Rip them out, just to throw it away

Het was nog net geen sunhigh, en de dag hier voor had ze al avond patrouille gehad, dus had ze uit mogen slapen. Ze had nachtmerrieloos geslapen, dat leek nu steeds vaker voor te komen nu ze samen met Polarbear, haar partner, sliep. Het was nu wel algemeen bekend, ze hadden er ook zeker geen geheim van gemaakt. Ze voelde zich gelukkig, maar ze merkte dat wanneer ze zonder hem was, al die nare gedachten terug keerden.
Ze kroop de warriors den uit, en maakte haar vacht in orde. De prooi stapel was nog redelijk schaars, wat Brightspots ook magerder maken dan dat ze van nature al was. "En Brightspots, jij kan gaan jagen," miauwde één van de andere katten. Brightspots knikte en verliet het kamp. Ze hoorde nog iets van 'misschien kan jij mee gaan,' maar ze wist het niet zeker dus besloot ze er gewoon vandoor te gaan. Buiten het kamp snoof ze de geuren op, vechtend tegen de duistere, nare, angstaanjagende gedachtes. Ze moest zich op andere dingen focussen, niet op wat geweest was.

OOC: Open - eventueel kan de gene die het topic binnen kan de kat spelen waar aan gevraagd was om met Brightspots mee te gaan, maar dat mag je natuurlijk zelf weten. Just an idea.

Wintersong richtte haar blik even op de prooistapel. Er lag maar heel weinig prooi, dus waarschijnlijk zou het beter zijn als ze wat ging jagen, want hoe meer katten er zouden jagen hoe groter de kans waarschijnlijk zou zijn dat er meer prooi kwam, maar dat kon ze natuurlijk niet met zekerheid zeggen. Plotseling hoorde ze iemand die vroeg of ze mee wilde gaan met Brightspots, alleen ze zag de poes zo snel al niet meer. Misschien was ze al het kamp uit gegaan zonder gehoord te hebben dat eraan iemand anders was gevraagd om mee te gaan. Snel liep ze het kamp uit en gelukkig zag ze buiten het kamp de poes al snel. "Brightspots, wacht." Zei ze en liep naar de poes toe. "Zullen we samen gaan jagen?" Het was haar wel gevraagd, maar het was altijd leuker om te jagen met meer katten.

Het focussen op het geen rondom haar in plaats van het focussen op haar gedachtes was moeilijk voor haar. Ze vond het daarom ook niet leuk dat ze alleen was gaan jagen. Was als er wel een andere warrior was gevraagd om met haar mee te gaan? "Brightspots, wacht." Bightspots stopte abrupt bij het horen van de stem. Ze keek om en zag de witte warrior, Wintersong op haar af komen. De naam leek veel op de naam van de moeder, tevens leek de warrior sowieso veel op haar moeder. Ze glimlachte, "hé, Wintersong," miauwde ze. "Zullen we samen gaan jagen?" Vroeg de witte warrior. Brightspots knikte, "dat lijkt me leuk," miauwde ze vervolgens. Brightspots keek om zich heen. "Waar zullen we eerst naar toe gaan?"

"hé, Wintersong," Werd ze begroet door de poes. "dat lijkt me leuk," Ze was blij dat Brightspots wel samen met haar wilde jagen, want als ze alleen had gemoeten had ze er ook niet zo veel zin in gehad. "Waar zullen we eerst naar toe gaan?" Dat was een goede vraag, het zou namelijk niet makkelijk worden om prooi te vinden. Waarschijnlijk was de kans het grootste op een plek waar er nog wat te eten was voor de dieren, maar zo'n plek zou lastig te vinden zijn. "Misschien kunnen we het eerst proberen bij de uilenboom?" Stelde ze voor. Daar zouden ze misschien wel kans maken om wat prooi te vinden.

"Misschien kunnen we het eerst proberen bij de uilenboom?" De uilenboom? Brightspots glimlachte terwijl ze weer werd overspoeld door herinneringen. O, die plek, wat had ze daar veel mee gemaakt. Als Brightkit was ze daar naar toe gegaan en had haar moeder haar daar weg moeten halen, helemaal bezorgd. En dat was ook de plek waar ze als eerste naar toe was gegaan met Moonpaw, nu Moonstripe. Mooie plek was dat. "Dat lijkt me goed," beantwoorde Brightspots haar voorstel. Brightspots draaide zich een slag om en begon te lopen, over haar schouder kijkend op Wintersong haar wel volgde.

"Dat lijkt me goed," Ze was blij dat Brightspots het een goed idee vond, want ze had niet helemaal zeker geweten of het een goed idee was, maar ze had het toch maar gekozen. Brightspots was al begonnen met lopen, dus snel ging ze achter de poes aan voor ze achtergelaten zou worden. "Ik hoop dat we wel wat prooi zullen vinden." Zei ze toen ze weer naast Brightspots liep. "Dan heeft de clan in ieder geval iets te eten." Z had namelijk geen idee hoeveel er vandaag gevangen zou worden en misschien zou het wel weer honger lijden worden als er niet genoeg was.

"Ik hoop dat we wel wat prooi zullen vinden." Terwijl de twee poezen verder gingen, keek Brightspots haar zijdelings aan. "Dan heeft de clan in ieder geval iets te eten." Brightspots wierp een blik op de donkere lucht. "Ja, ik hoop het ook, enkel lijkt deze Newleaf ook niet zo spectaculair," murmelde Brightspots terwijl ze door liep, al haar instincten op haar omgeving gericht. Geritsel die ze op pikte met haar rechter oor liet haar abrupt, en gruisloos tot stilstand komen. Ze zwaaide met haar staart als teken dat ze iets had opgepikt. En ja hoor, nog zag ze ook nog eens wat takjes bewegen. Ze snoof de geur op, maar rook geen prooi... nee iets heel anders. Hond

OOC: Heb al lang geen avontuur meer gehad met Bright (:

"Ja, ik hoop het ook, enkel lijkt deze Newleaf ook niet zo spectaculair," Ze keek even opzij naar Brightspots toen ze dit zei en knikte even. Alleen voor ze ook iets kon zeggen gaf Brightspots haar het teken dat ze iets gespot had en Wintersong wachtte geduldig en hield de omgeving ondertussen ook in de gaten. Nu Brightspots haar erop attent had gemaakt hoorde ze het geritsel ook, alleen met het geritsel kwam niet de geur van prooi, maar wel die van hond. Ze sperde haar ogen even wijd open van schrik en bleef naar de struiken kijken. Het lag eraan hoe groot de hond was, maar anders moest het met hun tweeën toch wel lukken? Ze keek even opzij naar Brightspots om de reactie van de poes te peilen, want het was belangrijk dat ze wel wist wat de poes van plan was.

Meteen schoten al haar haren overeind. Hond. De hond was een kop groter dan zij waren, en had iets van een kleine akita inu. Tot haar grote verbazing gromde de hond niet, had de hond geen ontblote tanden, maar kwispelde die wild met zijn krulstaart. Brightspots deed een paar stappen naar achteren en keek Winterstorm vragend aan. De hond kefte en stapte de struiken uit. Brightspots blaasde, en was toch angstig, maar de hond leek geen kwade bedoelingen te hebben. "We moeten 'm weg zien te jagen... al lijkt de hond niet agressief... maar speels?" Miauwde ze zacht naar Winterstorm toe.

De hond kwam uit de struiken en kefte een keer. Wintersong keek de hond met grote ogen aan en haar nekharen stonden overeind. Het leek er niet op dat de hond agressief was, maar toch voelde ze zich niet prettig bij het feit dat een hond zo dichtbij was. "We moeten 'm weg zien te jagen... al lijkt de hond niet agressief... maar speels?" Ze knikte langzaam bij die woorden. "Ik denk dat het toch het beste is als we hem wegjagen." Alleen de vraag was dan nog wel hoe, want ze wilde nou ook weer niet dat de hond ineens agressief zou worden.

Brightspots beet nadenkend op haar lip. Hoe gingen ze dit doen. Wintersong leek het er mee eens te zijn dat ze het hondje het beste weg konden jagen... maar hoe? Het was dan wel geen grote hond, maar ze wou toch niet dat het dier agressief werd, en het leek haar ook dat Wintersong er het zelfde over dacht. "W-we kunnen hem weg lokken... denk ik..." miauwde ze een tikkeltje onzeker en twijfelend. Ze keek Wintersong aan, hopend dat zij zou weten hoe.

"W-we kunnen hem weg lokken... denk ik..." Hoorde ze Brightspots een tikkeltje onzeker zeggen. Zelf twijfelde ze ook aan hoe ze de hond het beste konden wegjagen, maar weglokken leek haar eerlijk gezegd nog wel een goed idee. "Als we de hond naar de grens zouden lokken, dan zouden we daar kunnen kijken hoe we van de hond afkomen." Dat leek haar tenminste het beste, want het was niet goed als ze de hond in het territorium zouden houden, want dan zou het meer katten lastig kunnen vallen.

En toen kwam Winterstorm met een idee. "Als we de hond naar de grens zouden lokken, dan zouden we daar kunnen kijken hoe we van de hond afkomen." Brightspots knikte instemmend. "Lijkt me een goed idee," miauwde Brightspots, haar ogen op de hond houdend, die druk bleef keffen, en een paar keer heen en weer sprong. Brightspots haren rezen wat meer, ze vond het best maar eng. "Als we rennen, komt die vast achter ons aan," siste Brightspots terwijl ze een paar stappen naar achteren deed. "Lets go!"

"Lijkt me een goed idee," Kreeg ze als antwoord van Brightspots. De hond leek nog steeds niet van plan te zijn te kalmeren, dus was dit ook waarschijnlijk de enige optie die er was. "Als we rennen, komt die vast achter ons aan," Wintersong knikte een keer dat ze het begreep en zette toen zelf ook voorzichtig een paar stappen naar achteren, terwijl ze de hond nog steeds in de gaten hield. "Lets go!" Op het teken van Brightspots draaide ze haar lichaam snel om en begon van de hond weg te rennen. Ze hoopte maar dat de hond zou volgen, want een hond in het territorium was nou ook weer niet wat je wilde hebben.

Brightspots draaide zich om en zette krachtig af met haar achterpoten om extra vaart te krijgen. Ook Winterstorm had zich omgedraaid. Achter hun hoorde ze het hondje enthousiast blaffen en ook een sprint maken. Ondanks dat het hondje klein was, was het dier wel heel erg snel. Brightspots controleerde of Wintersong wel snel genoeg was, maar onderschatten deed ze zeker niet. Van zich zelf wist de Bengaalse poes gewoon dat ze snel was. Ze had lange poten, een slanke bouw, en dat maakte haar snel, gezien ze daar ook veel op had getraind. Het hondje achter hun bleef enthousiast blaffen, en ze kon de pootstappen luid en duidelijk horen.

Ze rende zo hard als ze kon en ondertussen hoorde ze de pootstappen van de hond achter haar. Ze keek even snel opzij naar Brightspots en zag dat de poes nog steeds bij haar was. Het leek erop dat Brightspots geen moeite zou hebben met de hond voor blijven, maar zelf kon ze alleen maar zo hard rennen als ze kon. Haar langere vacht werkte er ook niet echt bij mee, maar het moest waarschijnlijk wel lukken om de hond voor te blijven. Ze kon de hond ondertussen wel achter haar horen, maar achterom kijken wilde ze niet, want dat zou haar waarschijnlijk langzamer maken. Het enige wat ze dus kon doen was vooruit sprinten richting de dichtstbijzijnde grens.

Brightspots keek naar Winterstorm, en zag dat harder rennen geen optie was. Ze moesten dit samen doen. De hond daar in tegen leek ook gemakkelijker sneller te kunnen, en kwam voor haar gevoel ook akelig dichter bij. "De hond zit ons als speeltjes..." miauwde ze onder haar adem. Ja ze was snel, ze had een goede uithoudingsvermogen, maar ook dat was deels beperkt. Brightspots snoof de lucht op, ze gingen richting de grens met Riverclan, maar voor ze daar kwamen hoorde Brightspots een akelig hard gefluit, niet van een vogel, nee het klonk bijna boven natuurlijk, en het deed pijn aan haar oren. De hond gromde en zijn staart stopte met kwispelen, maar hij blafte wel een paar keer. Opnieuw klonk er gefluit en de hond draaide zich om en rende er vandoor. Brightspots kwam tot stilstand hijgend. "W-wat was dat?" Vroeg ze vol ongeloof.

OOC: Je kent die honden fluitjes vast wel? Dat bedoel ik met dat gefluit.

"De hond zit ons als speeltjes..." Dat had ze al wel door en als het veel langer zo zou doorgaan zouden ze misschien ook als speeltjes gebruikt worden en dat leek haar niet echt fijn om mee te maken. Ze voelde hoe ze steeds meer moeite kreeg om het hoge tempo aan te houden en de hond leek ook dichterbij te komen, althans het geluid leek harder en dichterbij te komen. Plots hoorde ze een hard gefluit, alleen geen normaal gefluit. Dit deed pijn aan haar oren en het liefst wilde ze dat het zou stoppen. Plots hoorde ze de hond een paar keer blaffen voor het gefluit nog een keer kwam en deze keer draaide de hond zich om en rende de andere kant uit. Hijgend kwam ze tot stilstand en keek even naar Brightspots. "W-wat was dat?" Wintersong had eerlijk gezegd geen idee, maar ze wilde het liever niet nog een keer horen. "Geen idee, maar ik wil het niet nog een keer horen." Zei ze toen ze eenmaal weer op adem was gekomen.

De hond was weg, en dat verbaasde Brightspots. Maar ergens ook weer niet, zij had het liefst ook ergens onder wat struiken willen liggen met haar poten op haar oren. Maar de hond was juist in de richting van het gefluit gegaan. "Geen idee, maar ik wil het niet nog een keer horen." Brightspots knikte instemmend bij de woorden van Winterstorm. "Nou... ik hoop dat die hond nu ook weg blijft... misschien kunnen we beter controleren of de hond wel écht weg is..?" Stelde Brightspots voor. Brightspots haalde even diep adem om haar opgejaagde ademhalingen onder controle te krijgen. Ze glimlachte even naar Winterstorm.

"Nou... ik hoop dat die hond nu ook weg blijft... misschien kunnen we beter controleren of de hond wel écht weg is..?" Wintersong knikte kort. "Dat lijkt me inderdaad wel een goed plan." Ze wilde zelf namelijk wel zeker weten dat de hond weg was en dat ze hem niet nog een keer tegen zouden komen. "Als we het geurspoor van de hond volgen zouden we er wel achter kunnen komen, denk ik." Als ze dat zouden doen, dan zouden ze in ieder geval de hond terug kunnen volgen naar waar hij naartoe was gegaan. Ze hoopte dan alleen niet dat de hond halverwege weer zou zijn omgekeerd, want dan zouden ze recht op de hond aflopen.

Onderwerp: Re: Rip them out, just to throw it away