Training for you two [Willowpaw & Ladypaw]

_{Haar helderblauwe ogen schoten open voor ze zich uitrekte en gaapte. Ze had de laatste dagen behoorlijk intensief gewerkt maar ze had zin in deze vroege ochtend. Het was waarschijnlijk wel een grote taak om twee apprentices tegelijk te trainen maar ze was vastbesloten om het goed te doen en te bewijzen dat ze een trouwe warrior was voor haar Clan en haar Clan alleen. En toch zou het voor haar niet echt makkelijk zijn. Ze had nooit aan apprentice moeten trainen en nu ineens moest ze er twee onder haar hoede nemen. Niet dat het haar zou tegenhouden, ze had haar leven al voor het grootste deel gebeterd.
Langzaam stond de spierwitte poes op en verliet in uiterste stilte de den en keek nog een keer om naar de kater waarnaast ze had geslapen. Hij had de werkelijke haar terug naar boven gehaald en haar weer in elkaar gezet waar ze eerst helemaal uit elkaar gevallen was. Ze gaf echt om hem en ergens besefte ze dat hij meer omhoog haalde dan iemand anders ooit had gedaan. Ze schudde haar vacht even op tegen de kou en nam snel een klein stukje prooi van de stapel en at dit op. Het was in haar ogen nog veel te vroeg om haar apprentices uit hun slaap te halen.
Zodra haar prooi op was wastte ze haar witte vacht even en begroef de overblijfselen voor ze naar de apprentice den liep en zich zacht naar binnen wiebelde. ''Willowpaw,'' Murmelde ze zacht en porde de jonge kater in zijn zij en wachtte even tot deze zijn ogen openhad voor ze zich omdraaide naar de jonge tortie poes. ''Ladypaw, ook jij wakker worden.'' Zei ze zacht en porde ook haar in haar zij voor ze zich omdraaide. ''Ik wacht buiten het kamp op jullie.'' Zei ze en wiebelde zich weer naar buiten voor ze naar de ingang liep en net buiten de tunnel ging zitten, haar witte staart opkrullend langs haar poten.}

Gister was een rare dag geweest. Hij had een nieuwe mentor gekregen, en hij moest die ook nog eens delen. Slaperig opende hij zijn helder blauwe oogjes. Hij was niet gewend aan een streng schema, aangezien hij bijna geen trainingen had gehad van Autumnleaf. Het voelde een beetje raar dat hij nu een andere Mentor had, alsof hij hem verraadde. Maar hij probeerde er niet te veel over na te denken. Nadat hij even gaapte wilde hij zijn ogen weer sluiten. Net toen hij bijna een tweede keer die dag in slaap was gevallen voelde hij een porretje in zijn zij. Slaperig keek hij om. Daar stond zijn mentor, Snowcrystal. De poes murmelde zijn naam, en verbaas keek hij haar aan. Hij was het niet gewend om zo vroeg op te staan. Hij hoorde dat Snowcrystal ook Ladypaw wekte, en zei dat ze buiten op hen wachtten. Natuurlijk! Training! Meteen was hij klaarwakker. Vandaag zou hij eindelijk weer eens een training krijgen! Snel stond hij op. 'Ladypaw! Ladypaw! Wakker worden! We hebben training!' Riep hij enthousiast terwijl hij naar buiten stormde. Even keek hij rond. Toen hij Snowcrystal niet meteen zag besloot hij gebruik te maken van vrijwel het enige ding dat hij had geleerd; geurherkenning. Hij snoof diep. Vele geuren ving hij op, maar hij wist nog net de geur van zijn mentor te herkennen. Snel volgde hij de geur, en even later vond hij haar een eindje buiten het Camp. Vrolijk ging hij naast de witte poes zitten. 'Wat gaan we doen vandaag?' Mauwde het grijze katertje vrolijk.

''Ladypaw, ook jij wakker worden.'' Met een harde por werd ze uit de droomwereld gerukt. Een zacht kreuntje verliet haar mond voor ze omhoog krabbelde. Willowpaw sprong al enthousiast naar buiten, en zij volgde ook, iets langzamer. Ze zou heel erg haar best doen om te laten zien wat ze al kon. Want ze kon al veel. Ze was veel slimmer dan andere katten van haar leeftijd, en ze leerde ook veel sneller. Als ze nou rustig naar de ingang liep en netjes wachtte tot ze vertrokken, zou Snowcrystal wel inzien dat Ladypaw veel beter was dan de rest. Dan zou ze het niet durven om Willowpaw beter te behandelen. 'Wat gaan we doen vandaag?' Hoorde ze een eindje verderop. Het katertje zat al enthousiast buiten het kamp. Lady hield even halt toen ze voor de uitgang stond, ze haalde diep adem en werd vervolgens naar buiten gegooid door een humeurige warrior. "Volgende keer een beetje sneller graag." Ladypaw knikte geschrokken en trippelde snel naar Snowcrystal en Willowpaw.

_{Geduldig tikte ze haar witte staart tegen de al even witte ondergrond, ze had geen haast en dat zouden haar apprentices ook niet hoeven hebben. Willowpaw was dan al snel wakker geweest en ze had hem zelfs nog even in het kamp gezien. De jonge kater leek er wel zin in te hebben en dat deed haar goed. Ladypaw had er wat meer moeite mee gehad maar dat vond ze niet zo heel erg. Sinds lange tijd had ze haar witte kop geheven en haar ogen glansden vol geluk. In stilte gaf ze haar pels een lik zodat het er iets beter uitzag dan normaal en draaide langzaam haar kop naar Willowpaw zodra ze kater hoorde aankomen. Een zachte trek verscheen rond haar snuit en ze keek even rond.
Haar helderblauwe ogen bleven hangen op de ingang van het kamp en ze schudde haar kop even. ''Wat heb jij al geleerd van Autumnleaf?'' Vroeg ze en keek naar Ladypaw en glimlachte warm. Ze neeg haar kop iets naar de jongere poes maar bleef rustig zitten. ''Trek je maar niet zoveel aan van hem, niet iedereen heeft een goed humeur in de ochtend.'' Miauwde ze rustig en krulde haar staart weer op rond haar poten voor ze Willowpaw weer aankeek.}

Al snel voegde ook Ladypaw zich bij hun gezelschap, nadat een Warrior een snauwerige opmerking maekte tegen de tortie poes. Eerst wilde hij opspringen om haar te helpen, maar het was al niet meer nodig. Ladypaw negeerde de Warrior en kwam bij hun zitten. Snel richtte Willow zich weer op Snowcrystal. ''Wat heb jij al geleerd van Autumnleaf?'' Vroeg die. De grijze kater keek bedachtzaam op. 'Niet erg veel, mevrouw.' Mauwde hij beleefd. In die ene moon dat de kater zijn mentor was had hij amper twee lessen gekregen. 'Ik heb wel al hete hele territorium en de grenzen gezien, en ik kan geuren herkennen. Ook van andere clans, met hulp van de Gathering.' Legde hij uit. Zijn verwachtingsvolle blik ging naar de witte poes. Wat zou ze hem eerst leren? Jagen? Vechten? Hij kon niet wachtte tot ze zouden beginnen, maar bleef kalmpjes zitten. Geduld, Willow, geduld.

"Ik kan ook al een hele hoop hoor! En ik leer snel." Probeerde Lady de aandacht naar zich toe te trekken. Blijkbaar zág Snowcrystal haar ook als een kitten. Een nieuweling waar ze heel lang mee zou moeten trainen. Ze wás inderdaad een nieuweling, maar ze had al wat geoefend in het kamp. Wat kon ze anders met haar naïeve siblings? Daar kon ze niks van leren..

Onderwerp: Re: Training for you two [Willowpaw & Ladypaw]