Waiting and then.. JUMP!

Onderwerp: Waiting and then.. JUMP! wo 21 mei 2014 - 16:44

De zwart witte poes kroop zo stil mogelijk over de koude grond. Haar ogen waren strak gericht op een waterrat die aan de rand van de rivier aan het een of ander zat te knagen. Haar maagje rommelde zacht en Timerose kon zich amper inhouden, maar als ze nu zou springen was de jacht meteen al verpest. De hele dag had ze nog geen enkele prooi gevonden, maar deze waterrat kon een maag vullen straks. It was his destiny. Langzaam liet de poes haar pootjes steeds weer een stukje omhoog trekken en ze ergens anders weer neerzetten. Haar spieren spanden zich aan en met een grote sprong kwam de kattin op de waterrat. Een kreetje verliet nog net diens bek voordat de zwart witte kattin er een snel einde aan maakte.

Behoedzaam sloop Whalepaw dichter bij de struik. De prooi zat er achter en die mocht haar absoluut niet zien. Langzaam liet ze zich zakken en versmalde haar ogen. Ze sloop dichterbij tot ze dichtbij genoeg was. Heel even keek de merel op en om zich heen, alsof die Whale verwachtte. De tabby hield haar adem in, als ze ook maar iets deed nu, zou de vogel haar door hebben. Maar gelukkig ging de oranje snavel al snel weer omlaag om verder in de grond te gaan pikken. Heel even vergat Whalepaw dat ze aan het jagen was en niet aan het verstoppen, maar al snel herpakte ze zich. Plots hoorde ze geritsel, en haar prooi helaas ook. Fladderend vloog die op, richting de boom. ''Welke idioot deed dat?'' Riep de apprentice boos. Ze keek om zich heen of ze iemand zag. Ja, daar in de verte zag ze iemand, met prooi. Minder boos maar nog steeds geïrriteerd liep ze erop af. ''Kon je niet wat stiller zijn?'' Zei ze. Maar toen bedacht ze zich dat die andere poes wél een prooi had, en het vangen daar van nog wel eens dat geritsel had kunnen veroorzaken. Toen ze dicht bij de poes was zei ze op een verontschuldigende toon: ''Uhm, sorry, was niet bot bedoelt.''