Can I trust you...? [W olfgaze]

Sloffend over de warriors den stapte Wolfgaze over de nog slapende katten. Hij zette een stap uit de den terwijl hij geeuwde. Dit zou zijn eerste dag als mentor worden, met Leafpaw om precies te zijn. Hij kon zich nog goed herinneren dat Leafpaw problemen had met de nieuwde leidster. Dat zou hem er natuurlijk niet van weer houden om een van zijn beste lessen te geven, al had ze wel al wat ervaring dat hij had vernomen. In dat geval konden ze er altijd nog een gezellig dagje van maken. Hij zag Leafpaw al klaar zitten op de plaats waar ze hadden afgesproken. ''Goeiemorgen,'' zei hij vriendelijk tegen haar. ''Wat wil je als eerst gaan doen?'' vroeg Wolfgaze.

"Wat wil je nog met me gaan doen?" Vroeg ze terug. ''Hmmm..'' Mompelde hij. Leafpaw zou binna warrior worden, er was niet zo veel meer te doen voor haar. In plaats van een leerzame les, kon het natuurlijk ook een leuke les worden, toch? Hij wist per toeval dat ergens in de buurt een schuur van de viervoeters stond. Elk jaar zaten die weer bomvol met kippen rond deze tijd. Vroeger ging hij daar vaak naar toe om kattekwaad uit te halen. Sinds zijn Apprentice tijd was hij daar niet meer geweest. ''Heb je ooit kippen als een gek rond zien rennen?'' Vroeg hij met een ondeugende blik.

"Waar wachten we op?" Vroeg ze met een speelse blik. Ze stond op en samen gingen ze op weg naar de schuur. Het duurde niet zo lang tot ze er eindelijk waren. In Wolfgaze zijn herinnering duurde het langer, maar het was dan ook lang geleden toen hij hier voor het laatst was. De schuur stond onbewaakt tegen het viervoeters gebied aan. Wolfgaze kon zich herinneren dat er een kleine ingang boven in de schuur zat. Hij checkte de omgeving en liep met Leafpaw achter zich aan, om de schuur heen. Bij de achterkant van de schuur zag hij een paar tonnen staan, maar geen gat. Hij wist toch zeker dat er ergens een gat moest zijn?! Hij maakte een sprong en klom op de tonnen. Op de bovenste ton aangekomen stond er een houten plank tegen de schuur op de ton. Hij schoof met zijn neus de plank op zijn en zag een zwart gat, net groot genoeg voor een kat. Het is er nog steeds! Enthousiast gaf Wolfgaze een knik naar Leafpaw dat ze moest komen. Hij kon ze nieuwsgierigheid niet laten en stak zijn kop in het gat. Licht van buiten stak door de kieren van de schuur heen. Het hooi dat op de grond lag werd voortdurend in de lucht gegooid door de kippen. Zijn oren werden gek van het gekakel en getok. Wolfgaze stak zijn kop weer terug. ''Kijk zelf maar,'' Zei Wolfgaze. Hij zette een stap terug zodat Leafpaw erbij kon.

Leafbreeze stak haar kop in het gat, en even later kwam ze er weer uit. "Het hoofdmenu voor de Clan? Zei ze tegen hem. "Wedstrijdje wie de meeste kippen vangt?" Vroeg ze. ''Nou...'' Zei Wolfgaze. ''Het is niet de bedoeling dat we de kippen doden. Onze prooi halen we namelijk uit ons eigen territorium. Dit is puur voor vermaak.'' Legde hij Leafpaw uit. ''Een wedstrijd wie de meeste kippen kan laten schrikken dan?'' Zei hij met een speelse glimlach op zijn gezicht.

"Maar Wolfgaze," begon ze, "In deze moeilijke tijd is het toch juist belangrijk als we deze kippen vangen? Dit kan de Clan helpen! Straks sterven er katten van de honger omdat we geen kip hebben gevangen." kaatste ze als tegen argument. "Één kip Wolfgaze, voor de Clan?" Vroeg ze smekend. ''Nee! Absoluut niet. Wij zijn geen kittypets die door hulp van viervoeters moeten overleven. Wij zijn warriors en wij jagen op ons voedsel in ons eigen territorium.'' Zijn stem was streng en en zijn blik strak. Deze apprentice mocht dan wel al veel geleerd hebben, maar de eer van een warrior was haar helemaal ontgaan. Na al haar lessen was deze les nog het hardst nodig, en dat maakte Wolfgaze haar nu duidelijk.