Oh StarClan Why! [Snatcher & Mazelock]

Met rustige passen liep de apprentice de RiverClan. Haar pels was nog nat van de meren waar ze door was gegaan. Haar gestreepte vacht plakte tegen haar botten maar dat kon haar niks schelen. Een geur van prooi trok haar aandacht. Ze zakte in jachthouding en ving het muisje waarna ze het opat. Een kattengeur dreef met een sterke wind haar neus in en met een ruk draaide ze zich om. Daar,daar stond een BloodClan kat! 'H...hallo', zei ze aarzelend.

+Snatcher & Mazelock

Nadat ze een tijdje op een koude, stenen muur had gezeten, hopste ze op een sierlijke wijze naar beneden en maakte een keurige landing op haar pootjes. Haar pupillen verdunden sterk toen een sterke geur van Clanmormels haar kleine, roze neusje instroomde. Haar kop zakte langzaam, proberend uit te vinden waar de geur vandaan kwam. Haar poten leidden haar voorwaarts, totdat ze een kat zag, een kleine tabby van de RiverClan. Een sadistische lach werd op haar gezicht getoverd. Zo klein en hulpeloos... Het poesje draaide zich om en keek ietwat verschrikt naar de BloodClan Member. Haar ogen knepen samen toen ze het karkas zag liggen tussen de poten van de Apprentice. De lach verdween onmiddellijk van haar gezicht. “Moet je dit nu zien. Een kleine, domme Apprentice, vragen om problemen door recht in de klauwen te lopen van de BloodClan” spuugde ze nogal woedend. “En dan ook nog zeggen dat wij niet op JULLIE o-zo belangrijke territorium mogen jagen, terwijl wij het qua eten misschien wel het lastigste hebben. Pah! Jullie zielenpoten hebben werkelijk een gebrek aan hersens!” Langzaam begon ze vooruit te lopen, recht op het mormel af.

“Moet je dit nu zien. Een kleine, domme Apprentice, vragen om problemen door recht in de klauwen te lopen van de BloodClan” spuugde ze nogal woedend. “En dan ook nog zeggen dat wij niet op JULLIE o-zo belangrijke territorium mogen jagen, terwijl wij het qua eten misschien wel het lastigste hebben. Pah! Jullie zielenpoten hebben werkelijk een gebrek aan hersens!” Verschrikt had ze haar vacht recht op staan. 'Dit...is toch niet jullie...territory,...dit zijn die van de kittypets...',zei ze zachtjes terwijl ze protesteerde. Deze poes vond ze dan ook erg eng,enger dan andere BloodClanners. Haar ogen stonden angstig en ze smeekte StarClan dat ze nooit was gegaan. De angst stond letterlijk in haar ogen en haar adem ging hard op en neer,puur van angst!

Ze glimlachte sadistisch na de zwakke opmerking van de poes. Ze liet een kakelende lach uit voordat ze zich weer wendde tot de RiverClanner. “Stom Clanmormel, heb jij überhaupt ooit een Kittypet fatsoenlijk een prooi zien vangen? Dat dacht ik dus niet, want die proppen zich alleen vol met die smurrie van de Tweebenen. Dit stuk territory hoort toe aan Lítill, de kater die zich mijn Leader mag noemen, en iedere Kittypet zoals jij mag dus zomaar worden geëxecuteerd” Ze was zelf lichtelijk verbaasd over hoe ze over Lítill sprak, vanwege haar haat voor hem. Dat veranderde haar blik op hem echter niet, Icy was toch echt de poes die ze een echte Leader kon noemen. Ze ging zitten en likte de vacht op haar schouderbladen schoon, alsof er niks aan de hand was. “Maar goed, als mede-eigenaar van dit stuk grond eis ik jou je naam te zeggen. Of we kunnen natuurlijk gewoon doorgaan met 'Mormel', als je dat wilt” zei ze lichtelijk geamuseerd.

“Stom Clanmormel, heb jij überhaupt ooit een Kittypet fatsoenlijk een prooi zien vangen? Dat dacht ik dus niet, want die proppen zich alleen vol met die smurrie van de Tweebenen. Dit stuk territory hoort toe aan Lítill, de kater die zich mijn Leader mag noemen, en iedere Kittypet zoals jij mag dus zomaar worden geëxecuteerd” Ze keek de poes bang aan,waarom was ze ooit gekomen? “Maar goed, als mede-eigenaar van dit stuk grond eis ik jou je naam te zeggen. Of we kunnen natuurlijk gewoon doorgaan met 'Mormel', als je dat wilt” zei ze lichtelijk geamuseerd. 'Ik...heum...ben...Rainpaw,',mompelde ze.

Snatcher snoof even walgend. “Slechte naam. We gaan gewoon door met mormel. Wie was so stom het je te geven? Je moeder of je vader? Of zijn die dood of zo? Als ze dat niet zijn, verwacht ik dat ze dat snel zullen zijn. Tenminste, als jij een projectie van hun bent” Ze schoof zich een stukje dichter naar Rainpaw toe. “Maar ja, Snatcher is de naam die ik draag met eer” Ze haalde haar neus op, duidelijk makend dat zij de bovenste poot had hier.

“Slechte naam. We gaan gewoon door met mormel. Wie was zo stom het je te geven? Je moeder of je vader? Of zijn die dood of zo? Als ze dat niet zijn, verwacht ik dat ze dat snel zullen zijn. Tenminste, als jij een projectie van hun bent” Ze schoof zich een stukje dichter naar Rainpaw toe. “Maar ja, Snatcher is de naam die ik draag met eer” ze snoof boos. 'Mijn naam is niet slecht! En Snatcher is juist een domme naam!',protesteerde ze zachtjes. Ze stapte een paar passen achteruit. Ze keek om haar heen in de hoop een warrior te zien,of beter haar zus!

Op het moment dat Rainpaw het insult naar Snatcher toe wierp vernauwden de pupillen van de grijze poes zich sterk. “Pardon?” vroeg ze met een trillende, dreigende stem. Ze mocht dan wel niet de grootste zijn, haar kracht mocht echter niet onderschat worden. In een fractie van een seconde schoot ze naar voren en beet hard in Rainpaw's staart. Ze gaf het een flinke ruk, met de intentie hem te breken en ervoor te zorgen dat het evenwicht niet meer bewaart kon worden met de staart. “Jij lelijk mormel! Stuk vuil! Het wordt tijd voor jou dat jij je plaats leert hier, ik ben jou onderhand echt SPUUGZAT!” krijste ze woedend. Ze boorde haar tanden in de rug van Rainpaw, en probeerde haar opzij te slepen.

“Pardon?” vroeg ze met een trillende, dreigende stem. In een fractie van een seconde was de poes naar voor geschoten en greep ze haar staart. Ze krijste van woede en pijn en haalde naar haar ogen uit om zo haar staart los te krijgen. “Jij lelijk mormel! Stuk vuil! Het wordt tijd voor jou dat jij je plaats leert hier, ik ben jou onderhand echt SPUUGZAT!” krijste ze woedend. De poes boorde haar tanden in haar rug en probeerde haar opzij te slepen. Adrenaline van woede gierde door haar aders en met een ruk draaide ze zich om en bewerkte ze de buik van de grijze BloodClanner. Trainingen konden goed helpen!

~Zeg maar wanneer Mazelock moet komen~

Onderwerp: Re: Oh StarClan Why! [Snatcher & Mazelock]