It has been a long time...

Winterstorm opende langzaam haar ogen. Het was nu al een tijdje dat ze in de nursery lag, maar vervelen deed ze zich niet. Ze had al een aantal keren op zoek moeten gaan naar één van haar kittens omdat diegene weer het kamp uit was gegaan, ze kon zich er aan de ene kant echt gewoon aan irriteren, maar aan de andere kant begreep ze het ook, ook al maakte dat haar niet minder ongerust als er een weg was. Ze stond op en rekte haar lichaam even uit. Het was al een tijdje geleden sinds ze Felix had gezien en gesproken. Hij wist nog helemaal niet dat de kittens al geboren waren. Ze voelde zich er een klein beetje schuldig over, maar ze had het kamp nog niet uitgekunt, want als queen word je veel beter in de gaten gehouden, maar misschien zou het niet opvallen als ze een keer het kamp uitging en zou zeggen dat ze ging jagen. Haar kittens zouden hopelijk toch niet zoveel uithalen, tenminste als ze er nu een keer van geleerd hadden. Ze gaf haar vacht een paar snelle likken voor ze de nursery uitging en door de doorntunnel het bos in.
Ze liet haar poten haar richting Hoogsparren brengen, hier was de grootste kans dat ze Felix tegen zou komen, maar of ze hem ook zou vinden was nog wel de vraag, maar gelukkig wist ze waar hij woonde, tenminste als ze het zich nog goed zou kunnen herinneren, misschien was het beter als ze daar direct naartoe ging, dan had ze meer kans om hem te vinden. Dan konden ze daarna wel weer terug gaan naar de hoogsparren als Felix het ook wilde, want misschien wilde hij ook wel een keer ergens anders naartoe. Ze was op haar hoede dat geen enkele kat haar zou zien, niet een rogue, niet een kittypet en al helemaal niemand van haar eigen clan. Wat moesten ze wel niet van haar denken als ervan af wisten? Dan zouden ze het toch zeker gaan verbieden en dat wilde ze niet, dus ze kon beter alert blijven voor het geval er toch een van haar clanleden in de buurt zou zijn. Er ging nu al vanalles door haar hoofd heen wat ze Felix kon vertellen, het leek bijna wel te veel te zijn om op te kunnen noemen, maar ze kon het in ieder geval proberen om het op één dag allemaal te vertellen. Ze kwam nu al in de buurt van de rand van het bos, nu moest ze helemaal oppassen, want zo meteen zou ze over een open stuk land heen moeten gaan om bij de tuin van Felix te komen. Ze besloot uiteindelijk dat ze beter in de bosjes kon blijven wachten en kijken of Felix misschien op zijn schutting ging zitten, want ze had er niet zo heel veel zin in om zijn tuin in te gaan, want wie weet wat er allemaal wel niet daarin was en misschien was er wel een hond of waren er tweebenen in de tuin, dat risico kon ze niet nemen. Ze kwam aan de rand van het bos en ging daar liggen in de beschutting met haar ogen gericht op het hek waar Felix woonde, tenminste als ze het goed onthouden had, maar ze dacht van wel en daar lag ze te wachten tot hij in beeld zou komen of als hij niet zou komen, dan zou ze alsnog de tuin waarschijnlijk in gaan.