Sweetly broken {Strawberry}

Hij voelde de blikken van katten op zijn pels branden toen hij het kamp verliet. Hij realiseerde zich zelf ook wel dondersgoed dat hij verdacht vaak het territorium inging, maar wat kon hij anders doen? Hij had geen zin in sociaal contact, al een tijd niet meer. Hij had alleen maar behoefte om met één iemand te praten, en net diegene kon hij niet altijd bereiken. Met een zucht versnelde hij zijn passen wat en snoof hij de bosgeur op. Een geurenmengeling van muis en duif drong zijn neus binnen, en met een behoedzame blik inspecteerde hij de dorre braamstruiken langs de weg. Enkele takken begonnen te ritselen, maar hij wist dat dat kwam vanwege de kille wind, en niet omdat er een eventuele prooi in verstopt zat. Met een zucht keek hij weer voor zich uit, en gaf hij de jacht op. Hij zou straks nog wel eens zien of hij wat kon vangen. Met tegenzin baande hij zichzelf weer tot stilstand toen de owltree zijn weg versperde. Zonder het door te hebben hadden zijn poten hem hierheen geleid. Net toen hij zich wou omdraaiden ving hij het gestalte van een andere poes op in zijn ooghoeken. "Strawberry?" Miauwde hij kalm, terwijl hij zijn ambergele blik op de poes liet rusten. De poes had het zwaar sinds de vader van haar kits verdwenen was en haar apprentice bruut vermoord was geweest. Een steek van medelijden ging door zijn hart heen. Hij was heus niet de enige die met problemen zat, iedereen had die wel. Sommige groter dan de anderen. Hij versmalde even zijn ogen, maar kwam niet dichter in de buurt van de poes tot hij respons had gekregen.