Sadness all around us

Onderwerp: Sadness all around us ma 7 apr 2014 - 16:24

De jonge kater had er ook gewoon allemaal geen zin meer in, de wereld kon de pot op. Al de poezen die hij kende ook, en Running al helemaal, ging ze een beetje boos lopen doen op Cherry! Kwaad kneedde hij met zijn lange klauwen in de muis die voor hem lag, en gooide het beestje toen maar naar een paar kittens die aan het spelen waren. Ze vielen meteen aan, er was gewoonweg niet meer genoeg prooi. Tallpaw vertelde niemand, maar elke dag deelde hij zijn portie weer, de clan ging voor, en bij hem zou het niet snel ontdekt worden. Mede vanwege zijn dikke vacht, en mede door de spiermassa die hij nu al gekweekt had. Moeizaam stond hij op, zijn ledematen gevoelloos van de kou, normaal had het al lang weer zonnig moeten zijn, maar dit was niet normaal, dus peinigde hij zichzelf ook niet met gedachtes die daaraan dachten. Zijn poten sloften over de sneeuw, en brachten hem naar een zwart witte poes die hij maar al te goed kende. Automatisch begon de knappe kater te grinniken, en keek de poes in haar ogen. "Hey mom,"

- Shrewstar

Onderwerp: Re: Sadness all around us ma 7 apr 2014 - 19:06

Ze kon al die taken weer op zich nemen en dat was goed. Ze wilde Innerghost niet meteen al het Clanleader-zijn laten proeven en het stelde haar gerust dat ze de dingen weer in eigen poten kon nemen. Toen de laatste patrouille van dit tijdstip uit het kamp was vertrokken, draaide ze zich om, maar zag al snel een gestreepte kater voor haar neus staan. "Hey mom," Meteen begon ze te snorren en drukte haar zwartwitte kop tegen zijn bruine en gaf de Apprentice een paar likken over zijn kop. De eerste van haar kittens die ook nog eens naar haar kwam. Ach. "Hallo Tallpaw, blij met je nieuwe rang?" Glimlachte ze trots naar haar zoon, die wel erg gegroeid was in die korte tijd.

Onderwerp: Re: Sadness all around us ma 7 apr 2014 - 19:10

Hij grinnikte toen zijn moeder hem over zijn kop likte, typisch iets voor haar. Als antwoord op haar vraag knikte de kater stoer, waarna hij voor de poes ging zitten, met zijn bossige staart om zijn volmaakt witte voorpootjes heen geslagen. "Ja, het territorium is in een woord geweldig," Zei hij, maar het enthousiasme miste, wat het toch echt een stuk ongeloofwaardiger maakte. Even keek Tallpaw om zich heen, waarna zijn heldere ogen zich weer op zijn moeder vestigden, hij had de bouw van zijn vader, nu, in zijn apprentice tijd, werd dat wel duidelijk.

Onderwerp: Re: Sadness all around us do 10 apr 2014 - 16:00

"Ja, het territorium is in een woord geweldig," Shrew glimlachte snorrend naar haar zon en gaf hem een kopje, maar toch was er wel iets met hem. Een bezorgde glans verscheen in haar heldere groene ogen en ze tikte Tallpaw met haar staartpuntje aan. "Is er iets? Want je weet dat je dat altijd aan me kan vertellen, hè?"

Onderwerp: Re: Sadness all around us do 10 apr 2014 - 17:16

De kater schrok op van de staart van zijn moeder, en knikte een beetje wezenloos toen ze hem zei dat hij altijd bij haar terecht kon. "Ja mam," Antwoordde hij een beetje kribbig, onder de staart wegduikend. Hij was nu een gave apprentice, hij hoefde niet meer naar zijn moeder voor problemen. Of wel? Even was de knappe jongeman in tweestrijd, en daarna gaf hij het op. De heldere ogen richtte zich weer op zijn moeder, en straalden moeheid uit. "Eigenlijk…" Mauwde hij zacht, en slikte even, over zijn trots heenstappen was lastig, nog steeds. "Is er wel iets mam,"

Onderwerp: Re: Sadness all around us vr 11 apr 2014 - 13:21

Een bezorgde frons verscheen op haar gelaat toen de kater onder haar staart wegdook. "Ja mam," Een wat felle blik verscheen in haar ogen bij die toon. Was hij nou aan het liegen..? "Eigenlijk…" De felle blik verdween weer uit haar groene kijkers en ze spitste haar oortjes. "Is er wel iets mam," Bezorgd kantelde ze haar kopje iets. ""Wat is het dan, Tallpaw?" Vroeg ze voorzichtig.

Onderwerp: Re: Sadness all around us za 12 apr 2014 - 15:05

Zijn moeder leek bezorgd te worden, en meteen had Tallpaw spijt van zijn eerdere actie. Zijn moeder was er altijd voor hem geweest, dan moest hij zich niet op haar gaan afreageren. "Nou Mam," Begon hij, terwijl de kater zich tegen de zwart-witte poes aan nestelde. "Het is Running,"

Onderwerp: Re: Sadness all around us ma 14 apr 2014 - 16:08

"Nou Mam," Zachtjes snorde ze toen Tallpaw zich tegen haar aan drukte. Wat had ze wel gedacht? Hij was nog geen grote sterke Warrior, hij was nog maar net een Apprentice. Meer kitten dan Warrior. "Het is Running," De zwart witte poes fronste en gaf Tallpaw een paar likken over zijn kopje. "Wat is er dan gebeurd? Is ze gewond? Heeft iemand haar iets aangedaan?" Zorgen schoten door haar kop en ze wist haar stem niet eens meer kalm te houden. Als iemand ook maar aan één van haar kittens was gekomen..

Onderwerp: Re: Sadness all around us ma 14 apr 2014 - 16:13

Hij glimlachte door de bezorgde reactie van zijn moeder, alsof hij dan hier zou zitten. "Nee mam, want dan zat ik niet hier maar was ik achter diegene aangegaan," Hij spinde even, maar keek toen weer ernstig, "Nee, het is eerder dat ze niet kan accepteren dat ik vrienden heb.." De kater viel stil, en keek even wezenloos voor zich uit, daarna richtte hij zich weer tot zijn moeder, "Ofzoiets iniedergeval,"

Onderwerp: Re: Sadness all around us do 17 apr 2014 - 18:30

"Nee mam, want dan zat ik niet hier maar was ik achter diegene aangegaan," Shrew haalde opgelucht adem en keek trots naar haar zoontje. "Ik zie nu al dat je een geweldige vader zult worden," Glimlachte ze. "Nee, het is eerder dat ze niet kan accepteren dat ik vrienden heb.." Shrew liet haar oortjes wat verward hangen, want zoveel neusde ze niet in de persoonlijke levens van haar kittens. Zeker niet nu ze Apprentices waren. "Ofzoiets iniedergeval," De Clanleader neusde de tabby even en zorgde dat zijn vacht weer goed zat. "Hmm, ga er niet te dicht op zitten, misschien moet ze gewoon wennen aan haar nieuwe rang? Blijf er gewoon voor haar als broer en grijp je kans als ze steun nodig heeft. Dan komt het wel goed, oké? En als het erger wordt, wil ik dat je het direct komt melden bij mij of je vader, begrepen?"

Onderwerp: Re: Sadness all around us vr 18 apr 2014 - 15:52

De kater moest even grinniken om de opmerking van zijn moeder, alsof dat Running blij zou maken. Dat zou betekenen dat hij haar echt niet meer nodig had, dan had hij iemand anders. Maar het werd al snel duidelijk dat zijn moeder dat er niet mee bedoeld had aangezien ze hem duidelijk maakte dat het een lastige situatie was. Hij knikte bij haar woorden, en zuchtte even, alsof hij dit zelf nog niet bedacht had. Niet dat de kater dat zijn moeder vertelde. "Zeg mam," Miauwde hij na een korte stilte, "Hoe oud is Innerghost eigenlijk?" Het verbaasde de kater namelijk dat hij zo goed kon opschieten met de poes, want volgens hem was ze al redelijk oud, maar ze begreep hem juist zo goed.

Onderwerp: Re: Sadness all around us