Here i come people!

Onderwerp: Here i come people! za 26 feb 2011 - 15:43

Opeens sprong er een kindje naar hem toe en wou hem aaien. Even blies hij als waarschuwing. "Ga weg mormel," Mauwde hij. Het kindje vond die miauw zielig klinken en wou haar oppakken. Al snel zette hij zijn tanden in de handen van het meisje. Dit kind begon luidkeels te gillen, Tranen vlogen uit haar ogen en bloed drupte op de grond. "Ik heb je gewaarschuwd," Zei hij met een felle stem. Hierna draaide hij zich om en wou weglopen, Maar dit lukte niet. Het meisje trapte hem in zijn zij. Hij vloog een eindje weg en viel in de bosjes. "Dat was de druppel," Kwaad stapte hij uit de bosjes. Hij keek het meisje duivels aan. Stap voor stap kwam hij dichter bij het meisje. Dit meisje keek hem bang aan en dook inelkaar. Hah! Ze was bang. "Wegwezen," Zei hij nogmaals met een felle stem. Het meisje hoorde hem kennelijk niet en bleef zo zitten. Hij haalde uit met zijn poten en maakte een flinke kras in haar zij. "Ik zei wegwezen!" Opeens hoorde hij voetstappen van een groter mens. "Lily gaat het?" Zei een mannenstem. Hij keek om en blies naar de man. Deze was een stuk groter dan dat meisje, Maar toch zou deze man bang voor hem worden. Hij zou de gevaarlijkste kat hier worden. "D-Dat poesje deed mij pijn" Hoorde hij het meisje bang zeggen. Poesje?! Poesje! Hij was geen poesje. Hij liet een grom horen en draaide zich weer naar het meisje. Voordat hij haar weer pijn kon doen werd hij opgepakt en 'weggesmeten'. Kwaad stond hij weer op en keek hij naar de grotere man die nu op hem afkwam. "Weg! Ksst!" Hoorde hij de man naar hem schreeuwen. Natuurlijk ging hij niet weg, Hij was niet bang voor een .. MENS! Achter zich hoorde hij geritstelt, Maar dit negeerde hij. Het zou vast en zeker een of andere kittypet zijn. Die deden niks.

Onderwerp: Re: Here i come people! ma 28 feb 2011 - 20:49

Deze geuren herkende ze maar al te goed. Tweebenen. Ze zijn opzich wel aardig maar behandellen je soms niet op de goede manier. Je buiten zetten aan een Donderpad zonder eten of drinken en alleen maar een oude kartonnen doos dat als huis moet dienen. Dat was de druppel voor haar, teminste voor die tweebenen. Maar dat was verleden tijd, dat moest ze achter haar laten. Toen ze achter een hekje liep hoorde ze ene jonge stem, maar duidelijk. Haar bruine oren draaide zich naar het geluid nat als haar ogen. Die spotte een klein gat grood genoeg om je kop erin te stoppen. Dat deed ze. Kitty gleurde erdoor en zag een grijze kitten met twee wezens. Het waren tweebenen. De ene was groot en zag er sterk uit. De ander was klein en huilde, vast verzwakt. De kitten zag er boos uit, ze zag wat blaadjes op zijn vacht en een kleine schram op zijn vlank. Misschien was dat haar verbeelding maar dat maakte haar niet uit. Het enige wat ze dacht is dat hij in de problemen komt als die niet gouw weggaat bij die tweebeen. Ze wist er alles van. Voor je het weet schoppen ze je zo hard dat je bloed uitspeugt en je maag verkromt tot een pinda. Maar wat ze wel wist is wat ze moest doen in zulke situaties. Ze kroop door het gat en rende naar de kit. Het boeide niet hoe die zou reageren maar het was wel duidelijk dat hij tweebenen verachte. Ze pakte de kitten bij zijn nekvel en keek de tweebeen een beetje bezorgt en boos aan. 'Geen zorgen, ik haal je hier weg.' Siste ze kort. Gelijk daarna rende ze naar het gat en ging erdoor heen. Ze liep de kitten los en keek hem aan. Hoe zou deze jonge kater reageren.

Mag ik?^^