It's the rebel from inside {OPEN}

Met kleine pasjes liep de slanke kattin door de struiken heen. Ze had zojuist een waterrat begraven die ze had weten te vangen en schudde haar vacht uit, die nat was geworden van de dauwdruppels van de struiken. De grond voelde koud aan onder haar pootjes, en daarom liep ze liever door. Haar grijs witte pels glom in het eerste ochtendlicht en gaf haar een speciaal effect. Rebelvoice's ambere kijkers gleden rond, om dan tot de conclusie te komen dat er niemand was hier. Zowel geen prooi als andere kat. De poes zette haar achterlijf neer op het koude gras en rilde een keer, maar ze moest even pauze nemen van zichzelf, je kon namelijk toch niet de hele morgen jagen zonder eventjes rustig te kunnen rusten?

Lynxfang pakte de dode muis op en nam hem mee naar zijn de rest van zijn verzameling, wat bestond uit nog een muis en een vogel. Nadat hij de derde vangst had begraven, was de kat eigenlijk al weer een eind op weg. Hij wou graag de clan van dienst zijn en aangezien hij vandaag een gelukdag bleek te hebben, moest hij er maar gebruik van maken. Hij zwierf niet rond met de River, omdat hij dat steeds gevaarlijker vond, bovendien had het zie en zo iets engs. Lynxfang was vandaag vroeg opgestaan, geen idee waarom, en was vrijwel meteen op jacht gegaan. In de schemering van de ochtend waren nog best wel wat prooien aanwezig en daar zat zijn geluk waarschijnlijk ook wel in. Plots schrok hij op uit zijn gedachte en keek om zich heen. Het was doodstil en eenzaam. Er was niks om op te jagen zelfs. Ook geen anderen katten, behalve een. Een poes, wit. Lynxfang haalde zijn flanken op en naderende de poes. "Hey"'