The first time I met you {littlerose}

Diep in gedachten liep Whalepaw naar het water. Haar poten lieten kleine kuiltjes achter in de overgebleven sneeuw. Langzaam liep ze door, maar plotseling stond ze stil. Ze hoorde wat, geritsel. Misschien een prooi? Langzaam liep ze naar een klein struikje, ja daar, een muis! Ze liet zich zakken en wachtte op het juiste moment om toe te slaan. 'Ja nu.' dacht Whale en ze sprong, maar er ging iets mis, ze bleef haken waardoor scheef sprong en op haar zij belanden. ''Verdorie!'' riep ze. Snel krabbelde ze overeind. In de verte zag ze een andere kat lopen ''ugh, hopelijk zag die mijn val niet'' mompelde ze.

'Ja nu.' dacht Whale en ze sprong, maar er ging iets mis, ze bleef haken waardoor scheef sprong en op haar zij belanden. ''Verdorie!'' riep ze. Snel krabbelde ze overeind. In de verte zag ze een andere kat lopen ''ugh, hopelijk zag die mijn val niet'' mompelde ze.

'wat doe jij nou' zij ze met een afkeurende blik. 'Ten eerste ben je op het tunderclan territory en je jaagt er ook nog' ze was een tijd in haar gedachtens verzonken. 'A ik weet het al weer jij bent Walepaw maar wat doe jij hier nou' en keek naar Walepaw.

Whalepaw keek verschrikt op, was ze op de thunderclan territory?! ze keek om zich heen, ja het was echt zo, ze was vast zo diep in gedachten verzonken dat ze niet doorhad waar ze liep. Beschaamt keek ze omhoog, recht in de twee verschillend kleurende ogen. ''H...h...het spijt me ontzettend'' stamelde ze. ''I... ik had het niet door, ik lette niet op en... en...'' whalepaw kromp ineen. Ze was heel bang, straks kwam er iemand achter, of viel de witte kat haar aan! ''Doe me geen pijn!'' bang keek ze weer naar Littlerose.

'Ik zal je geen pijn doen als je geen antwoord op mijn vraag en dat is wat doe je hier?' ze keek even naar achteren om er geen andere warriors aan kwamen en keek weer naar Walepaw ' ik zal he geen pijn doen daar hoef he niet bang voor te zijn zo beng ik niet maar he moet wel opletten voor andere kitten want als die je ontdekken...' en ze keek met een bange blik naar achteren.

''Ik zal je geen pijn doen, daar hoef je niet bang voor te zijn zo ben ik niet, maar je moet wel opletten voor andere katten want als die je ontdekken...'' zei Littlerose, en ze keek bang naar achteren. Whalepaw hoorde de onrust in haar stem, maar ontspande toch een beetje. ''Ik dacht na over mijn eerste training, hoe die zou zijn, ik heb nog nooit een training gehad zie je, en nu dacht ik daar over na, maar ik lette dus niet op waar ik liep'' antwoorde Whalepaw. ''want ooit hoop ik een van de beste warriors te worden'' voegde ze er aan toe, en ze grijnsde. maar toen schudde ze haar kopje. ''Maar dat boeit nu natuurlijk niet, sorry.'' whalepaw zette een paar stappen achteruit. ''dan ehm... denk ik eh... dat ik nu maar eens ga'' stotterde ze

maar toen schudde ze haar kopje. ''Maar dat boeit nu natuurlijk niet, sorry.'' whalepaw zette een paar stappen achteruit. ''dan ehm... denk ik eh... dat ik nu maar eens ga'' stotterde ze

' Is goed maar je wilt een van de beste warriors worden zeker leider worden of niet soms?' zei ze met een grijns op haar gezicht. 'leuk ik ben een van de beste warriors maar ik kan geen leerling of kitten pijn doen![b]'dus ke heb geluk maar ik zal je wel een tip geven''zei ze vol zelf vertrouwen' voor dat je een prooi achter na gaat voel doen welke kant de wind komt de wind van achteren ruikt de prooi je maar komt de wind van voren dan ruikt de prooi je niet' en ze deed het voor.

''Ik zal je wel een tip geven.'' Zei Littlerose nog. ''voordat je een prooi achterna gaat, voel dan welke kant de wint komt. Komt de wind van achteren dan ruikt de prooi je, maar komt de wind van voren dan ruikt de prooi je niet.'' En ze deed het voor. Aandachtig keek Whalepaw naar de ervaren warrior. Ze was verwondert dat ze zo'n kleine, maar toch slimme techniek nog niet wist. Als ze zelfs dat nog niet wist dan waren er nog miljoenen andere dingen die ze niet wist. ''Maar, als je een prooi ziet, en je wil die pakken, maar de wind komt van achteren, moet je er dan gewoon omheen lopen om hem daarna te vangen?'' De kleine apprentice dacht van niet, maar als ze zelfs dit niet wist. Misschien was dit toch ook wel een beetje een moeilijke vraag om te beantwoorden. ''oh nee, laat maar'' Zei Whalepaw nog snel. Daarna bedacht ze dat dit toch een soort mini-training was, en ze glimlachte.

''oh nee, laat maar'' Zei Whalepaw nog snel. Daarna bedacht ze dat dit toch een soort mini-training was, en ze glimlachte.[/i][i]
'Ga maar hoor waarschijnlijk komt er zo iemand mij wel halen' zei ze en daarna keek ze naar achteren. O als de anderen er maar niet achter komen! dacht ze. ' Gan maar hoor als je weg wilt maar kom niet meer terug raad ik aan! Want er lopen hier veel kitten rond die jou hier niet willen hebben' zei ze.

''Ga maar hoor, als je weg wil, maar kom niet meer terug raad ik je aan! Want er lopen hier veel katten die jou niet hier willen hebben'' zei Littlerose. Op dat moment besefte Whalepaw weer waar ze was en geschrokken riep ze: ''oh ja, sorry!'' en keek langs de witte poes om te kijken of er iemand aankwam. ''Nog bedankt voor de tips'' riep Whale, en toen rende ze weg, bang dat er toch nog iemand achterkwam. 'Hopelijk vertelt Littlerose niemand wat' dacht de grijze apprentice tijdens het rennen. nog wat bezorgt, maar opgelucht rende ze verder, verder van alle ellende die ze zou krijgen als ze langer bleef.

[/i]'Hopelijk vertelt Littlerose niemand wat' dacht de grijze apprentice tijdens het rennen. nog wat bezorgt, maar opgelucht rende ze verder, verder van alle ellende die ze zou krijgen als ze langer bleef.[i]' Doei' zei ze zacht en ze rende weg onderweg had ze nog wat kunnen vangen. ' Ik ga snel terug naar het kamp anders komen ze erachter' dacht ze. 'Hopelijk vertelt Walepaw er niks over' en ze liep het kamp binnen.