Lola voelde hoe ze werd opgepakt in haar nekvelletje, en een paar centimeter verder weer neerplofte. Wat was dat nu weer? Ze was net aan het winnen! "Papa! Ik was net aan het winnen, niet eerlijk!" piepte ze boos, maar je kon merken dat ze het niet helemaal meende. Nu had ze een ander doelwit voor ogen, de vreemde poes. Ze sprong op de poes, maar net iets te hard waardoor ze rolden. Maar gewend te rollen in het spelen, rolde Lola met de klap mee, en al snel sloeg ze met haar pootje, met ingetrokken nagels, op de kop van de poes. Ze dook snel buiten het bereik van d e poes, om niet te worden aangevallen.