Soulpaw lag versuft in haar nest. De dagen leken voorbij te kruipen, zeker nu ze geen mentor had. Geen kat sprak haar aan, en zij zei niks. Ze had dus geen vrienden, familie, kennissen. Ze was helemaal alleen. Ze haalde diep adem, en sloot haar ogen. Ze wou dat ze kon wakker worden met vrienden, een warrior naam en partner. Ze opende haar ogen, en wist dat dit nooit zou gebeuren. Haar groene kijkers speurden de den af, opzoek naar iemand om mee te praten.