-Runningpaw- So you're his sister?

Geconcentreerd sloop ze door het gras. De laatste dagen had ze zich best opgelucht gevoeld. Ondanks dat ze ontzettend tegen het gesprek met Ace had opgekeken, had hij haar uiteindelijk geholpen. Waarschijnlijk niet met opzet, hij gunde haar verder vrij weinig. Het was eigenlijk logisch, natuurlijk moest ze vechten voor liefde, net zoals iedereen. Met een grote sprong belandde ze op de muis, en ze beet zijn keel in één keer door. Daar kon de clan wel wat mee. Haar pootjes begonnen alweer te bloeden, en haar bloed vermengde zich met die van de muis. Het zag er vast niet al te gezellig uit, maar voedsel was voedsel. Toen ze een geluidje hoorde, keek ze snel op. "Is daar iemand?" vroeg ze met vaste stem.

"Is daar iemand?" Het bleef een vraag die met meerdere stemmen kon worden gesteld. Angst was de meest voorkomende en de toon die Runningpaw zelf ook wel vaak had gebruikt in de het verleden, maar daar alles wat over haar heen was gekomen was ze wat sterker geworden. Ze stond met alle vier haar poten stevig op de grond en wist haar meeste angsten te onderdrukken of zelfs te overwinnen. Alleen sociaal stond ze er nog niet zo goed voor. "Ik..?" Het was vreemd om deze vraag met een vraag te beantwoorden. Vreemd zelfs, want zij was bijna zeker deze 'iemand'. Voorzichtig en stilletje stapte ze naar voren en herkende de witte Apprentice als Snowypaw. Ook zij was in dat hele gebeuren geraakt van Acepaw die werd geraakt door een monster Wacht.. had ze niet veroorzaakt dat Arcane..? Runningpaw versmalde haar blik wat wantrouwend.

"Ik...?" zei iemand met een wedervraag. Snowy's pootjes werden slap toen ze Runnings stem herkende. Oh nee toch... Dat kon er zeker ook nog wel bij. De zwart witte poes keek haar wantrouwend aan. Snowy slikte even. "Hoii Running, jij bent het zusje van Tall, toch?" vroeg ze, en smeekte in gedachten om Starclans genade. Wie weet wat deze poes haar zou aandoen... Cherry was er ook al niet goed afgekomen. Ze tikte een beetje zenuwachtig met haar staart op de grond. Wat nu?

"Hoii Running, jij bent het zusje van Tall, toch?" Haar oortjes bewogen wat meer naar achteren. Was ze ook nog eens een van hen..? Een zachte grom weerklonk in haar keel, maar deze bleef zo zacht dat Snowypaw het niet kon horen. "Ja." Antwoordde ze wat kortaf en bleef haar blauwe blik op de witte vacht boren. Wat wilde ze met die informatie? Vragen hoe ze haar broertje het best in kon pikken? Kon verleiden om hem vervolgens te laten vallen?

Ze begon zich ontzettend ongemakkelijk te voelen onder Runnings blik. "Ja." zei deze kortaf. Ze kromp een beetje in elkaar. "Uhh... ja dat dacht ik al." murmelde ze. Ze had werkelijk geen idee wat ze moest zeggen, Running zag eruit alsof het humeur van een oorwurm had. En dat was vast ook zo. Snowy vroeg zich af hoe ze hieronder uit kon komen, maar ze zag zo gauw geen mogelijkheid. Tenzij ze heel laf kwam met zoiets als 'sorry, ik moest maar eens gaan jagen'.

Ze trok haar wenkbrauw licht omhoog toen het witte poesje wat ineen kromp. Dat moest Tallpaw van haar afpakken? Toch.. misschien viel hij wel op dit soort.. katten. "Uhh... ja dat dacht ik al." Werd er gemompeld en toen de stilte viel was Runningpaw het meer dan zat. Wat dringend deed ze een pas naar voren, haar blauwe ogen wat kouder laten worden. "Wat moet je van hem?" Gromde ze met een lagere toon.

Onderwerp: Re: -Runningpaw- So you're his sister?