Where do we start? [Acepaw & Tallpaw]

Crossfaith keek om zich heen, de zon was inmiddels bijna onder en het leek alsof het woud in vuur en vlam stond. Hij kon zich nog goed herinneren dat hem dit vroeger angst aan jaagde, maar nu was hij er niet bang meer voor, sterker nog, hij hielt ervan. De gehavende kater zat aan de rand van het kamp, zijn ogen gericht op de ingang waar hij zo dadelijk de rest van de tijd zou gaan verdoen. De ceremonie van vanmorgen had ervoor gezorgd dat zijn dagelijkse patroon nu nogal in de war was geschopt. En toen hij had willen gaan jagen, was hij de jonge Tallpaw tegen gekomen die hij had uitgenodigd om mee te komen op de zijn eerste training met Acepaw. Hij had de twee jonge apprentices verteld om bij de ingang van het kamp te wachten, daar waar hij inmiddels naar toe gelopen was. Zijn staart zwiepte heen en weer en hij boog zijn rug in een bijna onkattelijke positie om bij het litteken op zijn rug te komen. Af en toe was het zo irritant, dat jeukende gevoel op zijn rug. Een deze dagen zou hij eens naar Littlestream toe gaan, die zou er vast wel iets tegen hebben.

Nadat Ace zijn nest met alle macht had beschermt en wat zwakke buren af had laten druipen door zijn blikken stond hij op. Na nog een blik achterom geworpen te hebben stapte hij de den uit en liep naar de ingang. De andere katten waren ondertussen gaan slapen, hun training begon pas in de ochtend. De zijne en die van enkele andere nu al. Het was zichtbaar wie zijn taak beter uitvoerde dan de andere. Zijn eerste mentor was omgekomen in een grensgevecht, toen hij levend was was hij best oké om mee om te gaan. Zijn tweede had hem begroet bij de ceremonie en was toen niet meer op komen dagen. Tot zijn geluk had deze ook geen nieuwe apprentice gekregen. En nu had hij deze kater, Crossfaith. Hij was benieuwt wat deze ging brengen. Misschien gaf hij het ook wel op? Dan konden ze hem net zo goed warrior maken in plaats van hem weer een nieuwe te geven. Maar goed, eerst kijken wat die kater hem zou leren. Al snel kwam deze ook in zicht, in een zeer vreemde positie wel eens waar. ‘Evenin’ sprak hij kalm, alsof hij heel dat voorval niet had gezien. Als die kater naar zijn reet wou kijken liet hij hem gewoon zijn gang gaan.

Zijn vacht rees op door een korte windvlaag, iemand was weggegaan uit de den, en normaal had Tallpaw er niet op gelet. Maar nu wel, en dat was maar goed ook, anders zou hij het glad vergeten zijn. Gelukkig voor hem gebeurde dat niet, hij wilde het vertrouwen van de aardige warrior die hem mee had uitgenodigd niet beschamen. Dus sprong hij voorzichtig en lichtvoetig op, gaf zijn witte borst een lik, en liep toen wakker en wel de den uit. Crossfaith had hen gevraagd om bij de uitgang te gaan wachten, dus was Tallpaw van plan dat te doen. De ander zat er al, ze kenden elkaar vaag, een echte mening had Tallpaw nog niet over hem. Zijn naam was Acepaw, dat wist de jonge kater wel, maar veel verder ging het niet. Rustig liep de tabby ernaar toe, en begroette de leeftijdgenoot met een knikje, daarna ging hij naast hem zitten. Wachtende op de kater, die al snel in zicht kwam. Ja, Tallpaw moest het de warrior nageven, hij wist indruk te maken, maar of het goed was? Blijkbaar dacht de andere apprentice daar net zo over, want zijn stem sneed al snel door de stilte. Tallpaw glimlachte flauwtjes, een geweldig uitzicht was het inderdaad niet.

Crossfaith had eindelijk de kriebel te pakken en hij had geluk dat het hem was gelukt zonder dat 'ie een rondje om zijn as hoefde te lopen. Hij kon er zelfs gewoon bij blijven zitten. Irritante kriebel ook. Hij zuchtte zachtjes en draaide zich terug, om te zien dat zijn twee apprentices er al waren. Of nou ja, twee. Acepaw was officieel, Tallpaw had hij aangeboden voor een extra les. Hij keek beide katers aan en zwiepte eventjes met zijn staart. "Goed, Acepaw, ik wil van jou weten wat je vorige mentor al met je heeft doorgenomen. Tallpaw, ik wil graag van jou horen wat Frostlake al met jouw heeft doorgenomen. Ondertussen volgen jullie mij het territorium in," miauwde hij op een stugge, iets wat strenge manier. Crossfaith's humeur kon heel snel omschieten. Hij kon nu nog heel vriendelijk en streng overkomen, zodadelijk kon hij ze gaan drillen. Dan begon de lol pas echt.

[Crossfaith zat trouwens nog gewoon op de grond hoor, alleen zijn nek draaide verder dan zou moeten xD]

Toen Cross klaar was met wat hij ook aan doen was begin die te spreken. "Goed, Acepaw, ik wil van jou weten wat je vorige mentor al met je heeft doorgenomen. Tallpaw, ik wil graag van jou horen wat Frostlake al met jouw heeft doorgenomen. Ondertussen volgen jullie mij het territorium in," Nou, die wond er geen doekjes om. Praten en lopen tegelijk. Een heel gezelschap van heren en er word van hun verwacht om te multitasken, dit werd nog eens wat. ‘De eerste heeft me de basistechnieken geleerd van jagen en vechten, de ander kwam niet opdagen dus de rest was zelfstudie’ Normaal had hij het anders verwoord, iets langer, toch wou iets in hem de grens van deze kater opzoeken. En dat enkel en alleen omdat die grens zo dichtbij leek. Nu was hij dus nog iets botter en spottender dan normaal. Even keek hij Tall aan met een zijdelingse blik, Ace was benieuwt hoe die reageerde bij een warrior. Sommige veranderde ineens van karakter, of ja, ze leerden ineens acteren. Daarna hief de tabby apprentice zich overeind en keek naar zijn mentor, wachtend tot die een sein gaf om te gaan.

De 'mentor' was al snel weer klaar, en sprak hen toe met een duidelijke, en niet tegenspraak duldende stem. Er werd dus van ze verwacht te lopen, en tegelijkertijd te praten over wat ze dus al geleerd hadden. 'Nou!' Dacht de tabby kater gefrustreerd, zou hij dan maar de trainingen van Innerghost ook meetellen, zodat hij nog iets kon zeggen van wat hij geleerd had? De keuze hoefde hij gelukkig nog niet te maken, Acepaw was hem voor met antwoorden. Het leek de kater ook wel eerlijk, het was tenslotte de anders' mentor. Dus wachtte hij, en glimlachte een bijna onzichtbare glimlach, maar wel een die Ace maar al te goed kon zien toen Tall zijn blik ving. Dit ging nog wel leuk worden, dus stond ook hij op, schudde zijn vacht uit, en keek toen naar Crossfaith. "Ik heb geleerd om te sluipen, maar meer ook niet echt, Innerghost heeft me vechten geleerd, en verder heb ik veel zelfstudie gedaan, net als Ace dus," Hij knikte naar de ander, en liep achter ze aan, waarna hij, toen ze het kamp uitgelopen waren, naast de leeftijdgenoot ging lopen. Hij mocht hem wel.

Onderwerp: Re: Where do we start? [Acepaw & Tallpaw]