With every step we take...

Hij keek nog eens van Ace naar Frost, en van de poes weer terug naar de kater. Daarna zette hij, met een veelbetekenende blik naar Ace, een stapje achteruit en grijnsde. Ja, dit mocht zijn p.i.c. zelf oplossen. No way dat Tall hiertussen zou komen, veel te leuk om te zien. De jonge poes was duidelijk onder de indruk van zijn vriend, en toch antwoordde Tall op haar vraag, gewoon omdat hij ze ervoor aanzag om zometeen zonder hem weg te lopen. "We waren gewoon aan het praten," Zijn ogen verraadden niets, maar om zijn mond speelde een glimlach. Met andere woorden, 'dat hoef je niet te weten.'

Frostfall

Tallpaw richtte zijn ogen eerst op Ace, vervolgens op Frost, en van Frost weer naar Ace. Oké, wat was er gaande in dat hoofdje van 'm? Had hij haar door? Nu ja, echt onopvallend was de poes niet... Dat was ook nergens voor nodig, vond ze. Acepaw mocht er zeker en vast zijn, en iedereen mocht weten dat zij daar zo over dacht! De kater zette een stapje achteruit, maar gaf wel als eerste antwoord op haar vraag: 'We waren gewoon aan het praten.' Toch verscheen er een geheimzinnig glimlachje op zijn gezicht, waar zijn ogen niets van af leken te weten. Zo zo, dus ze mocht niet weten wat ze aan het doen waren? Mooie vriend was dat zeg! Maar ze begreep het wel. Misschien waren ze bezig over al Tall's liefdes. De laatste tijd was namelijk half de Clan 'in love' met de kater. Was dat dan gewoon omdat hij de zoon was van Shrewstar? Lightningpaw en Timepaw hadden namelijk minder succes bij de dames... "En, Acepaw, heb jij sibs? Die van Tallpaw 'ken' ik namelijk al", miauwde ze. Frostpaw wilde Tall er ook nog wat bij houden, want als hij uit het gesprek zou stappen zou de kattin waarschijnlijk gewoon dichtklappen...

OOC; Aangezien er dan toch geen postvolgorde is ;D

THANKS ♥