Why does it have to be thát cold? [&Softvoice]

Zijn uitgeblazen adem veranderde steeds weer in wolkjes en het begon hem onderhand wel een beetje te irriteren. Stomme kou ook. De kater schudde zijn aardige lange vacht uit, zodat hij de warmte beter zou vasthouden en hield zich schuil onder de grote uilenboom, zodat de kleine sneeuwvlokjes zijn vacht niet steeds nat zouden maken. Met een zucht liet hij zich zakken tot een zittende positie en begon aan een grondige wasbeurt. Soms was een lange vacht in Leafbare niet zo heel erg handig.

Een gure wind liet de poes even rillen, maar ze stapte stijfjes door. De sneeuw onder haar poten knetterde bij elke stap. Een prettig geluid om te horen, ook al waren de andere gevolgen van de sneeuw onder haar poten minder fijn. Toch moest ze wel haar fijne hol uit. Jagen was nou eenmaal een van de plichten die ze als warrior droeg, net als patrouilleren. De poes bleef even staan terwijl ze de geuren uit het bos opsnoof. Hierbij bevond zich die van een kater. Nieuwsgierig trippelde ze zijn kant op, misschien dat ze samen konden jagen?

~ Sorry, moet nog een beetje in haar karakter komen.

Toen zijn voorpoten voor zijn gevoel wel schoon waren, keek hij even op en zag dat er een andere Warrior in e buurt was gekomen. ThunderClan zo te ruiken en toen ze dichterbij was gekomen herkende hij haar als Softvoice. De kater schudde zijn vacht weer wat uit, zodat hij het wat warmer kreeg en glimlachte naar de rossige kat. "Hey Softvoice, alles goed?" Glimlachte hij.

Haar poten hadden haar al snel in het gezichtsveld van de kater gebracht en nu zag zij hem ook zitten. Ze herkende hem als Zebrachase, een jonge warrior uit de Thunderclan. Een tikkeltje verlegen deed ze de laatste stappen naar hem toe en knikte vriendelijk. "Hey Softvoice, alles goed?" Glimlachte de kater. Vriendelijk glimlachte ze terug. Haar ogen gleden over de kater terwijl ze hem haast stiekem inspecteerde, dit alles duurde maar een paar seconde. "Hallo," begroette ze hem terwijl ze nog een stapje dichterbij kwam. Nu stond ze onder het grote bladerdek, met in haar achterhoofd het fijne idee dat de uit de lucht vallende sneeuw haar nu niet meer kon bereiken. "Met mij gaat alles prima hoor," Haar stem klonk vriendelijk, maar de bibberende ondertoon was onmiskenbaar.

Hij voelde haar ogen over hem heen glijden, maar dat irriteerde hem niet echt. Hij had niets te verbergen. "Hallo," Begroette ze hem terug en de kater speelde even met zijn voorpoten met de sneeuw. "Met mij gaat alles prima hoor," Ah. De kater knikte glimlachend. "Dat is mooi, maar weet je zeker dat je geen last hebt van de kou, ik bedoel.." Hij wenkte naar de witte grond en grijnsde flauwtjes.

Ze schudde zachtjes met haar kop en de vlokjes sneeuw die daar net nog hadden gelegen dwarrelde naar beneden. "Dat is mooi, maar weet je zeker dat je geen last hebt van de kou, ik bedoel.." De kater wenkte naar de witte grond en grijnsde flauwtjes. Softvoice volgde zijn blik. Tja. "Afgezien van dat dan," Een grijns verscheen op haar gelaat. Maar een klein zuchtje verdween uit haar bek toen ze zich, ondanks haar plan om te gaan jagen, op de grond liet zakken. Een kleine rust kon geen kwaad.

"Afgezien van dat dan," Haha, had hij toch gelijk! Triomfant grijnsde hij en zwiepte tevreden met zijn staart. Softvoice ging voor hem op de grond zitten en Zebra volgde haar voorbeeld. "Weet je wat een echte uitdaging is?" Grijnsde hij mysterieus en keek Softvoice licht uitdagend aan.

Rustig legde ze haar kop op haar rode voorpoten. In haar ooghoek zag ze dat de kater ook was neergestreken en ze draaide haar kop geïnteresseerd zijn kant op. Haar staart gleed over de koude grond, waarna ze hem zo krulde dat het puntje haar achterpoot nog net raakte. "Weet je wat een echte uitdaging is?" Mauwde Zebrachase terwijl er een uitdagende blik op zijn gezicht te vinden was. Softvoice boog haar kop een beetje schuin terwijl ze haar oortjes nieuwsgierig naar voren richtte. "Nou?" Een kleine glimlach lag op haar lippen terwijl ze hem nieuwsgierig aankeek.