warm kitty, sleepy kitty...

'Hallo..,' zei een elder. Het klonk best vriendelijk.  Fantasykit ging wat rechter zitten en gaf haar vacht een paar snelle likken. Ze zag er niet uit. De elder, Fantasykit dacht dat hij Mallowfrost noemde, keek haar aan. Ze stopte met wassen en keek snel terug. De kitten voelde zich ongemakkelijk onder de indringende blik. Het voelde of ze iets moest zeggen, of dat ze iets verkeerd had gedaan. Ze dacht aan de voorbije dagen. Niets. Ze had helemaal niets gedaan. Haar gele oogjes zochten een uitweg. De blauwgrijze poes zette al een paar stapjes naar de uitgang. Ze stopte abrup. Misschien was dat heel onbeleefd. 'Z..zoek je iemand?'  vroeg ze aarzelend. Ze perste nog een glimlachje eruit.

'Oude katten vervelen zich ook wel eens Fantasykit. Ik besloot maar even naar de Nursery te gaan want ik vind het wel eens leuk om kittens te zien. Ik herinner die tijd nog wel een klein beetje. Het is leuk om een kitten te zijn.' antwoordde de elder. Fantasykit dacht er het hare van, al liet ze dat niet merken. hoezo, leuk? Je mocht zo weinig! Al hoorde ze sommige warriors wel eens klagen als ze 'weer' op jacht moesten, daar hadden kittens geen last van. Zelf wou ze ook zo snel mogelijk apprentice worden. Misschien was Mallowfrost ook zo'n kater die liever weer kittens zou zijn en spelen, in plaats van op jacht te gaan ofzo. 'Waarom speel je eigenlijk niet met de anderen?' vroeg hij. Fantasykit wiebelde heen en weer, hij stelde rare vragen op een vriendelijk manier. 'Ik..Ik had geen zin.' fluisterde ze. 'Je hebt trouwens niks fout gedaan. Als je wilt kan ik wel heel eventjes met je spelen. Mijn oude lijf kan dat nog wel aan...' ging hij verder. Fantasykit wist het niet goed. Hij was wel vriendelijk, maar als nu eens iets heel stoms zei, dan stond ze helemaal voor schut. Er kwam een idee haar kleine, grijze hoofdje binnen. Er brak een glimlach op haar twijfelende gezicht door. 'Wil je me meenemen buiten het kamp? Het mag misschien met een ouder iemand. Ik..ik ben nog nóóit buiten het kamp geweest.' het leek haar heel spannend om eindelijk de buitenwereld te zien. Ze kennen de Mallowfrost misschien niet zo goed maar het was een elder van de Riverclan, dus dat was goed genoeg. Ze werd een nog wat meer verlegen toen ze besefte dat Mallowfrost al redelijk oud was en misschien was hij zo vlug vermoeid dat hij het kamp niet uit wou! Ze begon zich al te schamen voordat de kater iets gezegd had. Ze moest zich dringend minder zorgen gaan maken.

Boem! Met een grote sprong belandde Hopekit op haar snufferd. Telleurgesteld keek ze toe hoe haar ''prooi'' opnieuw weer meegenomen werd met de wind. Sinds haar broertjes vast nog sliepen, en ze nog niet echt vriendjes had, waren blaadjes het enige waar ze zich mee kon vermaken vandaag.
Hopekit wierp een blik op de nursery, en zag dat daar een elder naar binnen wandelde. Een kater die ze kende als Mallowfrost. Elders.. dat betekende meestal spannende verhalen! Hope was dol op de verhalen van de Clan oudste. Meteen sprintte ze richting de nursery. Er zat nog een kitten bij. Iets voorzichtiger stapte ze op de twee af. ''H-hallo,'' begon ze voorzichtig. ''Wat zijn jullie aan het doen? Mag ik meedoen?'' Ze hoopte dat de twee het niet erg vonden dat ze zomaar binnen kwam vallen.

'Weetje wat ik vraag het wel. Dan vertel ik daarna nog een kort verhaaltje voordat we gaan,' zei Mallowfrost. Fantasykit zuchtte opgelucht. Was die kater helderziend ofzo? Ze was trots dat ze dat woord kende helderziend. Nieuwsgierig zoals ze was trippelde ze naar de rand van de Nursery. Ze spitste haar kleine oortjes en hoorde de stem van de elder. Blijkbaar was hij het aan het uitleggen. 'Ik dank je voor het vragen, maar ik kan dat helaas niet toestaan. Het gaat tegen de code in en is ook gewoon erg gevaarlijk, ondanks dat er een volwassen kat bij is.' luidde het allesbeslissende antwoord. Fantasykit was opgelucht en teleurgesteld te gelijk. Met al dat gedoe van vragen en eventuele problemen was ze al wat bang geworden. Ze zou misschien een avontuur-buiten- het -kamp missen, maar ze was toch veilig. 'Misschien kun je hem of haar wel verhalen vertellen over het territorium, of alvast dingen leren over het prooi met hulp van de prooistapel, als hij dat leuk vindt.' ging Dawnstar verder. Ze keek even naar Hopekit. De kitten was blij dat er nog iemand was. Het uitzicht van verhalen was altijd leuk. 'Maar ik zie dat mijn patrouille terug is, dus ik moet jammer genoeg ons gesprek verbreken.' ging de leider verder. Fantasykit stak haar hoofdje wat verder uit. Vanaf hier gezien kon ze de beide katten zien. 'Jullie komen er vast wel met zijn tweeën uit.' sloot ze haar gesprek af. Fantasykit keek haar na. Wat een indrukwekkende poes! Misschien zou ze later ook zijn. Met grote ogen keek ze naar Mallowfrost. Ze wist niet of hij wist dat ze het gesprek had gehoord. Ze ging naast Hopekit zitten en wachtte tot hij iets zou zeggen.  

Hopekit's ogen twinkelde van enthousiasme. Zij en Fantasykit mochten misschien naar buiten samen met Mallowfrost! En hij zou ze ook nog eens een verhaal vertellen! Deze dag kon niet meer stuk. De rode kitten keek toe hoe Mallowfrost op de leader af stapte. Voorzichtig volgde ze hem tot de rand van de nursery en ging naast Fantasykit zitten. Ze keek erg op naar Dawnstar, Wolfgaze en de warriors. Bij het horen van Dawnstar haar antwoord was ze wel een beetje teleurgesteld, maar ergens begreep ze het wel. ''Jammer hé..'' Zei ze zachtjes tegen Fantasykit terwijl ze wachtte tot de elder terug kwam.

//Sorry voor het niet posten, ik had het een beetje druk :c//

Fantasykit schrok op. 'Jammer hé,' zei Hopekit. Fantasykit glimlachte beleefd en knikte. Ze wou niet dat de andere kitten dacht dat ze bang was voor naar buiten te gaan. Snel zocht ze een ander onderwerp. 'Welk verhaal denk je dat het wordt?' fluisterde ze. Het kitten voelde zich zo verlegen worden. Wat een stomme vraag ook. Ongemakkelijk keek ze nog eens naar buiten. het begon lichtjes te miezeren. Ze hoopte dat Mallowfrost snel terugkwam, dan hoefde ze alleen maar te luisteren en kon ze ten minste geen foute dingen zeggen. Fantasykit liet een klein glimlachje zien naar Hopekit. Ze leek wel aardig. Misschien was ze haar vraag al vergeten.

-Niet erg hoor^^-