien omdat het hem nog niet duidelijk was hoeveel de clan hem niet al had gegeven. Als hij erover nadacht werd hem wel al snel duidelijk dat ieder in de clan iets voor hem betekende, zij het goed, zij het kwaad. "Niet jouw fout," Mauwde hij met een schouderophaal naar Time, en draaide zich toen om, op zoek naar Running dan maar.

Onderwerp: Re: I'll die now di 24 jun 2014 - 5:31

Wolfpaw drukte haar oren plat tegen haar nek. Ze zou willen dat Wolftail haar niet het zwijgen op had gelegd, anders was ze bij Tall in de verdediging gaan staan. "Niet jouw fout," De poes keek Tallpaw na en stond dan op. Terwijl ze langs Timepaw liep miauwde ze; "Dat was dapper van je." Hierna verdween ze in de apprentice den.

Onderwerp: Re: I'll die now