See the Ice in a comet that rise to the constellations (*Icepaw, Comettail)

Constellationpaw lag in de aprentices den te slapen, ze kreeg slappe trekjes en een diepe droom. "waar ben ik?" vroeg Constellationpaw zich af in haar droom, ze keek in het rond en zag een mooi gras veld en een warme zon. Constellationpaw drukte zich tegen de want aan van de den, ze kreunde even. Constellationpaw voelde zich niet echt goed en alles werd zwart, zo zwart als zwart en nog zelfs zwarter. Constellation keek in het rond en zag niks, even kreeg ze een korte blik van haar fammilie waar zij en Comet waren en werden afgestoten. Constellationpaw keek dieper naar haar broer en zag ineens en kwaade blik verschijnen, ze schrok het was heel even heel kort en ze was heel bang. Constellationpaw schrok wakker en schudde fier haar dunne kop, ze voelde het mos onder zich wat nogal nat was en besloot om het water uit het mos te schudden. Constellationpaw gaapte even en rekte zich uit, ze was nog al moe. Constellation sleepte het mos mee en bracht het naar buiten en begon het water uit haar mos te krijgen, wat nou al ijs was. Constellationpaw besloot om het maar buiten te laten, ze liep weer terug de den in en zag haar vriendin Icepaw ze begon er naar toe te gaan en bleef daar even zitten.

Icepaw lag onrustig te slapen, ze droomde over in de steek gelaten worden door haar moeder. Maar haar moeder kon er ook niks aan doen dat ze zo erg ziek werdt. Toen ze wakker werdt zag ze Constellationpaw naast haar zitten. Ze rekte zich goed en zei "Goede morgen Constellationpaw... Of is het avond?" Ze keek haar vriendin aan en snorde zachtjes, ze vond Constellationpaw erg aardig. Want ze was rustig en beheerst, dat ze niet goed kon praten maakte haar niet uit en soms genoot ze stiekem van de stilte als ze bij haar vriendin was. Ze keek nieusgierig de den uit en zei "hey Constellation is dat niet je broer; Comettail?"

Comettail was terug van een patrouille en besloot om even bij zijn zusje te checken. Hij trippelde naar de apprentice's den, en zag zijn zusje al water uit haar mos schudden. "Goedemorgen!" Zei hij vriendelijk, en gaf haar een liefdevolle lik over haar oor. "Lekker geslapen?" Vroeg hij opgewekt. Sinds hij wist dat hij een sibling had, kon zijn geluk niet op. Hij had haar nog niks verteld over zijn stoornis, want hij was bang dat ze hem dan gevaarlijk zou vinden. Ook vertelde hij het niet omdat hij het zelf ook nog niet begreep. Hij keek de grijze poes onderzoekend aan. Ze zag er moe uit, en haar vacht was nog onverzorgd. Hij pakte ook een stuk mos op, en mompelde met een bek vol mos: "Ik help wel even..."

beetje kort >.<

Constellationpaw zat naast haar slapende vriendin die langzaam wakker werd, ze keek haar aan en snorde zacht en stiekem deed haar vriendin het ook. "Goede morgen Constellationpaw... Of is het avond?" vroeg haar vriendin Icepaw zich af. Constellationpaw griffelde even en knikten naar de joge leerling, ze staarde naar haar vriendin met haar ambere ogen. Constellation zou graag willen praten zoals iedereen maar dat kon ze niet echt, ze was stil. "hey Constellation is dat niet je broer; Comettail?" Constellationpaw zwiepte met haar staart en glimlachte blij, zelf wist ze niet of het goed ging maar ze dacht van wel eigenlijk hoopte ze dat stilletjes. Constellationpaw liep de ijs koude den uit en begroten de ochtent zon en keek daarna weer terug naar Icepaw, ze glimlachte vriendelijk en wilde dat Icepaw ook zou mee komen. Constellationpaw hoorde haar broer achter haar zeggen: "Goedemorgen!" Zei Comettail vriendelijke toon, en gaf haar een liefdevolle lik over haar oor. "Lekker geslapen?" Constellationpaw schrok en knikte even en zat nog langzaam te trillen van haar angst. "Ik help wel even..." sprak Comettail duidelijk en liefjes. Constellationpaw knikte angstig nog steeds, ze pakte de mos op en nam het mee de den in. Constellationpaw maakte het mos klaar om straks weer uit te rusten, ze trok Comettail mee en zette hem voor Icepaw en wachtte uitstekent.

Fronsend keek Icepaw naar haar vriendin die duidelijk bang leek. Toen Comettail voor haar stond keek ze naar de kat, hij zag er gewoon uit en helemaal niet gevaarlijk. Waar was Constellationpaw dan bang voor vroeg ze zich af. Ze begroete Comettail met een opgewekt hallo en zei "Hoi leuk je te ontmoeten." Want ze had hem wel een paar keer gezien, maar nog nooit mee gesproken. Toen liep ze naar Constellation en fluisterde "ben je ergens bang voor?" Ze ging naast haar beste vriendin zitten en keek Comettail nieuwsgierig aan. "Komen jullie uit hetzelfde nest?" vroeg ze, eigenlijk wist ze het antwoord al want Constellationpaw was veel te jong om uit het zelfde nest te komen.

"Hoi, leuk je te ontmoeten." De stem kwam van een zwarte apprentice, die naast zijn zus stond. Comettail knikte haar vriendelijk toe, en zei: "Het is ook fijn om jou te ontmoeten......" Hij keek het katje vragend aan. "Wat is je naam....?" Hij zag de zwarte kat iets in het oor fluisteren van Constellationpaw, en ging toen naast haar zitten. "Komen jullie uit hetzelfde nest?" Vroeg ze toen nieuwsgierig. Comet schudde zijn kop. "Nee, Ik ben wat ouder dan Constellationpaw." Zijn zusje leek niet op haar gemak, en Comet wou weten waarom. Was ze bang voor hem? Waarom dan? Hij had haar toch niks gedaan? Hij wist dat hij zijn kalmte moest behouden, maar werd alleen maar banger en banger. Had Hellfire haar iets aangedaan? In stilte vervloekte hij het monster dat diep in hem woonde. Hij keek hoopvol naar de grijze apprentice, in de hoop dat ze hem niet meer zo'n angstige blik zou geven....

"Oh sorry, mijn naam is Icepaw" antwoorde ze op de vraag. Ze was even afgeleid vanwege Constellationpaw, ze wou graag weten wat haar bang maakte. Maar haar broer leek haar wel een aardige kat, wat was er dan zo eng? Icepaw keek haar vriendin ongerust aan, soms had ze gewoon het gevoel dat ze voor haar moest zorgen. Daarna keek Ice naar Comet die hoopvol naar zijn zusje keek, maar ze zag iets van angst in haar ogen. "Hey is er iets aan de hand?" vroeg ze zachtjes aan Constellationpaw. Ze keek weer naar Comettail en keek hem onderzoekend aan.

Constellationpaw keek rustig naar de twee katten die aan het spreken waren over alles en nog wat, "Het is ook fijn om jou te ontmoeten......" zei Comettail tegen Icepaw. Constellationpaw bleef de angst in haar ogen hebben over haar droom het bleef door haar heen gaan, "Wat is je naam....?" vroeg Comettail aan Icepaw. Het leek dat Constellationpaw werd buiten gesloten doordat ze niet kon praten, ze herinderde haar diepe droom waar ze werd achter gelaten door haar ouders. Constellationpaw staarde in de verte en hoorde stemmen maar ineens hoorde ze een hardere vreemde stem iets zeggen, ze liep door de den naar buiten maar zag niemand het waren gewoon stemmen. "Hey is er iets aan de hand?" Fluisterde haar zwarte vriendin meelevend. Constellationpaw sloot haar ogen en knikte nee, maar diep van binnen wist ze dat ze loog tegen haar vriendin. Constellationpaw zuchte diep en wilden even niet luisteren en ging liggen en heerhaalden in zich zelf in haar hoofd, "niet luisteren het zijn leugens of niet...."

Icepaw was er niet helemaal gerust op, ze bleef bezorgd over haar vriendin. Ze besloot zich te richten op haar broer, Comet. "Ben je al lang warrior?" vroeg ze nieuwsgierig aan hem. Want ze had hun ouders nooit echt gekend, als kit had ze ze wel eens gezien maar die herineringen waren vaag. Haar blik schoot weer naar Constellationpaw die nu was gaan liggen, nee, ze was er helemaal niet gerust op. Ze keek weer terug naar Comettail en rook zijn geur. Ze proefde overdudelijk angst, angst waarvoor dacht ze bij zichzelf. Ze kon niks raars ontdekken aan de kater en ze had hem wel eens zien spelen met naar Constellationpaw toen ze nog kits waren. Ze had geen idee wat er aan de hand was. "Ik moet gaan jagen?" zei ze verontschuldigend en ze trippelde de den uit.

occ: we moeten dit topic afsluiten vanwege het elder worden!