A new Dawn {Geboortetopic}

Snowynight opende haar ogen toen ze geen gezuig voelde van de laatste kitten. Leefde het wel? Ze wist haar ogen weer open te duwen en keek naar het jong dat er enkel lag. Zwijgend snuffelde ze aan de kitten terwijl een bezorgd gevoel zich in haar maag nestelde. Maar nee, de kitten voelde gezond en bewoog gewoon... Misschien was het nu iets te druk... Ze wierp even een licht nerveuze blik op Littlestream en Thrushdive en lachte licht nerveus. "Wat een kleine lurker.. vinden jullie ook niet?" Toen bedacht ze zich, dat ze geen van allen een naam hebben... "Hoe klinkt Lurkingkit voor deze kleine..?" Vroeg Snowynight toen zachtjes aan Thrushdive. "En voor deze grijze.." Ze wees hun eerstgeboren zoon aan. "Wat vind je van Dawnkit..?" Murmelde de poes zachtjes. Zes kittens... Wat een hoop. Als ze maar genoeg eten zouden krijgen. Zwijgend bad ze tot de Starclan dat de prooi snel weer ging lopen. Als laatste wees ze de kleine bruine tabby aan. "En ik vind deze wel een Emberkit.." Stelde ze zachtjes voor. Zij de helft, Thrushdive de helft, eerlijk toch? En hij kon altijd nog objections geven als hij het niet zo vond.

Natuurlik was het ook Fawnstep niet ontgaan wat er vandaag met Snowynight aan de hand was. Haar ijsblauwe ogen waren al een tijdje niet meer van het nest veweken. Haar pluizige staart sloeg ze om haar kittens heen. Het was druk in de nursery: Snowynight, Littlestream, Thrushdive en ook Nightspark liet zijn kop even zien. Toen alle hevige kreten over bleken te zijn stond de jonge Queen op en trippelde ze naar ht nest toe. Ze ging bij Littlestream staan en hun vachten raakten elkaar zacht. Ze zag dat er zes kittens bij de buik van de witte kattin lagen. "Gefeliciteerd," mauwde ze zacht en glimlachte toen voorzichtig.

O god, wat er allemaal wel niet gebeurde. Hij werd vader. Snowynight had pijn. Kittens werden geboren. En kreten waren te horen. Het duizelde hem even, maar hij wist zich zelf staande te houden. Bij de geïrriteerde stem van Littlestream op zijn vraag, beet hij even op zijn lip. Hij kon maar beter gewoon stil zijn. De laatste kitten werd geboren, en het lag er maar, stil. Snowynight reageerde ook bezorgd en snuffelde aan de kitten. Ondertussen stond zijn eigen hart voor enkele seconden stil. Maar toen bewoog het, hij leefde! "Wat een kleine lurker.. vinden jullie ook niet?" Thrushdive glimlachte nerveus. "Inderdaad," miauwde hij hees. Het was voor bij. En wow! Hij was verder geworden van zes kleine haar ballen! Zes! Hij kon het zelf amper geloven. Hoe ging hij dit ooit doen? Wat als Snowynight er even uit wou, en hem vroeg om op zes monsters te passen? Gelukkig was het zo ver nog niet, en waren ze nu nog rustig. De clan zou hier zeker mee te verduren krijgen. "Hoe klinkt Lurkingkit voor deze kleine..?" Vroeg Snowynight. Thrushdive glimlachte warm. "Ik vind het een prachtige naam," snorde hij. "En voor deze grijze... Wat vind je van Dawnkit..?" Dat was hun eerst geboren zoon. Thrushdive knikte instemmend, "Dawnkit, ja, Dawnkit..." murmelde hij. Hij boog zijn kop en snoof trots aan hun kittens. Hij was vader geworden. "En ik vind deze wel een Emberkit.." Thrushdive keek instemmend naar Snowynight. "Emberkit..." Aan Snowynight was te zien dat hij de volgende drie hun namen kon geven. "Deze zwart witte, Woodkit, wat vind je?" Snorde hij. Een zachte windbries waaide de nursery naar binnen en liet het net gedroogde vachtje van tabby-witte poes heen en weer waaien. "Ik vind voor dit poesje de naam Windkit geschikt," miauwde hij trots. Toen keek hij naar een witte kitten, ze leek op Snowynight. Maar niet alleen op Snowynight, ook op zijn vroegere mentor. "Wat vind je van Ivykit?" Vroeg hij vervolgens. Één voor één gaf hij de zes kittens een zachte, tedere lik over hun lijfje. Langzaam liet hij zich zakken, zodat hij tegen Snowynight aan lag, en zijn lichaam voor haar als een soort kussen bood. Verder waren zo ook de kittens in zijn zicht, zijn dag kon niet meer stuk. Hij was vader...
Toen gleed er een koude rilling door zijn lichaam. Zijn vroegere, ooit beste vriendin kwam in beeld. Hij vertrouwde de zwarte kattin voor geen haar. Hij boorde zijn grijs/blauwe ogen in die van de Fawnstep, waarschuwend. Hij was niet vergeten wat zij hem verteld had, of eerder toegegeven had. Zij had Snowynight pijn gedaan, en o wee als zij aan hun kittens kwam. "Gefeliciteerd," miauwde de zwarte kattin zacht, met een voorzichtige glimlach. Thrushdive zei niks, keek haar enkel aan. Do not come closer...

Ook Thrushdive mocht drie kittens benoemen en dat deed hij geweldig. De poes glimlachte warm naar haar partner en gaf hem spinnend een kopje. "Ik vind het perfecte namen..." Murmelde ze zachtjes, "perfecte namen voor perfecte kittens." Ze gaf elke kitten een zachte lik over hun kopje heen. "Lurkingkit, Windkit, Emberkit, Dawnkit, Ivykit en Woodkit," murmelde de poes zachtjes, "welkom bij de Shadowclan, kleintjes..." Haar vermoeide glimlach werd even wat breder. Nu de kittens er waren, voelde ze zich al niet meer zo moe. De vermoeidheid en de pijn was het allemaal waard geweest.
Maar plotseling verscheen een nieuw figuur ten tonele, eentje die ze tijden vermeden had. Fawnstep. Snowynight's oortjes draaiden zich licht naar achter, maar Thrushdive's reactie, die voor haar als een opkomende storm voelde, gaf haar de tijd om zichzelf te herpakken. De poes vernauwde haar oren eventjes lichtjes naar haar partner, een milde waarschuwing want ze kende Thrushdive maar al te goed en wendde zich toen tot Fawnstep met een voorzichtige glimlach. "Dank je, Fawnstep," miauwde de poes op een rustige toon. Niet warm zoals ze de kittens toegesproken had, maar ook niet kil of vijandig.