I'm ... I'm sorry...

Heel snel liet ze haar blik door de opgezette Nursery glijden. Zij en haar moeder hadden de opdracht gekregen de Queens te helpen met de verhuizing, maar nog steeds kon Quietpaw het niet laten om zo nu en dan even te kijken naar de Queens en de kittens. Soms hoopte ze zelfs dat een kitten haar zou aanspreken of vragen om een spelletje of verhaaltje. Maar het was misschien nog net iets te koud voor die activiteiten. Rustig vertrok ze weer uit de Nursery, nadat ze had gezien dat alles in orde was en plots viel haar blik op een zwart wit figuur. Haar hart sloeg een slag over en ze keerde haar blik gelijk naar iets anders toe. Met een wat gehaaste pas probeerde ze langs Flow te komen, zonder dat het zou opvallen dat ze haar zusje vermeed.

"Quiet..." Ze staakte haar pas en voelde iemand tegen haar aan botsen. Vervolgens werd een vurige blik op haar geworpen en liet ze nederig haar oortjes hangen. De toon van Flowpaw echode in haar kop en met flinke tegenzin draaide ze zich om. Daar zat ze dan, ingezakt op de grond. Blijkbaar niet tevreden. Met haar? Had ze Flowpaw dan zo ongelukkig gemaakt? Dat moest wel, anders had ze wel iets van die arrogante indringer gezegd. "Wat is er?" Vroeg ze neutraal. Geen ge-Flow, geen lieve toontjes, gewoon normaal. Het was een mede-Apprentice nu, als zusje kon ze haar nu even niet meer zien.

Na een tijdje kon ze het niet meer aan om haar zusje aan te kijken en richtte ze haar groene blik op een vaag punt in de verte. "we... we moet-ten praten.." Ze zwiepte een keer loom met haar pluizige staart. "Waarover dan?" Antwoordde ze op dezelfde koele toon. Om eerlijk te zijn wilde ze het er niet meer over hebben. Ze wilde het achter zich laten, ook al was er nog zo'n breuk ontstaan tussen haar en haar zusje. het bleef de fout van de ShadowClan kat, maar het had haar hart gebroken dat Flowpaw haar gelijkstelde met zo'n iemand.

"O-over... L-l-laatst..." Daar begon het gestotter weer. Altijd weer dat gestotter waardoor ze op het zwakste ding ooit leek. Quiet zuchtte en wachtte af op wat Flow te zeggen had. "H..." Het lukte niet bij de eerste poging en Quietpaw liet haar blik over de grond gaan. "H-het..." Kwam het dan door haar? Had zij Flowpaw dan zoveel aangedaan dat ze niet meer kon praten. "H-het... H-het... S-spijt m-m-me ... Q-q-quiet..." Meteen richtte ze haar blik op Flowpaw en schudde haar kop. "Nee." Zei ze stug en zelfs een beetje boos. "Zo gaat dat niet, Flowpaw. Je verkoos die Apprentice boven de Clan. Je verkoos een verboden vriendschap boven de regels. Je verkoos een ShadowClanner boven mij. Het kon je niet een schelen hoeveel regels je brak, hoeveel gevaar je wel niet opgelopen had kunnen hebben. Je verkoos ShadowClan boven RiverClan." Ze bleef even stil en verkoos ervoor het toch te zeggen. "Soms.. soms denk ik dat je gelukkiger bent in die Clan dan hier. Dan met mij."

"Ja misschien wel ja!" Ze legde haar oortjes plat in haar nek. Dus haar gedachten waren misschien juist? "JIJ WEET NIET HOE HET IS OM GEPEST TE WORDEN, EN BANG ZIJN DAT IEDER MOMENT DIE PESTERS JE ZUSJE AANVALLEN ALS JE IETS VERTELD!" Geschokt stapte ze naar achteren, door het volume verschil van haar zusje's stem. "GEEN WONDER ALS JE HET DAN AAN IEMAND KWIJT WILT!" Het duurde even voordat ze hersteld was, maar net toen dat gebeurd was verdween haar zusje langs haar heen. "Ik kan mezelf beschermen, maar jij interesseert je daar niet in. Je denkt dat ik zwak ben.." Mompelde ze zachtjes, maar ook al had ze op een normaal volume gepraat, dan had haar zusje de woorden toch niet gehoord.

Langzaam sjokte ze verder het tijdelijke kamp in, het territorium ingaan om haar zusje nu te zoeken had geen zin. Ze had ook helemaal geen behoefte meer om met Flowpaw te praten of haar überhaupt te zien. Gewoon een beetje rust, dat had ze nodig. Maar de kater die dit had veroorzaakt, die moest boeten. Als ze Tallpaw nog één keer zou zien, zou ze haar klauwen wel degelijk gebruiken. Hij had de relatie tussen haar en Flowpaw kapot gemaakt, met een vuile grijs op zijn gezicht.