{Verhaallijn} One Stormy Night

·•● Dawnflower ●•·
·•● ｇｅｎｅｒａｌ●•·
Name; ·•●Dawnflower●•·
Future Names; ·•● Dawnstar? ●•·
Nicknames; ·•●Dawn●•·
Gender; She
Rank; Queen
Age; 36 Moons
Mentored; Feathersoul
Apprentices; I'm sorry i let you down Mosspaw...

·•●ｆａｍｉｌｙ●•·
Mother; I Don't know. She just leaved me here.
Father; Unknown
Brothers; Unknown
Sisters; Unknown


·•● ｌｏｏｋｓ ｌｉｋｅ ●•·
Fur; White-Tabby
Nose; Pink
Pads; Pink
Eyes; Blue
Fur lenght; Short


·•●ｃｈａｒａｃｔｅｒ ●•·

·•●Full Character●•·;
Dawnflower is hard geworden na haar verleden. Ze is wel aardig, begrijp me niet verkeerd, maar ze zal vanaf nu alles wat in haar voordeel is, grijpen. Als er daarvoor doden moeten vallen, zou zij er niet zo mee zitten. Ze heeft zich zo ontwikkeld, mede door haar oude mentor, dat ze kan manipuleren. Ze vind het stiekem zelfs leuk om te doen, maar laat hier niks van merken.


·•● ｈｉｓｔｏｒｙ●•·
.: K I T T E N :.
.:born:.
Blazewind OC
De witte poes sloeg haar nagels in de zachte aarde onder zich. Haar partner sprak haar bemoedigend aan. De medicine Cat van die tijd schudde haar kop. Dat was al de derde kitten die dood geboren was, daarbij was ze ook al te veel bloed verloren. ''Silver.... Silverowl... Ik hou van je...'' murmelde ze zacht tegen haar partner. ''Ik ook van jou, Blijf volhouden!'' sprak hij haar bemoedigend toe. Na lang persen en puffen lag de laatste kitten naast haar, De medicine cat pakte de kitten op en legde die naast haar neer. ''Silver... Silverowl... Ik hou van je... Take care of our kit....'' mauwde ze en sloot haar ogen.

Silverowl OC
''Nee... Nee! Blazewind! Nee... Nee...'' huilde hij. ''WAAROM KON JE HAAR NIET REDDEN! DAAR BEN JE TOCH VOOR?'' schreeuwde hij naar de medicine cat, waardoor de kitten eromheen wakker werden en de andere Queens met grote ogen keken naar het schouwspel wat er gebeurde. ''Ik kon er niks meer aan doen.'' mauwde de Medicine Cat kalm. ''Kalmeer Silverowl.. Doe het voor je enige levende kit...'' mauwde de Med. Cat richting hem. Hij keek naar de kitten, hulpeloos aan het piepen en het kruipen. ''Ik hoef deze kitten niet meer! Ik ga weg uit deze rot clan!'' schreeuwde hij en rende de nursery uit.

Medicine Cat OC
Hij staarde verbaasd naar de uitgang, maar keek daarna meteen naar het kittentje. Die kitten had nu een pleegmoeder nodig! Het enigste wat deze kitten van haar moeder kon krijgen was de belangrijkste melk, dus hij zette de kitten bij een tepel, terwijl hij het kittentje begon te likken. Het kittentje dronk gulzig. Een van de queens die gekozen had om een queen te blijven nadat haar kittens allen, behalve een, gestorven waren wegens zwakte zei meteen. ''Ik ontferm me wel over deze kleine. Mijn kitten is sterk genoeg en ik heb nu uiteindelijk meer melk.'' murmelde ze tegen hem en hij knikte naar haar. Nadat de kitten genoeg gedronken had, pakte hij de kitten op en bracht het naar de Queen. ''Zorg goed voor haar.'' murmelde hij en liep daarna rustig weg. Hij hoorde alleen nog maar dat de Queen de kitten een naam gaf. ''Jij kleintje, noem ik Dawnkit...'' De kater glimlachte een beetje om haar naam. Hij wist zeker dat de kitten in goede handen was.

.:3 moons:.
Dawnkit's OC
''Kom op Dawny! Jij Lafaard! Muizenbrein!'' schreeuwde haar broertje tegen haar. Zucht, daar ging haar broertje weer. ''Voor de zoveelste keer, ik ga niet spelen! Jij doet me steeds pijn!'' piepte ze tegen haar broertje. ''Dawnkit, ga spelen met je broertje, Nú'' mauwde haar moeder. ''Ja mama...'' murmelde ze zacht en zuchtte weer. Haar broertje kwam meteen al op haar af. ''IK BEN DE LEADER TALLSTAR EN JIJ BENT EEN DOMME ROGUE DIE HET CAMP BINNENKOMT EN IK VERMOORD JOU!'' schreeuwde hij tegen haar en beet hard in haar nek. ''Au! Je doet me pijn!'' piepte ze hard tegen haar broertje. Haar broertje liet los, ze zag hoe er een beetje bloed rond zijn mond zat. ''Mama!'' schreeuwde ze angstig. Haar moeder kwam tevoorschijn, pakte haar op, en bracht haar naar de Medicine Cat, voor de zoveelste keer...

.: APPRENTICE :.
.:6 moons:.
Dawnkit/Dawnpaw's OC
''Zouden alle katten die oud genoeg zijn bijeen komen voor een Clanvergadering.'' Hoorde de witte poes, het was Tallstar.. Wow misschien kreeg ze vandaag wel een mentor. ''Vandaag komen we bijeen omdat een paar kittens de leeftijd van 6 manen hebben bereikt.'' sprak de leader die daar stond. ''Zouden Whitekit en Dawnkit naar voren willen komen?'' zei de kater en ze zette voorzichtig kleine stapjes naar voren. ''Whitekit, jij zult bekend staan als Whitepaw en je krijgt Windstorm als mentor toegewezen.'' zei de kater en stopte even zodat de twee katten hun neuzen aan konden raken. ''Welnu, Dawnpaw, jij krijgt Feathersoul als Mentor. Feathersoul, ik heb alle vertrouwen in je.'' zei hij en Feathersoul kwam naar haar toe. Ze raakte voorzichtig de neus van de kater aan. Ze voelde meteen dat het een kille kater was, en ze slikte even. ''Morgen zie ik je bij The Small Lake. Wees op tijd.'' Zei de kater met een kille stem. ''J-jawel meneer..'' Murmelde ze tegen hem.

.:8 Moons:.
Dawnpaw's OC
Dawnpaw schrok van de stem die haar wakker maakte. ''Wakker worden Luilak.'' Gromde een stem tegen haar. Het was Feathersoul, Damn it. Ze stond meteen op, anders zou ze weer klappen ontvangen. Ze liep de den uit, en volgde de geurspoor van haar mentor. Ze zag hem, maar hij was aan het flirten met een Kittypet. ''Wat?'' murmelde ze tegen zichzelf. Ze keek met grote ogen naar de twee ''Oh Feathersoul, je zou onze kittens eens moeten zien. Ze lijken zo op jou...'' Dawnpaw keek met grote ogen naar het schouwspel. ''Je moet gaan Dais.. Mijn apprentice komt zo..'' Zei de kater tegen hem en de poes likte zijn oor en ging weg. Ze rende zacht een stuk terug, en rende daarna naar haar mentor. ''Hallo...'' begroette ze haar mentor. ''Je bent laat.'' Gromde hij tegen haar. ''We gaan jagen, zie je dat waterratje daar? Vang het.'' Bromde hij en hij wees met zijn staart naar de waterrat. Ze knikte en ging in de sluiphouding staan. Ze sprong, maar ze miste. 'Oh nee..' dacht ze. ‘Domme apprentice, je bent het niet eens waard om te gaan slapen. Vanavond en morgen train jij door. Ik zorg ervoor dat er iemand die wél geslapen heeft met je meegaat.’ bromde hij tegen haar. Dawnpaw kroop ineen. ''J-j-jawel meneer...'' stamelde ze. Toen haar mentor weg was, stortte ze ineen en huilde ze. Waarom heb ik het altijd weer... dacht ze bij zichzelf. Ze rook alweer een andere warrior en likte snel haar tranen weg en ging weer goed zitten. Hopelijk was het haar goed gegund. Maar nee hoor, het was zijn beste en gemeenste vriend, Terribleheart. Ze slikte. ''Zo he? Jij bent dus niet zo braaf?'' zei de kater sarcastisch. ''Daar kunnen we wat mee doen.'' zei hij gemeen en hij sloeg zijn nagels uit. ''Laten we dit poesje haar lesje eens leren.'' zei hij met een lage gemene stem en hij haalde uit. Dawnpaw ontweek de klap en sprong op de warrior. ''Rot apprentice! Hiervoor zul jij boeten!'' zei hij en leunde naar achter, waardoor de kater omviel en ze onder het gewicht van de warrior kwam. Ze kreeg geen adem meer! Help! De kater ging van haar af en Dawnpaw stond weer op. De kater haalde sneller uit dan ze dacht, en zorgde ervoor dat er een hele streep op haar linker vlak kwam. Ze voelde de pijn en tranen schoten in haar ogen. De kater legde haar in het meertje, en maakte zijn poten schoon. ''Jij verteld aan niemand dat ik dit heb gedaan of het dierbaarste dat je hebt word je afgenomen.'' zei hij gemeen tegen de poes. De kater had al het bloed van zijn poten gehaald en rook een andere kat. ''Help! Help! Iemand! Help!'' schreeuwde hij. De kat bleek hem te horen en kwam aangerend. ''Oh my Starclan! Ze moet meteen naar de Medicine Cat!'' Zei de kat tegen Terribleheart. Ze kromp ineen. De Medicine Cat was haar enige 'vriend'.

.: WARRIOR :.
.:14 Moons:.
''Zouden alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen hier bij elkaar kunnen komen voor een Clan vergadering?'' Daar stond Tallstar dan weer. Nu ze eindelijk klaar was om warrior te worden, was ze blij dat ze nu van Feathersoul af was. ''Dawnpaw, kom maar naar voren.'' Ze stapte naar voren. Haar Zelfvertrouwen was behoorlijk gegroeid na de aanval van Terribleheart. ''Beloof jij, Dawnpaw, de clan te dienen tot de dood je scheid?'' vroeg Tallstar aan haar. ''Zeker weten Tallstar.'' sprak ze beleefd. ''Dan zul jij Dawnpaw, voortaan bekend staan als Dawnflower. Gefeliciteerd.'' zei de kater tegen haar. Ze zou vanavond op wacht zitten en niet mogen praten, maar dat zou wel lukken.

.:18 Moons:.
Dawnflower zat daar gewoon, kijkend naar de zonsondergang. Ze wist inmiddels wat er allemaal met haar echte ouders was gebeurd en alles. Ze zuchtte en keek naar de zon. Het was zo mooi, zo rustig. ''Mam, Pap... Ik weet dat jullie me kunnen horen.. Ik heb jullie nooit gekend, maar toch wist ik dat jullie van me hielden... Bedankt..'' zei ze richting de hemel. ''Hey..'' hoorde ze achter zich en ze draaide zich om. Het was een bekende kater. Wie was het ook al weer? O ja tuurlijk! Het was Loudwind. ''Hey.'' murmelde ze terug. ''Mooie zonsondergang niet waar?'' Zei de kater tegen haar. ''Zeker weten...'' murmelde ze tegen hem. ''Het is een magisch gevoel.. Zo... Romantisch..'' murmelde ze tegen hem. De kater keek naar haar, terwijl zij naar de zon keek. ''Ik weet wat Feathersoul en Terribleheart je hebben aangedaan.'' Zei de kater plotseling. Ze rilde even, maar luisterde naar de kater. ''Ik weet dat Terribleheart je verwondde. Ik was zijn apprentice.'' Zei de kater en Dawnflower keek naar hem. ''Dat moest vreselijk zijn voor je...'' murmelde ze tegen hem. Hij knikte. ''Feathersoul ging mij trainen toen Terribleheart ...'' De kater stopte midden in de zin, Dawnflower keek recht in zijn ogen. Ze zag bij hem zachtheid en kalmte. Zijn geel/oranje ogen waren prachtig, het leek net een ondergaande zon. ''Je bent prachtig...'' zei de kater opeens. Ze schrok van zijn reactie, maar ergens vond zij hem ook wel iets hebben. ''M-misschien kunnen we het wat rustiger aan doen.'' murmelde ze en keek weg van de kater. Het was gewoon de eerste keer dat ze zoiets voelde voor iemand...

.:23 Moons:.
Vrolijk liep ze naast haar partner. In de tijd dat ze veel lol hadden gemaakt zijn ze echt naar elkaar gegroeid en is er een relatie uit die twee ontstaan. Ze glimlachte naar hem en likte over zijn oor. Ze was inmiddels al hoog zwanger van de kater en ze besloten om een wandeling te maken. Ze wandelde gezellig samen door het territorium, tot ze opeens een grommend geluid hoorde. ''Hond!'' schreeuwde ze bang. Verder op was er een Tweebeen met een andere Tweebeen aan het praten en de hond was losgekomen van de twee tweebenen. Ze begonnen te rennen samen, toen ze opeens struikelde en viel. ''Loudwind! Help!'' schreeuwde ze en voelde de grond onder haar dreunen en trillen. De hond was bijna bij haar toen Loudwind op de hond belande. De hond schudde Loudwind van zich af. ''Ga maar alvast Dawnflower! Verstop je voor de hond!'' riep de kater naar haar toe. ''Nee Loudwind! Ik laat je niet alleen!'' Schreeuwde ze. ''Doe het voor onze kittens!'' schreeuwde Loudwind en ze knikte. Ze verstopte zich achter een heuvel. En keek toe naar de hond en Loudwind. Na lang wachten, riepen de Tweebenen hun hond terug, en de hond luisterde. Ze rende naar Loudwind, die op de grond lag. ''Nee... Loudwind...'' Murmelde ze tegen hem. Ze verstopte haar hoofd tussen zijn vacht. ''Dawn...'' fluisterde hij tegen haar. ''Loud.. Alsjeblieft blijf bij me...'' murmelde ze zacht tegen de kater. Hij glimlachte. ''Nee Dawn, Starclan heeft dit lot voor me bepaald...'' murmelde hij tegen haar en likte haar over haar kop. ''Zorg voor onze kittens.'' Murmelde hij tegen haar en een traan viel op de grond voor haar. ''Nee... Loudwind! Nee! Alsjeblieft... Blijf bij me! Nee! Loud! Nee... Nee...'' huilde ze. ''Iemand! Help me! Alsjeblieft! Help...'' Jammerde ze. Ze ging tegen het lichaam liggen, de rode kater moest blijven leven, hoe dan ook. Haar witte vacht werd rood. Toen ze een kat rook dichtbij. ''Help! Help Ons!'' riep ze. De kat hoorde haar, want de poes rende naar haar toe en zag het lijk van de kat. ''Wat is er gebeurd?'' vroeg ze aan haar. Dawnflower barstte weer in tranen uit. ''Het was een hond..'' huilde ze tegen de poes. ''Kom mee Dawnflower, we gaan naar het kamp.'' Zei de poes kalm. ''Nee! Loudwind! Ik blijf hier bij Loudwind!'' schreeuwde ze naar de poes. De poes knikte even, en ging weg. Later kwam ze weer terug met 4 andere warriors. ''Kom mee Dawnflower, laat ons je niet meesleuren.'' zei de poes tegen haar. ''Hoe durf je! Ik blijf hier!'' schreeuwde ze naar het kleine groepje warriors. De warriors knikten naar elkaar en 2 warriors pakte haar vast in haar nekvel, en sleurde haar mee. ''Nee! Loudwind! Nee!'' schreeuwde ze en probeerde tegen te stribbelen. Uiteindelijk gaf ze zich over en liet ze zich meeslepen.
-That night-
Ze lag daar maar, starend naar het lichaam van haar mate. Iedereen was inmiddels al aan het slapen, terwijl zij maar daar lag. Ze voelde dat de kittens eraan kwamen maar ze wou bij haar mate blijven. De bevalling verliep redelijk snel, maar alle kittens die ze baarde waren doodgeboren, behalve een. Een klein poesje...

.:30 Moons:.
Het was nu twee moons geleden sinds ze haar apprentice, Mosspaw, had ontvangen. Ze was er blij mee, ze hield van het ventje alsof het haar zoontje was. Maar alles veranderde toen ze langs een Donderpad kwamen, en de nieuwsgierige Mosspaw net het Donderpad op ging toen Dawnflower achter een geurspoor aanging. Net toen ze zich omdraaide, zag Dawnflower een monster richting de apprentice scheuren. "Mosspaw!" Schreeuwde ze jammerend. Het laatste wat ze zag was de angstige blik in de ogen van de kater voordat deze werd meegeschept door dat monster.

.:30 - now:.
Hierna raakte Dawnflower in een tijdelijke depressie, iedereen waarvan ze hield, ging dood, behalve haar lieve dochter. Ze besluit na een moon om te veranderen. Ze word harder, en ze voelde dat ze toch steeds meer richting haar voorbeeld, haar mentor, veranderde. Dit vond ze echter niet erg. Als een kater haar uiteindelijk misleid, waaruit ze zwanger word, word ze woest. Ze wou dit niet, in haar hart hield ze nog steeds van Loudwind. Ze moest iets verzinnen. Ze kon nooit houden van deze kittens, en wat zou haar dochter zeggen? Dan is het moment dat de partner van Emberface overlijd. Emberface komt niet meer terug, en Dawnflower hoorde de kittens van de net bevallen poes piepen. Koelbloedig hoe ze was geworden, kreeg ze een idee. Ze liet de kittens sterven, en deed schijnheilig dat ze niks had gehoord. Hierdoor zou de poes nog zwakker worden, en kon zij toeslaan. Ze manipuleerde Emberface, zodat ze van die stomme kittens af was. Het was nu haar probleem, en ze kon die kater nu gemakkelijk dumpen. Niet dat ze ooit echte partners waren, nee, nooit. Ze probeert het bij haar eigen dochter te houden, waar ze zielsveel van houd omdat dat de enige kitten was die overleefde van haar eigen liefde. Haar eigen, lieve, Loudwind.


·•●W h y D a w n f l o w e r ? ●•·
Waarom Dawnflower? Dawnflower, haar verleden is verschrikkelijk al mag ik het zelf zeggen. Ik vind dit echt een coole verhaallijn, en het zou mij echt leuk lijken om hieraan mee te doen! c:

NOTE

MOOD

CREDIT ♥