Soooooo... {Ashdrizzle}

Ja! Hij deed het, hij deed het! Hij had nog nooit zo lang zijn kopje in de lucht gehouden en man hij was trots! Hij piepte luidkeels, hij was erg trots op zichzelf dat hij het zo lang had kunnen volhouden. Ha! En niemand was hem vast voor geweest! Voldaan liet de kit zijn kopje terug zakken. Hij was zijn evenwicht niet verloren en zwaartekracht had niet toegeslaan! Ow yeah! Hij ging dit steeds beter kunnen doen en dan zou hij iedereen laten zien hoe goed hij zijn kop wel niet in de lucht kon houden! Hij strekte zijn voorpootjes en opende zijn bek, waar een luide gaap uit ontglipte, voordat hij zijn spieren terug aan het werk zette. Hij was opnieuw van plan om de koude ondergrond te gaan onderzoeken. Waarom was het zo koud, waarom kon het niet warm zijn? Langzaam gleed hij uit het warme nest en hij was erop gebrand dat hij niet zou vallen en zichzelf pijn zou doen. Voorzichtig lande hij op zijn nog redelijk instabiele voorpootjes. Met al zijn kracht probeerde hij verder te kruipen en met een zachte plof kwam ook zijn achterlijf op de koele bodem terecht. Hij was er geraakt!