I'm not crazy [OPEN, ganzenopdracht]

Peach trippelde tussen de bomen heen. Het was zonhoog en ze had net gegeten. Ze verveelde zich een beetje dus dwaalde ze maar wat rond in het bos. Opeens zag Peach een plant in de verte die ze vreemd genoeg herkende. Ze trippelde er naar toe. De plant was kattenkruid en Peach snuffelde eraan. Het rook zo lekker en opeens voelde ze zich zo anders. De poes was blij en huppelde in het rond met een grote glimlach. Ze rolde vrolijk in het gras en begon te zingen. "lalalalala..." miauwde ze de hele tijd terwijl ze bleef rollen in het gras. Toen stond ze weer recht en huppelde ze naar een steen en sprong erop. Peach sprong zo hoog ze kon en riep: "I belief I can fly" Ze viel op de grond en krabbelde terug recht met nog steeds een glimlach op haar gezicht. Na een paar minuten te rollen in het gras stond ze recht en schudde haar kopje. Peach keek om zich heen en begon zich te wassen zonder te beseffen wat er was gebeurt.

Cyber stond aan de boom midden in zijn territorium verbluft te staren naar die gekke poes. What the f*ck is going on?!
De zwart-witte kater ontbote al zijn tanden dreigend om op de jonge poes af te stormen om die gek hardhandig van zijn territorium te verjagen toen de poes plots ging zitten en zich een wasbeurd gaf.. alsof er verder niets gebeurd was.

Cyber keek de poes nog steeds met een argwanend opgetrokke wenkbrauw en kilgroene ogen aan terwijl hij zijn tanden aflekte en zijn klauwen even scherpte aan de boom. Hij ging eens "beleefd" vragen wat er mis was, op zijn manier dan toch.
'Graumauuwauwtch!' met een luide kreet-grom sprong de stevig gespierde Rogue kater met behulp van zijn geoefende achterhand op en strekte zijn klauwen voor de aanval uit, blinkend in het schelle zonlicht.

Blacky liep in de buurt van Cybers boom, misschien zou ze zo nog even naar Peach gaan, die kon gezelschap gebruiken. Ze moest wel nog steeds Cyber vertellen dat hij haar niet mocht aanvallen, ze was toch een vriendelijke, jonge poes? Helemaal geen bedreiging, toch? Haar vaders grauw liet haar opschrikken uit haar overpeinsingen, wie was daar? Blacky rook een vleugje van Peach geur, het zou toch niet. Blacky schrok toen ze haar vader vijandig bij Peach zag staan, snel rende ze er heen en botste tegen Cyber. Geschrokken keek ze hem aan.

Peach waste haar vachtje schoon en keek rond zich heen. Dit was niet haar terretorium. Ze wist niet meer hoe ze hier was gekomen. Plots kwam er een kat naar haar. De zwart witte kater keek nogal boos. Toen sprong hij met een grom naar voren en strekte zijn klauwen uit. Peach deinsde achteruit en legde haar oortjes plat. Ze wou niet vechten want ze wist dat ze zou verliezen. Maar Peach wist niet wat te zeggen. Toen kwam er een kitten naar haar die er bekend uitzag. De kitten was Blacky. Peach ontspande een beetje maar bleef op haar hoede. 'Wat doe jij hier Blacky?' vroeg de zwart witte kat 'En waarom bescherm jij deze vreemde en onbekende indringer kleine pup?' Peach besloot om even te zwijgen. Ze wou niet onbeleeft overkomen door tussen hun gesprek in te komen.

"Ik... ik" stamelde Blacky, ze keek naar Peach en weer terug naar haar vader. Cyber zag er boos uit, even leek het alsof hij haar ging aanvallen, maar hij legde zijn haren snel weer plat. "Dit eeh... is Peach. Ze heeft een aangrenzend territorium en ze was erg vriendelijk toen ik haar leerde kennen. Ze is geen bedreiging of zo." vervolgde Blacky. Ze keek haar vader smekend aan, hij zou Peach toch niet aanvallen?

Srry kort i.v.m met weinig tijd

"Dit eeh... is Peach. Ze heeft een aangrenzend territorium en ze was erg vriendelijk toen ik haar leerde kennen. Ze is geen bedreiging of zo." zei Blacky tegen de kater. Peach hoopte dat de kater na het horen van wat Blacky zei haar niet meer wou aanvallen. 'Mmm..' zei de kater. En hij draaide zich om naar Peach. 'Hoi Peach, je bent welkom' zei hij 'De naam is Cyber, ook wel "The Wolf Of Territory" genoemd, je bent welkom jonge poes.' "Dankjewel Cyber." miauwde Peach dankbaar. Ze was blij dat ze welkom was op hun territorium. 'Wat brengt jouw tot Roguer? Of ben je als Roguer geboren?' vroeg Cyber toen. 'Want meneer wolf wilt wel eens weten wie Madamme Indringer is hoor'. Peach wou net iets zeggen maar Cyber was haar voor. 'Geen moeder, ouder of groep ofzo? vroeg hij. "Ik ben geboren als een Rogue En mijn ouders zijn ontvoerd door tweebenen dus leef ik alleen." Miauwde Peach.

Cyber knikte begrijpend en klakte kort met zijn tong 'medelijde, ik snap hoe je je voelt. Ik heb zelfs mijn ouders nooit gekend.. Ze zijn plots verdwenen.'
De massieve kater draaide zich om naar het territorium en liet zijn kilgroene ogen over de grenzen dwalen. 'Je bent hier steeds welkom jong poes. Ook als je hulp nodig hebt om beter te leren jagen, geuren herkenen en vechten. Dan mag je gewoon meetrainen met Blacky,Lola en Ace.' Stelde Cyber voor met een scheefgehouden hoofd.

'medelijde, ik snap hoe je je voelt. Ik heb zelfs mijn ouders nooit gekend.. Ze zijn plots verdwenen.' zei Cyber. Peach kreeg medelijden met de kat. Gelukkig had hij nu een familie en een plaats waar hij zich thuis voelde. 'Je bent hier steeds welkom jong poes. Ook als je hulp nodig hebt om beter te leren jagen, geuren herkenen en vechten. Dan mag je gewoon meetrainen met Blacky,Lola en Ace.' miauwde Cyber toen. "Dankje" miauwde Peach dankbaar "Maar ik heb al wel veel geleerd van mijn ouders toen ze er nog waren." De laatste woorden zei ze zo stil dat Blacky en Cyber ze misschien niet zouden horen. Haar ouders waren nogal een moeilijk onderwerp om over te praten.

Lola liep vrolijk de geur van haar zusje achterna, die leidde naar de grenzen van haar vaders territorium. Ze rook dat de geur van Blacky kruiste met die van haar vader, en nog een andere kat. Nieuwsgierig naar die andere kat begon ze vaart te maken naar waar de katten waren. Ze had inmiddels wel door dat de andere kat een poes was. Een paar seconden later zag ze de drie katten in de verte. Snel sprintte ze er heen, nieuwsgierig naar de poes. Ze zag dat haar vader iets zei, en de poes wat antwoordde. Het idee om de poes te laten schrikken schoot bij Lola te binnen, een vriendelijk schrikje, dat wel. Ze sloop voorzichtig om de poes heen, en zorgde dat geen van de drie katten haar zag. Toen ze achter de poes was, wist ze dat Blacky en Cyber haar konden zien, dus gaf ze een signaal dat ze niet moesten laten merken dat ze er was. Langzaam, en geluidloos sloop ze stapje voor stapje op de vreemde poes af. Toen ze dichtbij genoeg bij de poes was, sprong ze vrolijk op haar van achteren en riep heel hard en speels "Boe!!!".

Blacky kalmeerde toen Cyber Peach niet aanviel, toen zag ze haar zusje. Ze kon Peach niet waarschuwen en ergens was het wel grappig, ze zwiepte met haar staart en keek haar zusje aan. Blacky glimlachte, toen Lola haar boe riep rende ze naar Peach en sprong op haar zusje. "Ik wil een re-match" fluisterde ze in haar oor.

"Voor wat? Ik viel jou niet aan!" Piepte Lola, en ze rolde om zodat haar zusje onder kwam. "Je weet toch dat ik beter ben als jou" Piepte ze speels, maar ook wel wat plagend. Lola sprong van de zwarte kitten af en sloeg snel met haar poot, natuurlijk wel ingetrokken nagels, langs Blacky's flank. Snel dook ze achter Blacky en beet speels in haar staart. "Je wint het toch nooit!" Piepte Lola plagen, waarna ze snel wegdook, voor een misschien komende aanval van Blacky. Lola lette goed op haar zusje, en wat ze ging doen.

Peach schrok zich dood toen ze een kitten boe hoorde roepen. De kitten sprong op haar en Peach viel zachtjes op de grond. Ze besefte dat de kitten waarschijnlijk het zusje van Blacky was. Peach lachte vrolijk. Ze was er helemaal ingetrapt en had de kitten niet zien aankomen. Toen kwam Blacky eraan en ze sprong op haar zusje. De twee kittens rolden over de grond en Peach krabbelde recht. Ze keek vrolijk naar de kittens en luisterde naar hun gesprek. Wat had ze zelf graag een zus of een broer gehad.

Lola voelde hoe ze werd opgepakt in haar nekvelletje, en een paar centimeter verder weer neerplofte. Wat was dat nu weer? Ze was net aan het winnen! "Papa! Ik was net aan het winnen, niet eerlijk!" piepte ze boos, maar je kon merken dat ze het niet helemaal meende. Nu had ze een ander doelwit voor ogen, de vreemde poes. Ze sprong op de poes, maar net iets te hard waardoor ze rolden. Maar gewend te rollen in het spelen, rolde Lola met de klap mee, en al snel sloeg ze met haar pootje, met ingetrokken nagels, op de kop van de poes. Ze dook snel buiten het bereik van d e poes, om niet te worden aangevallen.

Blacky lachte en riep als antwoord "Van de laatste keer Lola." Daarna draaide ze zich om naar Peach. Blacky rende op haar af, Lola was net al er heen gegaan. Ze sprong op Peach en gleed er aan de andere kant weer af. "Hoe vind je mijn familie?" vroeg ze vrolijk. Blacky wachte niet op antwoord en sprong nu richting de staart van Peach. Ze beet er speels in wachte tot Peach wat ging doen, antwoord geven of haar er af slaan.

Cyber deed ook mee met de kittens en nam Lola vrolijk vast bij haar nekvel. "Doe mee" zei Cyber nadat hij de zwart-witte kitten op de grond had gezet. "Papa! Ik was net aan het winnen, niet eerlijk!" miauwde de kitten. Toen sprong Lola op Peach. Peach kwam hard neer op de grond en ze rolden verder. Maar de kitten vond het niet echt leuk want ze begon met haar pootjes op Peach haar hoofd te slaan. Toen Peach niet meer rolde stond ze een beetje duizelig terug recht. Lola zag er nogal bang uit. "Sorry" miauwde Peach tegen haar. Toen kwam Blacky naar haar. "Hoe vind je mijn familie?" vroeg de zwarte kitten. "Je hebt een heel toffe familie." miauwde Peach met een glimlach. Blacky beet speels in haar staart en Peach porde met haar poot zachtjes in het buikje van Blacky.

Cyber moest lachen bij het gekibbel van zijn zwart-witte kitten Lola, "mocht je willen pupje" zei de kater plagerig terwijl hij de kit lichtjes wegschopte en haar een gespeelde blik gaf van 'ja kan toch wel beter hoop ik?!' Een grijns kon hij daar nu eenmaal niet bij onderdrukken. Peach was blijkbaar nog wat verlegen, want de wittige licht crèmekleurige poes deelde enkel een voorzichtig porretjes uit. Cyber rolde met zijn kilgroene ogen en maakte een "afkeurend" tututut geluidje. De grote Rogue kater nam de jonge poes op en "gooide" haar weliswaar in de hoop half en half grommend spelen en kibbelende kits.

-laat, maar exames he Smile

Onderwerp: Re: I'm not crazy [OPEN, ganzenopdracht]