Think without limits [&Bitterkit]

Frostfall

De jonge Apprentice poes slenterde kalmpjes rond in het ShadowClan camp. Het had vannacht weer gesneeuwd, en het koude witte spul voelde heerlijk aan aan haar pootkussentjes. Het knarsende geluid klonk zo fijn in haar oren... Ze had altijd al van de koude, sneeuw, vorst en alles wat daarmee te maken had, gehouden, maar wist nooit echt waarom. Haar moeder had er niets mee, vertelde haar vader soms wel eens. Ja, zo nu en dan sloegen ze wel eens een praatje. Dat was een goed excuus om niet bij Brokensoul te moeten zijn, vond ze. Ze was die in gedachten verzonken, toen ze bijna tegen een kleine kitten aanliep. "Euh, sorry...", stamelde ze. Frostpaw besefte eigenlijk niet goed wat er aan de hand was, ze wat té diep in gedachten verzonken.

+Bitterkit

THANKS ♥

Bitterkit keek slaperig om zich heen waarna ze haar mond opensperde om een grote geeuw door te laten. Ze was moe en had zichzelf voorgenomen om zich binnenkort terug naar de nursery te begeven. Tot ze oppeens iemand tegen haar aan voelde botsen. De langharige kitten keek op en zag een onbekende apprentice staan. "Euh, sorry...", stamelde deze. "Waarom ben je tegen mij aangelopen?", vroeg Bitterkit nieuwsgierig. Ze was van mening dat je niet 'zomaar' of 'per ongeluk' tegen iemand aanliep, tenzij dat deze persoon héél onopvallend was, natuurlijk

Frostfall

Het leek een wel erg nieuwsgierige kitten, waar ze tegenaan gelopen was, dus hielt ze even halt. 'Waarom ben je tegen mij aangelopen?', klonk de nog vrij hoge piepstem van het poesje. Haar naam wist ze niet, maar ze dacht een beetje van Heronwing en Hiddendance te herkennen, en zij hadden zo ongeveer een moon geleden een nieuw nestje gekregen. "Ik was er niet zo bij met mijn gedachten, sorry", miauwde ze vrij kortaf. "Zeg euh.. Ben jij geen kitten van Heronwing, en Hiddendance?", vroeg Frostpaw, al even nieuwsgierig als de kit zonet geweest was.

THANKS ♥

"Ik was er niet zo bij met mijn gedachten, sorry", antwoorde de poes kortaf. "Zeg euh.. Ben jij geen kitten van Heronwing, en Hiddendance?", vroeg ze vervolgens. "Ja", antwoorde Bitterkit. "Hoe heet jij?", De grijze kitten kreeg het gevoel dat ze een soort spel aan het spelen waren waarin ze allebij om de beurd een vraag aan elkaar mochten stellen.

Frostfall

Het antwoord van de kitten kwam wat kortaf over: 'Ja.' Ze had het juist! Met een glimlach keek ze het kleintje aan; Het was wel zichtbaar wie haar ouders waren. 'Hoe heet jij?', vroeg de kit vervolgens. "Frostpaw is de naam. En jij bent?", miauwde de kattin met een vriendelijke uitdrukking op haar gelaat.

THANKS ♥

"Frostpaw is de naam. En jij bent?", miauwde de tabby glimlachend. "Bitterkit", piepte de grijze kitten vrolijk. Bitterkit vond het leuk als katten vriendelijk tegen haar waren, wat opzich best normaal was.

Frostfall

De grijze kitten stelde zichzelf vrolijk piepend voor: 'Bitterkit.' De lynx point poes knikte even, bevestigend dat ze het verstaan had. "Leuke naam, Bitter!" Frostpaw werd best wel gelukkig door het zien van de vrolijke kit! Het deed haar goed om andere zo blij te zien, en dat gevoel had ze ook bij Tallpaw, alleen was dat nog net iets anders... Kittens waren meestal wel vrolijk en energiek, zo was zij ook, vóór haar moeder stierf en ze Brokensoul als pleegmoeder kreeg, tenminste...

OOC; Frostpaw is Lynx Point, dus niet echt Tabby ;'D

THANKS ♥

Frostpaw knikte. "Leuke naam, Bitter!", zei ze vervolgens. "Bitterkit", verbeterde de langharige kitten. Er waren niet erg veel katten die haar 'Bitter' mochten noemen, alleen papa, mama, Cornkit en Barkkit om precies te zijn.

Frostfall

Al snel verbeterde de langharige, grijze kitten Frostpaw: 'Bitterkit.' Verward keek het kleintje aan. Wat was er dan mis met 'Bitter'? Al snel probeerde ze het wat leuker te laten klinken. "Maar met de 'kit' erachter, lijkt het net alsof je super... klein bent, weet je wel. Ik zie je niet echt als een kitten, snap je?", klonk ze als excuus. Het klonk eigenlijk nog wel best overtuigend, vond ze zelf.

THANKS ♥

"Maar met de 'kit' erachter, lijkt het net alsof je super... klein bent, weet je wel. Ik zie je niet echt als een kitten, snap je?", was haar excuus. De grijze kitten keek Frostpaw onderzoekend aan. "Maar ik ben een kitten", antwoorde Bitterkit, waarbij ze de nadruk op 'ben' legde.

Frostfall

Bitterkit keek haar aan met een onderzoekende blik, die verraadde dat ze het niet eens was met haar 'excuus'. 'Maar ik bén een kitten', antwoordde ze, nadruk leggende op het woordje 'ben'. "Ja, daar heb je wel een punt. Het spijt me", verontschuldigde ze zich, gevolgd door een korte knipoog. "Noem mij trouwens maar gewoon Fro", miauwde ze vervolgens. Zo noemde een aantal katten haar, en dat vond ze helemaal geen probleem. Ze vond 'Fro' wel leuk klinken.

THANKS ♥

"Ja, daar heb je wel een punt. Het spijt me", miauwde de poes, gevolgde door een knipoog. "Noem mij trouwens maar gewoon Fro", vervolegde Frostpaw. "Ik zal mij best doen om het te onthouden, Frostpaw!", piepte de langharige kitten. "Ik bedoel.. Fro!",

Frostfall

'Ik zal mij best doen om het te onthouden, Frostpaw!', piepte de langharige, grijze kitten. 'Ik bedoel.. Fro!', verbeterde ze zichzelf al snel. De lynx point gaf een kort knikje. "Goed zo!", prees ze het kleintje met een brede glimlach die speelde op haar lippen.

THANKS ♥

"Goed zo!", glimlachte Frostpaw vriendelijk. Ook op Bitterkits gezicht was een brede glimlach te ontdekken. "Hoe is het om een ap-apprentice te zijn?", vroeg de grijze kitten, waarbij ze een beetje over haar woorden struikelde.

Frostfall

Een brede glimlach sierde Bitterkit's gezicht. 'Hoe is het om een ap-apprentice te zijn?', vroeg ze, struikelend over haar tong. "Eigenlijk vraag ik mij dat ook af... Ik heb namelijk geen mentor meer, die 's gestorven...", bekende de jonge poes. "Maar de vrijheid is geweldig! Je leert veel meer anderen kennen, en dat is echt super!", promootte ze het Apprentice-zijn.

THANKS ♥

Onderwerp: Re: Think without limits [&Bitterkit]