Who may you be?

Onderwerp: Re: Who may you be? vr 30 mei 2014 - 23:27

Hij vernauwde zijn ogen bij de woorden van de apprentice. De wijsneus, de verschrikkelijke wijsneus. Het liefst wilde hij hem hier ter plekke de nek om draaien en hem zo de mond snoeren, dat zou die vuile Shadowclan iets leren. Dat hij maar bij zijn dochter uit de buurt bleef. De woorden van Spottedpaw drongen tot hem door en hij fronste even. Gered? "Oh wat nobel" Miauwde hij sarcastisch. "Eerst redden en dan steeds verder weg van haar territorium nemen zeker om haar daar de mond te snoeren, Shadowclanner?" Zijn blik gleed over Spottedpaw. Ze had niets, ze was ongedeerd. Maar ze stond nog zo ver weg. "Kom hier Spottedpaw, ga weg bij die Shadowclan kat. Dit zijn zware tijden en je kunt niemand vertrouwen buiten je eigen clan, begrepen? Kom nooit meer zo dicht bij de grenzen.." De laatste zin sprak hij zachter uit, gecontroleerder, alsof iets in hem gebroken was, alsof hij zich verraden voelde doordat zijn eigen dochter zo omging met een kat uit een andere clan.

And say hi to Lionroar the drama-queen.

Onderwerp: Re: Who may you be? za 31 mei 2014 - 0:24

Hij stond daar, stoer en fier zoals het hem als Shadowclanner betaamde. De ander kon zeggen en denken wat hij wilde, maar zoals Tall daar stond leek het een kat die je in je clan wilde hebben, en niet als vijand. Lionroar was niet echt op de goede weg. De woorden die Spotted zei gingen langs hem heen, tot het ene woordje, dat korte woordje, zijn oren bereikte. Shit! Dat was serieus het eerste dat door hem heen schoot, het laten zien deed de kater echter niet. Zijn gedachten werden snel op een rijtje gezet, en het was maar goed dat de jonge kater dat deed, anders had zijn irritatie bij de eerstvolgende woorden van de warrior de overhand gekregen. In plaats daarvan bleef Tall beleefd, vastbesloten deze nieuwkomer niet uit te laten vogelen dat hij de zoon was van Shrewstar, zijn moeder was hier in deze gebieden niet echt geliefd. "Ik weet niet waar u het over heeft meneer, we deden een renwedstrijd die ik grandioos verloren heb," Tall keek even naar Spotted, die er erg bang uitzag, de woorden van de kater tegenover hem deden hem pijn. Je kan me wel vertrouwen, dat was de boodschap in de duidelijk verdrietige blik naar Spotted. Waarom niemand hem wilde vertrouwen snapte hij niet, maar zat was de kater het wel. "Sorry meneer maar," Tall zette een stap naar voren, adrenaline door zijn lijf voelen gieren hielp hem de kater in de ogen te blijven kijken. "U ziet er niet uit alsof ze welkom is, zelfs ik," Hij zuchtte, "Een 'Shadowclanner', kan dat zien," Nog een stap naar voren, "Hoe behandelt u uw dochter? Ze is meer waard dan u denkt," Vuur was te zien in de nu dus vlammend gouden ogen van de sterke apprentice. Hij was het zat, en maalde er niet meer om wat de ander zou doen. Hij was het zat, en dat was geen goed teken.

Onderwerp: Re: Who may you be? za 31 mei 2014 - 0:41

De apprentice kwam dichterbij en dat beviel Lionroar niets, maar hij liet deze kitten niets merken en zette gewoon ook een duidelijk stap dichterbij, zijn klauwen uitslaande. "U ziet er niet uit alsof ze welkom is, zelfs ik," Zijn woorden, zijn walgelijke woorden, baanden zich een weg door zijn tedere ziel. Braken zijn hart over en over en het maakte hem misselijk van binnen. Hij hield van zijn dochter, hij hield meer van haar dan van wat dan ook. Een stevige pas zette hij in de richting van de apprentice, zijn ijsblauwe ogen priemden in de zijne. "Een 'Shadowclanner', kan dat zien," Weerklonk hij weer, weer een pas dichterbij komende. "Hoe behandelt u uw dochter? Ze is meer waard dan u denkt," Hij maakte zich groot en zette een nog grotere pas dichterbij de kater, de ruimte werd steeds kleiner tussen de twee. "Hoe durf jij.." Miauwde hij gecontroleerd. ".. te oordelen over hoe ik mijn dochter behandel. Jij vuil, klein mormel.." Hij legde zijn oren in zijn nek en zette snelle passen in zijn richting, als er een gevecht uit zou komen dan zou hij van deze apprentice winnen. Niemand, niemand kwam aan zijn dochter, niemand vertelde hem hoeveel hij van haar hield. De ruimte tussen de twee was nu zo klein dat hij zijn stem zachter, stiller en bijna onhoorbaar maakte. Zeker onhoorbaar voor zijn eigen dochter. "Ze betekent alles voor mij, waag het je niet daarover te oordelen," En met die woorden trok hij zijn poot omhoog en haalde hij uit naar het gezicht van de shadowclan apprentice voor hem.

Onderwerp: Re: Who may you be? za 31 mei 2014 - 11:52

"Oh wat nobel" Miauwde hij sarcastisch. "Eerst redden en dan steeds verder weg van haar territorium nemen zeker om haar daar de mond te snoeren, Shadowclanner?" De woorden van Lionroar sneden als zweepslagen, ze wist zichzelf dan ook nog maar net met moeite overeind te houden. Nee, ze wou dit niet. Ze wou niet dat haar vader ruzie maakte met Tallpaw. Was ze maar ouder, dan kon ze tussen de twee instappen. Maar nu? Ze was nu slechts een vlieg die ze zo uit de weg konden slaan. "Kom hier Spottedpaw, ga weg bij die Shadowclan kat. Dit zijn zware tijden en je kunt niemand vertrouwen buiten je eigen clan, begrepen? Kom nooit meer zo dicht bij de grenzen.." De toon waarop Lionroar de zin had beëindigd deed haar alles behalve goed. Voorzichtig knikte ze en kwam ze met beverige passen dichter naar de deputy toe, echter verstijfde ze weer toen ze Tallpaw's stem hoorbaar hoorde worden. "Ik weet niet waar u het over heeft meneer, we deden een renwedstrijd die ik grandioos verloren heb," Haar blik viel even op de zijne, de verdrietige boodschap in zijn amberkleurige ogen lezend. O nee, wat had ze toch gedaan. Ze was beter niet naar hier gekomen, dan had ze zowel Lionroar én Tallpaw een hoop ellende bespaart. "Sorry meneer maar," Mauwde Tallpaw, waarna hij een stap dichter naar haar vader toe zette. "U ziet er niet uit alsof ze welkom is, zelfs ik," Hij zuchtte, "Een 'Shadowclanner', kan dat zien," Nog een stap naar voren, "Hoe behandelt u uw dochter? Ze is meer waard dan u denkt," Na deze woorden lagen haar oren bijna verstopt in haar nek. Wat was Tallpaw in Starclan's naam van plan? Hij mocht de grootte dan misschien wel hebben, een deputy werd niet voor niks tot deputy benoemd. Hij was nog maar een apprentice! Hij dacht toch niet dat hij echt een gevecht kon aangaan met een deputy?! "Hoe durf jij.." Hoorde ze haar vader zeggen. ".. te oordelen over hoe ik mijn dochter behandel. Jij vuil, klein mormel.." Ieder woord dat uitgesproken werd, kwam aan als een mep in het gezicht. Hoe kon het zo geëscaleerd zijn? Ze zag dat haar vader nog iets zei, maar stond te ver weg om het te kunnen verstaan. Echter schoten haar ogen wel wagenwijd open toen ze zag hoe Lionroar uithaalde naar Tallpaw's gezicht. "Papa, nee!" Miauwde ze luid waarna ze uiteindelijk toch naar Lionroar toe sprong haar kopje begroef in diens vacht. "Het is al goed! Ik kom mee, ik zal nooit meer bij de grenzen komen, belooft!" Miauwde ze triest waarna ze zachtjes begon te snikken. Ze wou het niet aanzien. Spottedpaw kon het niet over haar hart krijgen om haar vader zo te zien, alles behalve dat..

HAJOLAT

Onderwerp: Re: Who may you be? za 31 mei 2014 - 12:59

De oudere kater werd steeds bozer, Tall had dat echt wel door. De ander kwam steeds dichterbij, en bleef naderen, bleef naderen. Tot de twee katers' haast neus aan neus stonden. Angst voelde de jongere kater niet, wat hem verbaasde, ergens voelde hij wel tevredenheid, dat hij de ander dus duidelijk had kunnen maken hoe het eruit zag voor anderen. Nu Tall toch al zover was, kon hij ook nog wel verder, angst had hem normaal afgeremd, maar dat ging lastig als je geen angst voelde. "Dat is goed meneer, dan hoort zij het ook eens," Fout, de apprentice wist het zodra de blik van de deputy zijn ogen bereikte, woede klare woede. Plots schoot er een felle pijn door de linkerwang van de jonge kater, en de zoute smaak van bloed was te proeven in zijn mond. Tall schudde alleen maar met zijn hoofd, en keek kil naar de ander die hem geslagen had. "Niet erg diplomatisch, andermans apprentice slaan," Mauwde Tall bold. De woorden van Spottedpaw hoorde de kater daarna pas, en met open mond keek hij naar haar. Hoe kon ze zo door het stof kruipen voor deze.. Deze? De kater had er geen woorden voor, maar hij wist wel dat het hem pijn deed dat de poes het zo makkelijk zei. Hij was niet goed genoeg geweest. Hij had gefaald, alweer.

Onderwerp: Re: Who may you be? za 31 mei 2014 - 13:26

Hij voelde hoe zijn dochter haar gezicht in zijn vacht verstopte en even verstarde hij. Hij had zich weer laten gaan waarschijnlijk, zijn klauwen zaten al onder het bloed van die ene uithaal en ergens diep, heel diep vanbinnen vond hij het fijn. Hij had het fijn gevonden om deze kater te slaan, die een bedreiging had gevormd voor zijn dochter, zijn bloedeigen dochter. Hoe durfde hij met haar om te gaan? Hoe? "Papa, nee!" Miauwde Spottedpaw, maar hij bewoog niet. Zijn ogen nog steeds op de kater voor hem gericht, kwaad en woest. Alsof hij ieder moment kon doordraaien en de kater de nek kon omdraaien, want ja, die macht had hij. Hij kon het zo doen, hem in de rivier dumpen en er nooit meer iets van horen. "Het is al goed! Ik kom mee, ik zal nooit meer bij de grenzen komen, belooft!" Hij wilde het liefst met zijn dochter meegaan, haar in zijn armen sluiten en haar daar voor eeuwig houden. Loslaten.. was moeilijker dan hij gedacht had toen hij een nestje begon. "Niet erg diplomatisch, andermans apprentice slaan," De kater vernauwde zijn ogen. "Niet zo heel erg slim zo'n grote mond opzettend tegen een kat van een andere clan." Miauwde hij fel terug. Hij verlaagde zijn stem weer zodat zijn dochter hem niet kon horen. "Als je nog één keer bij haar in de buurt komt dan kom je er niet meer zo gemakkelijk vanaf, ben ik duidelijk?" Hij hief zijn poot een stuk omhoog en duwde de kater tegen zijn borstkas aan, om hem van zijn stuk te brengen of hem gewoon uit evenwicht te halen, waarna hij zich tot zijn dochter wendde en zijn hoofd tegen die van haar aanhield. "Sorry als ik je heb laten schrikken, Spotted, het is voor je eigen bestwil." Mompelde hij zachtjes in haar oren, waarna hij zijn blik naar de shadowclan kat draaide. "Ik verzoek je nu weg te gaan," Miauwde hij fel.

Onderwerp: Re: Who may you be? za 31 mei 2014 - 13:39

"Dat is goed meneer, dan hoort zij het ook eens," Hoorde ze Tallpaw zeggen, echter waagde ze het niet haar kopje uit de wollige vacht van haar vader te halen. Maar toen ze de ijzerachtige geur van bloed rook, schoten haar oren gealarmeerd omhoog. Geschrokken keek ze naar Tallpaw, wiens kaak een rode kleur vertoonde. Nee.. "Niet erg diplomatisch, andermans apprentice slaan," Miauwde Tallpaw. Echter zei Spottedpaw niks meer, en keek ze de kater slechts met een blik vol spijt aan. Ze wou niet dat dit gebeurde.. Het was allemaal haar schuld. Maar ze wou tegelijkertijd niet dat de Shadowclan apprentice zich schuldig voelde, dus wist ze op de een of de andere manier hem toch een warme blik te gunnen, zonder dat haar vader dit doorhad. Ze wou hier gewoon weg, zo snel mogelijk. "Niet zo heel erg slim zo'n grote mond opzettend tegen een kat van een andere clan." Miauwde haar vader plots fel terug. Alweer zag ze de mond van de kater bewegen, maar was ze niet in staat de woorden te verstaan. Spottedpaw slaakte een zacht gilletje toen ze haar vaders' poot weer richting Tallpaw zag gaan, echter deze keer alleen maar om de kater een duw te geven. "Sorry als ik je heb laten schrikken, Spotted, het is voor je eigen bestwil." Mompelde Lionroar zachtjes. Ze wilde het geloven, zo hard, maar om de een of de andere reden vond ze dat haar vader de kater niet had moeten slaan. Ze hadden het ook gewoon kunnen uitpraten, toch? Maar haar vader had het nooit fout.. Dus kon ze niet anders dan te geloven dat Lionroar goed had gehandeld. "Ik verzoek je nu weg te gaan," Haar blik gleed even naar Tallpaw terwijl ze haar kaken op elkaar had geklemd.

HAJOLAT

Onderwerp: Re: Who may you be? za 31 mei 2014 - 13:47

Zijn grimas die de kater had vanwege de klap veranderde in een glimlach toen de deputy serieus inging op zijn geklier. Wat een kitten, als zijn moeder dit zou horen zouden ze zeker wat te lachen hebben. Even was Tall het aan het overwegen, zijn moeder vertellen over de domme deputy, maar de warme blik van Spotted deed dat idee wegzinken in een diepe kuil. Nee, dat mocht hij haar niet aandoen, ze was zo aardig tegen hem geweest, dit was niet haar schuld, toch? Had de poes hem hier expres heen gebracht zodat deze kater hem makkelijk kon neerhalen? Was dat het plan geweest al die tijd? De kater schudde zijn hoofd, aan dat soort dingen moest hij niet eens denken op het moment, nee, zo was ze vast niet. Door al deze gedachten had Tall de woorden, tot aan het verzoek om weg te gaan, niet eens gehoord. De duw maakte hem wakker, en een beetje sceptisch keek hij van de plek waar hij geduwd was, naar de kater. Geen indruk gemaakt, sorry. In plaats daarvan kwam er een ietwat spottende glimlach op zijn knappe snoet, en stelde hij zich weer recht op. "Dat klinkt niet als een verzoek," Mauwde Tall droogjes als antwoord, benieuwt naar hoe ver hij kon gaan. "Als u het aardig vraagt," Met een schuin koppie keek Tall naar de ander, hoe dom het ook was, dapper was het ook. Bloed stroomde nog steeds langs zijn kaak, zijn witte borst rood kleurende, en het feit dat Tall zich nog niet had omgedraaid en met de staart tussen de benen was weggerend was pleitte voor hem.

Onderwerp: Re: Who may you be? za 31 mei 2014 - 13:54

Zijn woorden gleden door zijn hoofd en rustig schudde hij met zijn hoofd, zijn kalmte weer herpakkende. "Ik denk niet dat ik het lief hoef te vragen." Miauwde hij duidelijk, zijn blik op de kater gericht houdende. "Jij bent hier in overtreding van de Warrior Code en als je niet snel maakt dat je weg komt dan neem ik je mee terug naar ons kamp en kom je er een tijdje niet meer uit. Ik denk niet dat je leider daar blij mee zal zijn." Miauwde hij, zijn blik strak op de kater houdende.

Onderwerp: Re: Who may you be? za 31 mei 2014 - 14:08

Haar kopje ging van de ene kant naar de andere, het gesprek van Tallpaw en Lionroar nog maar deels volgend. Ze had zichzelf terug kalm weten te krijgen, maar stond alsnog lichtjes te beven op haar poten. Normaal gezien was ze goed in zulke situaties, maar nu haar vader erbij was, was de angst om iets verkeerds te doen groter dan normaal. Ze wou het liefst de perfecte dochter zijn, maar de fout die ze had gemaakt zou deze droom belemmeren. Misschien kon ze het idee nu wel weggooien. Lionroar haatte haar nu, het kon niet anders. Ze had hem bedrogen, en ze wou al helemaal niet denken aan hoe Tallpaw zich nu voelde. Vast ook verraden, misschien bedrogen. Het was niet haar bedoeling geweest om betrapt te worden door Lionroar, als haar plan goed was verlopen dan had ze een Shadowclan kater probleemloos van het gebied gekregen, en er ook nog eens een vriend bij gehad. Maar Tallpaw zou haar nu vast ook haten, het kon niet anders..

HAJOLAT

Onderwerp: Re: Who may you be? za 31 mei 2014 - 14:33

Tall zijn ogen gingen stralen toen hij het voorstel van de kater hoorde, en hoe gek het ook was, hij moest lachen. Tall lachte zijn vrolijke, volle lach en keek met glimmende ogen naar de deputy, die het waarschijnlijk niet zo bedoelt had. "Ik denk juist dat m'n moeder het heerlijk zal vinden dat ze even van me af is," Nederig liep de apprentice naar de deputy, "Neem me maar mee dan," Hij had ondeugend glimmende ogen, dit gesprek ging een goede kant op, hij en de deputy zouden ooit nog wel vrienden worden. Tall was er zeker van.

Onderwerp: Re: Who may you be? za 31 mei 2014 - 16:53

Het was de schadowclan deputy al opgevallen dat Tallpaw heel vaak buiten Shadowclan gebied was. Wist ze dat Shrewstar toestemming had gegeven om te jagen buiten Shadowclan gebied, maar dat betekende niet vriendjes maken. Innerghost snoof zijn geur op, en zette meteen een achtervolging in. Het verbaasde haar ook niets dat zijn geur richting Thunderpath ging, het gedeelte met Windclan. Tallpaw was een goede apprentice, en ze verwachtte veel van het katertje, enkel begon hij langzaam toch meer op een probleemzaaier te lijken. Iets wat de Shadowclan deputy minder op prijs stelde. Ze had de rumoeren binnen de clan al gehoord dat Tallpaw iets te veel vrienden buiten Shadowclan had. Hoofdschuddend ging ze verder, haar tempo verhogend. Zo kwam ze aan bij de grens met Windclan. Innerghost stopte haar tempo en verstijfde bij het reuken van twee Windclan geuren, waaronder één van de Windclan deputy. Maar dat was niet het enige wat ze rook, ze rook ook een vage bloed geur. Innerghost versnelde haar pas weer en ging er recht op af, haar staart hoog en lichtelijk opgezet. Innerghost stak zonde enige aarzeling de grens over en kwam dichter bij het katten groepje van drie af. "...neem ik je mee terug naar ons kamp en kom je er een tijdje niet meer uit. Ik denk niet dat je leider daar blij mee zal zijn." Innerghost vernauwde haar ogen toen ze die woorden verstond. "Ik denk juist dat m'n moeder het heerlijk zal vinden dat ze even van me af is," hoorde ze Tallpaw zeggen. Met een geschokte blik keek ze naar Tallpaw terwijl ze dichter bij kwam, ze zag Tallpaw naar de deputy toe lopen. "Neem me maar mee dan." Innerghost hief haar kop. "Tallpaw, kom onmiddellijk naar míj toe!" Siste ze naar de apprentice. "Wat is hier gaande?" Siste ze, haar blik op de Deputy gericht, die er lichtelijk verwilderd uit zag, naar haar mening.

OOC: Mind if I join? Heb niet het hele topic gelezen, dus als er dingen niet kloppen, sorry.

Onderwerp: Re: Who may you be? za 31 mei 2014 - 22:43

Het was puur toeval dat ze op deze plek terecht was gekomen. Een eekhoorn was uit haar greep ontsnapt en Shrewstar had nog een verwoede poging gedaan om hem te achtervolgen. Toen ving haar blik de groep katten en rook ze gelijk de geur van ShadowClan gemengd met de vieze geur van.. WindClan. Zo snel als ze kon kwam ze dichterbij en voelde haar vacht omhoog komen toen ze de WindClan Deputy Lionroar zag staan, een Apprentice had zich tegen hem aangedrukt, maar toen haar blik op de bebloede klauw viel, ging haar hele vacht omhoog staan. Innerghost stelde de vraag die op haar tong brandde en ze liet haar blik over de katten gaan en haar groene ogen bleven hangen op haar zoontje. De wond op zijn wang werd meteen opgemerkt en grauwend stapte ze naar voren, de grens ontkennende en greep hem bij zijn nekvel. Hoe groot hij ook was geworden, ze tilde hem woest op en sleurde hem over de grens. Daar zette ze hem, misschien wat hard, neer en boorde haar woedende blik in zijn ogen. Al vaker had ze verhalen gehoord over haar zoontje die de grenzen aan zijn laars lapte en niet altijd was het om te jagen. "Als ik nog één keer hoor dat jij over de grens komt dan zal ik er persoonlijk voor zorgen dat je nog zes hele Moons bij je Apprentice tijd krijgt. Begrijp je dat?" Siste ze woedend en zorgde ervoor dat de kater alleen maar haar kon zien en niet kon wegglippen. "En als je dat grappig vindt, dan zorg ik ervoor dat je die zes Moons in het kamp moet blijven en dat je lessen krijgt in het kamp. Het is te gek voor woorden dat jij vriendjes wilt maken buiten de Clan. Ik ben woedend en waag het een grote mond tegen mij op te zetten want dan kan je nu meteen je naam veranderd krijgen in Tallkit." In een lange tijd was ze nog nooit zo kwaad geweest. Wat dacht haar zoon wel niet om vrienden boven zijn Clan te zetten?

Vervolgens draaide ze zich weer tot de WindClan katten en Innerghost. "Sorry." Meer gemeend naar de Deputy, dan naar de WindClan katten.

OOC; Sorry, maar ik moest hier even posten, powerplay maar een beetje over boze Shrew heen als ik weg ben! ^^"

Onderwerp: Re: Who may you be? ma 2 jun 2014 - 16:22

Hij had zijn woorden nog niet uitgesproken of een uiterst bekende stem voegde zich bij de bekende geur. Hij was ontdekt, en dat terwijl het niet eens zijn eigen schuld was dat hij hier stond! Een beetje in de war door alles wat er plots gebeurde keek hij naar de deputy, moest hij naar haar toe, oke dan. Helaas voor hem was het daar nog niet klaar, want de jonge kater had nog geen stap gezet of hij werd al onderschept door een erg boos kijkende moeder. De kater slikte, en wilde haar begroeten, maar werd nogal ruw bij zijn kraag gegrepen en over de grens gesleurd. Wat verbaasd over de kracht die zijn moeder had ging hij weer rechtop zitten toen ze hem had neergezet, en keek met grote ogen naar de fel groene van haar. Geen aardig gesprek deze keer, nee, het was menens en dat was duidelijk in haar ogen te zien. Hij wilde net zeggen dat het anders was dan dat ze hoogstwaarschijnlijk dacht toen het dreigement zijn oren bereikte. De kater wist maar al te goed dat hij een voorbeeld moest zijn, deze keer niet in discussie moest gaan, de Windclanners laten zien dat zijn moeder respect afdwong maar ze maakte het hem erg lastig. Dit alles was niet zijn fout! Fel keek hij terug, maar legde zijn oren 'beschaamd' in de nek toen ze nog eens dreigde. Hopelijk was zijn act goed genoeg om de buiten shadowclanners ervan te overtuigen, want door alle kwaadheid in hem kon hij het niet meer zelf berekenen. Hij negeerde de beschamende sorry van zijn moeder naar wie dan ook, en stond op. "We zijn geen vrienden," Zei hij kwaad, met een dodende blik naar de deputy van de hazen-jagende clan. De poes kreeg een ietwat zachtere, maar nog steeds kille blik. Hopelijk begreep ze in hoeveel problemen hij nu zat, en dat hij met geen mogelijkheid normaal tegen haar kon doen als zijn deputy en leader erbij waren. Hopelijk begreep ze het, en anders zou hij ooit, hoe lang hierna ook, de tijd vinden het haar uit te leggen. Nu niet in ieder geval, nu was het tijd om te gaan. Dus draaide hij zich om naar zijn eigen territorium, stond even stil, en liep toen weg. Zijn moeder zou vast wel volgen, zo niet dan niet.

Onderwerp: Re: Who may you be? wo 4 jun 2014 - 22:59

Er gebeurde veel te veel, veel te snel. Ze wist zich nog maar net groot te houden toen zowel de Clanleader als deputy plots opdaagde. Een alarm belletje ging rinkelen bij haar, en alhoewel ze het niet wou geloven, de kans dat de Clanleader én deputy net op hetzelfde moment, op dezelfde plek waren, was klein. En toch, hier stonden ze dan. Ze had zich deels tegen haar vader aangedrukt, zich uiterst bedreigd voelend toen ze haar amberkleurige blik over de gestaltes van de vijandige kattinnen liet glijden. Haar nekharen gingen dan ook nog meer omhoog staan toen ze de kille blik van Tallpaw ontmoette. Iets in haar knapte, en met een wat bedrogen blik keek ze naar de Shadowclan leader die ze herkende als Shrewstar. "Gefeliciteerd, uw zoon heeft een wonderbaarlijk acteer talent." Wist ze enkel uit te brengen, waarna ze Tallpaw bijna kwaad aankeek, maar alsnog was er iets van verdriet in haar ogen te zien. Wat aangaf dat ze toch wel om hun pas ontstaande vriendschap had gegeven. Maar de kater blijkbaar niet. "Papa, gaan we terug? Het is niet ons probleem dat Shadowclan on loyale apprentice's heeft." Miauwde ze neutraal, terwijl ze haar rug richting de Shadowclan krijger keerde. Ze wou hem niet meer zien, het enige waar de kattin nu zin in had was zich oprollen in haar nest en hopen dat dit allemaal een grote nachtmerrie was. Ze wou niet gemeen zijn tegen Tallpaw, maar had geen andere keuze nu zowel de Windclan deputy, als Shadowclan leader én deputy er waren. Ze moest dit doen, misschien dat als ze Tallpaw later nog eens tegenkwam er opheldering kwam. Want momenteel was haar hoofd gevuld met mist, omdat ze niet precies wist hoe ze zich nu moest voelen. Had de kater haar naar hier gelokt, omdat hij had afgesproken met Shrewstar en Innerghost om haar gevangen te nemen? Het moest dan waarschijnlijk een echte tegenvaller zijn dat Lionroar net nu kwam opdagen. Of was het echt allemaal toeval? Ze wist het even niet meer, en hoopte dan ook gewoon dat haar vader toegaf en mee terug naar het kamp zou gaan.

HAJOLAT

Onderwerp: Re: Who may you be?