Oh, it's you [OPEN]

Met ingehouden adem en lichte pasjes sloop een bruine poes door de sneeuw, hopend dat haar vacht zach schurend tegen het witte poeder niet hoorbaar zou zijn. Plots sprong ze op en gooide zich voorover, op de magere muis die daar een paar seconden geleden nog zat. Met een kleine zucht zag ze het beest als een gek wegrennen, en met een iets diepere zucht besloot ze erachteraan te gaan, en met een paar grote sprongen was ze weer in de buurt van het kleine hoopje botten. Met een lichte krak brak ze het nekje van de muis die ingesloten zat tussen de boomwortels en de boomstam. Snakebites nam het leveloze lijfje vast en zuchte tussen haar tanden door. "Mjijh bjent oojk njiet dhu bestje prooj." momepelde ze met het gewicht in haar mond. Door de inspanning pompte haar bloed sneller door haar aderen en hoorde ze de 'krak' pas toen de kat naast haar stond. Licht verschrikt sprong de zwartgevlekt-streepte poes opzij, voor ze naar de kat keek. "Oh, jhij bjent hut." ze legde haar prooi neer. "Jij bent het." verduidelijkte ze haar zin.

Opgelucht herkende ze Blue-eye, die vrolijk "Hey!" tegen har zei. Snakebites lachtte even naar haar, en trippelde wat korter naar haar Clangenote. Met een lichte verwondering keek ze naar de mooie blauwe ogen van de poes, en bedacht dat ze haar naam niet voor niets had. Haar blauwe ogen paste mooi bij haar vacht, zacht glimlachte ze opnieuw. "Liet ik je schrikken?" vroeg haar Clangenote haar vrolijk, en Snakebites knikte. "Best wel, ja." gaf ze grijnzend toe. Licht kwaad op zichzelf bedcht ze dat ze nog bijna nooit tegen Blue-eye had gesproken. "Tijd om daar verandering in te brengen !" zei ze bij zichzelf, en glimlachte opnieuw naar de poes. "Hoe gaat het ermee, je ziet er best vrolijk uit," knipoogde ze naar haar.

"Ik ben ook heel erg vrolijk!" zei de poes met een huppelsprongetje. "En hoe is het met jou?" Snakebites wiebelde met haar oren en gaf een kort antwoord. "Goed. Niet geweldig, gewoon .. Goed." ze had niet echt zin de situatie uit te leggen, ze wist immers niet of Blue-eye te vertrouwen was. Alhoewel, ze zag er een hele vriendelijke kat uit. Snakebites keek even naar de sneeuw en duwde met haar neus wat sneeuw richting de witte poes. "Je ziet geen verschil!" plaagde ze.

Snakebites Clangenote sprong lachend achteruit. "En dan te bedenken dat ik niet eens van leafbare houd!" zei Blue-eye, terwijl ze terug richting Snakebites stapte. Met een scheve grijns keek ze Bue-eye aan. "Dan ben ik precies niet alleen," de bruin-zwarte poes glimlachte. "De sneeuw die aan je pels blijft kleven, de prooi die gaat slapen, bah, nee, geef mij maar zon." vervolgde Snakebites knipogend. Ze zag Blue-eye snel even naar haar prooi kijken, en ze keek licht vragend naar de witte poes. "Zin om samen wat te jagen?" vroeg die met een grijns. Snakebites knikte vrolijk. "Goed idee, met deze kleine muis waag ik mij niet terug !" grijnsde Snakebites. Ze begroef haar prooi snel, zodat ze hm straks weer terug zou kunnen vinden, en keerde zich naar Blue-eye. "Voor het eerst aan, dat boompje?" vroeg ze haar Clangenote, en wees met haar staart op een boompje waarvan de takken vol lagen met sneeuw. Ze wachten nog een paar seconden en begon richting de boom te rennen, af en toe lachend over haar schouder kijkend. Ze was blij dat ze Blue-eye had ontmoet, de kat had precies een overvloed aan vrolijkheid die ze uitdeelde aan de katten rondom haar.