We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Snowy opende voorzichtig haar oogjes. Haar heldere blauwe blik gleed over de apprentices. Ze sliepen bijna allemaal nog! Slaapkopjes. Ze rekte zich uit, en wandelde toen naar buiten. Wow, het was best mooi weer. De zon verblinde haar, en ze stootte haar pootje aan een steen. Meteen kwam de pijn in haar voetzooltjes terug. Ze herinnerde zich de scherpe stenen maar wat goed. Als het nou maar niet ging bloeden... De pijn negerend liep ze verder, niet wetend dat ze een spoor van rode vlekjes achterliet. Na een tijdje werd de pijn iets te erg, en ze ging zitten. Wat moest ze hier nou mee? Toen keek ze rond. Hé, wat waren die rare blokken met rode punten? En die hoge hekken, en die stenen die keurig op de grond lagen?
Vrolijk en niet oplettend dartelde de kleine kitten over de stoep heen, achter een pas uitgekomen vlinder. Haar donkergroene oogjes keken gefocust op naar het diertje dat steeds hoger begon te fladderen, terwijl ze met al haar kracht hoger probeerde te springen en het beestje probeerde te pakken. Maar telkens mislukte het haar, ze was niet snel genoeg en nog te lomp om ook maar een goede jager te kunnen worden. Teleurgesteld ging ze op haar achterwerk zitten en een diepe puf kwam uit haar mond. Ze was een volbloed Main Coon, maar haar cattery was allang uit haar zicht verdwenen. Mensen hadden haar daar weggehaald, mensen die nu voor haar zorgden. Van hen mocht ze tenminste wel naar buiten, dat was een pluspunt, maar het grootste minpunt was dat ze haar familie en oude vrienden moest missen. Want die ging ze wel degelijk missen. Opeens verscheen er een andere kat op het toneel en Briar staarde er verbaasd naar. De kat zag er verward uit en verwilderd, mager om precies te zijn en nieuwsgierig stond ze op om er naartoe te lopen. Tot ze abrupt stil bleef staan toen de waarschuwing van haar moeder door haar hoofd een gleed. Pas op voor wilde katten, ze zijn gemeen.
Voorzichtig en twijfelend zette ze weer een stap terug. Deze kat was gevaarlijk, ze zag er wild uit dus ze moest wel wild zijn. Ze zou vermoord worden als ze in de buurt kwam, maar toen viel haar iets op. Het was niet het soort kat waar haar moeder over gepraat had. Deze kat had geen halsband om met lelijke tanden erop en eigenlijk zag deze kat er helemaal niet zo gevaarlijk uit. Voorzichtig bekeek ze de kat, bang dat als ze teveel keek ze opgemerkt zou worden. Wat waarschijnlijk al gebeurd was.
Briar of the Evergreen Tree
Snowywinter
Member
Esmee 1431 Actief Maybe the wolf is in love with the moon and each night it cries for a love it will never touch.
Snowy liet haar blik nieuwsgierig langs alle dingen gaan. Dit was apart, zeg. Toen zag ze ineens een héél erg fluffy kitten, en ze schrok een beetje. Ze had niet echt iemand verwacht hier. Maar de kitten leek zelf ook een beetje geschrokken, ze zette zelfs een stapje terug. Snowy probeerde te glimlachen, wat door de pijn niet bijzonder goed lukte. "Goedemorgen mevrouw." zei ze beleefd. "Mijn naam is Snowy." voegde ze daar toen aan toe. Aangezien zij degene was die hier niet hoorde, leek het haar logisch dat zij als eerste zich moest voorstellen. Een beetje trillend sloeg ze haar pluizige witte staart om zich heen, en keek even achterom. Dat bloedspoor zag er nou niet echt heel fraai uit. Ze hoopte dat het poesje er niet bang van zou worden.