I don't understand it anymore [+Hawkscream]

Wat gebeurde er allemaal? Het ene moment leek alles goed te gaan, er was weinig te eten, maar nieuwblad was begonnen en het was duidelijk dat ze erdoorheen zouden komen. En nu dit. Rainpaw gedood door een das, Greypaw vermoord door een kat van wie ze dachten dat ze dood was, Smoketear een moordenaar, Smoketear dood. Het was te veel tegelijk.
Smoketear was vandaag begraven. Veel katten, waaronder zijn familie, waren verdrietig, maar sommigen leken bijna opgelucht om hem te zien gaan. Petalcloud wist niet goed bij welke groep zij hoorde. Ze had gehuild en gerouwd, maar tegelijkertijd had ze de informatie dat haar vroegere mentor een moordenaar, een leugenaar en een verrader was nog niet echt verwerkt. Ze was doodop, nadat ze de hele nacht wakker was gebleven voor Smoketears wake. Ze wilde slapen, maar eerst moest ze met iemand praten.
Ze liep door het kamp. Het was er druk, de zonhoogpatrouilles waren nog niet vertrokken. Ze was opgelucht toen ze Hawkscreams bruine vacht herkende en ze haastte zich naar hem toe. Ze hoopte dat hij niet bij de zonhoogpatrouille zat en dat ze even konden praten. "Hawkscream", zei ze. Ze hoopte dat hij tijd had.

De tabby kater zette een aardig vermoeide stap buiten de Warriors Den. Slaap had hij niet meer veel kunnen vatten, want wie weet zou hij wel worden opgeroepen voor een van die vroege patrouilles. Zijn ambere blik ging over de gezichtsuitdrukkingen van de katten om hem heen. Verdrietig? Blij? Neutraal? Eigenlijk kon zo'n beetje alles gelezen worden. Misschien zelfs nog geschokt aangezien Lostvoice haar eigen Clan had verraden. De kater beet even op zijn lip. Waarom had ze dat gedaan? Hawkscream schudde zijn warrige kopje om de gedachten weg te krijgen en ging op een wat zonnig plekje zitten om zichzelf wat schoner te maken. Maar net toen hij aan zijn voorpootje was begonnen hoorde hij een bekende stem. "Hawkscream" Met glimlachende ogen keek hij op en drukte zijn kopje zachtjes tegen haar wang terwijl hij continu snorde. "Alles goed?" Vroeg hij vervolgens, met een gedeeld bezorgde toon.

Er verscheen meteen een glimlach op Hawkscreams gezicht toen hij haar zag en ondanks alles moest Petalcloud ook glimlachen toen hij zijn kop zacht tegen de hare duwde. "Alles goed?" vroeg hij licht bezorgd. Petalclouds glimlach verdween weer en ze zuchtte. "Ik weet het niet, niet echt, denk ik. Ik snap gewoon niet wat er allemaal gebeurt", mompelde ze. Lostvoice. Ze had de poes niet zo goed gekend, maar een moordenaar had ze zeker nooit in haar gezien. Ook niet in Smoketear, trouwens. Nu ja, eventjes. Ze herinnerde zich hoe ze hem in het begin even had verdacht. Hij had toen zo ongeveer toegegeven dat hij het had gedaan. Hoe had haar wantrouwen zo snel weer kunnen verdwijnen? Het moesten de goede herinneringen aan haar training zijn geweest, en zijn vriendelijke uitstraling. Ze was zo dom geweest. Nog steeds wist ze niet hoe veel van zijn karakter echt was geweest en hoe veel gespeeld. Was al zijn vriendelijkheid gelogen? Zijn loyaliteit? Ze hoopte nog steeds dat het alleen één keer een plotselinge opwelling was geweest, een uitbarsting die niet echt bij hem hoorde. Ze hoopte ze tijdens haar trainingen niet was opgeleid door een kille moordenaar.
Tranen prikten in haar ogen. "Ik bedoel, opeens gaan er allemaal katten dood en zijn onze vrienden opeens moordenaars geworden. En tijd om dat rustig te verwerken krijgen we ook niet, want morgen moeten we het kamp uit, omdat de rivier gaat overstromen. En wat ik van de Gathering hoorde klonk ook niet echt alsof alles geweldig gaat. Wat gebeurt er allemaal?" Het kwam er allemaal in één adem uit en zodra ze stopte met praten, begon ze te snikken.

"Ik weet het niet, niet echt, denk ik. Ik snap gewoon niet wat er allemaal gebeurt" Voor een moment stond er een glimlach op Petal's gezicht, maar toen ze begon met spreken verdween deze weer. Bezorgd stopte Hawkscream zijn gesnor en fronste even. Wat er allemaal gebeurt? Het bleef even stil en Hawkscream had geen idee wat hij hier tegen moest zeggen. Toen hij haar weer in haar ogen aankeek zag hij de tekenen van tranen en werden zijn ambere ogen groot. "Ik bedoel, opeens gaan er allemaal katten dood en zijn onze vrienden opeens moordenaars geworden. En tijd om dat rustig te verwerken krijgen we ook niet, want morgen moeten we het kamp uit, omdat de rivier gaat overstromen. En wat ik van de Gathering hoorde klonk ook niet echt alsof alles geweldig gaat. Wat gebeurt er allemaal?" Meteen stapte Hawkscream naar voren en drukte zich tegen zijn partner aan en gaf haar een paar geruststellende likken over haar kop. "Rustig maar," Suste hij haar met een zachte stem, bijna een fluistering. "Het is een vervelende periode, daar heb je gelijk in, maar dat betekent niet dat alles zo is. RiverClan komt er doorheen, wie weet zijn we binnen een Moon weer terug hier. En .. niet iedereen is zo zoals ze lijken, denk ik maar. Ik zal je tegen wie dan ook beschermen. Jij en Missingkit zijn veilig hier, dat beloof ik je."

Hawkscream likte haar geruststellend over haar kop. "Rustig maar," Suste hij haar met een zachte stem. "Het is een vervelende periode, daar heb je gelijk in, maar dat betekent niet dat alles zo is. RiverClan komt er doorheen, wie weet zijn we binnen een Moon weer terug hier. En .. niet iedereen is zo zoals ze lijken, denk ik maar. Ik zal je tegen wie dan ook beschermen. Jij en Missingkit zijn veilig hier, dat beloof ik je." "Dat is niet het probleem", miauwde Petalcloud. Ze klonk huileriger dan ze zou willen. "Het is niet dat ik me echt onveilig voel of zoiets, en dat we moeten verhuizen is wel vervelend, maar dat is ook niet het grootste probleem. Het is gewoon... Smoketear heeft me zes manen lang getraind, ik zag hem zowat iedere dag! Ik snap gewoon niet hoe hij al die tijd zo heeft kunnen liegen! Hij leek altijd zo goed en aardig en... wijs. Zoals zijn vader..." Wat moest Stormst... wise... nu wel niet denken? Een nieuwe golf van verdriet spoelde over haar heen toen ze aan hun vroegere leider dacht. Dat was ook nog maar zo kort geleden. Het was niet dat ze dacht dat Dawnstar een slechte leidster was, de poes leek haar juist heel geschikt, maar het was een verandering, de zoveelste verandering. Ze wilde gewoon dat alles zo bleef zoals het een tijd geleden was...

Onderwerp: Re: I don't understand it anymore [+Hawkscream]