Face my fears {OPEN}

Een zachte piep verliet haar bekje toen de jonge kitten zich nog eens extra tegen haar warme moeder aanrolde. Alles voelde zo lekker warm, zo vertrouwd en veilig. Het jonge poesje wist nog niet veel, maar groeide wel als kool evenals de rest van haar siblings. Haar oogjes zaten nog dicht op elkaar geperst, maar haar pootjes kwamen zo nu en dan wel in beweging. Ze ontsnapte zo nu en dan even aan de grote hoop krioelende siblings, maar dit keer verdween plots het mos onder haar pootjes en kwam ze met een plofje aan de andere kant van het nest terecht. Voorzichtig kroop de kitten wat vooruit, ze rilde een keer van de kou.

Opeens verdween er een van haar siblings. Ietwat in de war hield Windkit haar kopje scheef, waarna ze pootje voor pootje naar haar op zoek ging. Zo kroop ze het nest rond, tot ze opeens tegen een ander klein, zacht lijfje botste. Met een voorzichtig piepje probeerde ze haar aandacht te trekken.