Yuk WATER (& Constellationpaw)

Icepaw liep rond in de Marshlands en wachte op Constellationpaw. Ze hadden afgesproken om te gaan jagen. Want ze moesten nog leren hoe je goed kon jagen in het gebied. Ze keek om zich heen en zag iets beweging. Ze sloop er heen en zag een kikker zitten, Icepaw hate kikkers en wist dat ze deze niet zou opeten. Ze sloop er heen en ving het diertje. Ze liep met de kikker terug naar de plek waar ze hadden afgesproken en Icepaw zag haar vriendin aankomen.

Constellationpaw lag in het kamp te duten, gister had ze afgesproken met haar oude vriendin Icepaw die ze best wel gemist heeft. Constellationpaw wurmde even in haar slaap en haalde de herinnering terug in haar hoofd tijdens de grote ijsstorm waar ze in beland waren, ze hadden wel dood kunnen zijn maar gelukig was dat niet zo. Constellationpaw opende langzaam haar ambere ogen en keek rond in het leerlingen kamp, ze merkte dat zij de enige over was in de den want het was al middag. Constellationpaw stond vluch op en keek ongelovig om zich heen, ze had haar mentor nog net zo als altijd amper gesproken. Constellationpaw haaste zich het kamp uit over een paar rotsen, ze nam snel een blik en proefde de lucht, ze miauwde een korte klank en rook ergens een muis zitten. Constellationpaw wist dat bladkaal bijna over was, ze ging in jachthoudig en sprong fier op het kleine ding en dode het in een beet. Constellationpaw liep trouw met de muis naar de plek om een reden te hebben, als Icepaw erom zou vragen zou ze de muis kunnen laten zien als teken van jagen en het mee bracht voor Icepaw. Constellationpaw merkte de plek op en zag de kleine zwarte Apprentice al wachten met een kikker tussen haar kaken, ze liep met een vluche pas naar haar toe en gaf een kort kopje aan haar vriendin Icepaw.

Icepaw walgde van de smaak van kikkers. Ze was toen ook blij dat ze Constellationpaw aan zag komen met een muisje in haar bek. Ze keek haar vriendin aan en zuchte toen ze de sneeuwstorm herinerde. Was ik maar bij Constellationpaw gebleven dacht ze bij zichzelf, ze had een paar dagen moeten bijkomen en ze had in die tijd Constellationpaw niet veel gezien. Ze dwong zichzelf aan leukere dingen te denken en glimlachte naar Constellation. "Zullen we maar gaan jagen?" Vroeg ze

Constellationpaw begon te gaan zitten en legde de muis neer voor Icepaws poten, "Zullen we maar gaan jagen?" zei de zwarte Apprenticis schattig. Constellationpaw wachtte eerst en herinderen de ergenis die ze hadden mee gemaakt de vorige keer, zelf was ze onder koeld geraakt. Constellationpaw keek Icepaw aan en knikte ongemakkelijk, ze voelde de wind door haar vacht strijken net zo als de vorige keer. Constellationpaw voelde zich ongemmakelijk wat als er nu iets met Icepaw gebeurde dan zou ze zich zelf nooit vergeven, ze rekte zich wanhopig uit en staarde de verte in ze kon niks vertrouwen helemaal niet wat er nu zou kunnen gebeuren. Constellationpaw drukte zich tegen Icepaw aan en bleef bij haar wat er ook mocht gebeuren maar ze moest ook jagen, ze bracht ongetwijfeld haar muisje naar Icepaw toe en zelf ging ze even jagen. Constellationpaw wist dat Icepaw ook zou jagen of ieder geval dacht ze, ze staarde de verte in en zag een mooie vink zitten. Constellationpaw proefde al de verse smaak van de dikke vink en ging in jachthouding en sprong op het beest maar ze was vergeten dat ze geen klauwen had dus het vogeltje ontsnapte uit haar greep en vloog weg, ze keek de vink na en staarde naar de grond en ging even zitten op de sneeuw. Constellationpaw rook dat er ook nog een muis dichtbij zat dus besloot ze in jachthouding te gaan en sprinte op het muisje af zonder er bij na te denken, net misten ze de muis en hij ging weg net zo als de vogel ook deed. Constellationpaw liep terurig door steeds weer zonder geluk jaagde ze door haar problemen die ze nog had van haar geborten..

Icepaw keek hoe Constellationpaw de ene na de andere prooi miste. Ze besloot dat ze haar wel kon opvrolijken en rende achter haar aan. Toen sloop ze door de struiken naar Constellationpaw toe en sprong met ingehouden nagels voor haar en gromde speels. Icepaw sprong langzaam op haar vriendin af en lande net naast haar. "Weetje je bent als een zusje voor mij" fluisterde ze in Constellation's oor. Ze liep voor Constellationpaw uit en zei "en gebreken maken niks uit, die heeft iedereen. Ik ben bijvoorbeeld klein en alle katten hebben een zwak punt. Dus laat me zien dat jij een betere jager ben dan ik!" Ze gaf Constellation een lik over haar oor en fluisterde "weet je wel verschillen niet zo veel van elkaar. Alleen heb jij een broer en ik niet." Icepaw dacht terug aan de zorgeloze tijd toen ze als kittens in de nusery waren en veel met elkaar speelden. Ja, die gedachten moest ze vasthouden. En ze ging op jacht.

Constellationpaw voelde de wind langs haar gaan en sloot rustig haar ogen, ze kon niet goed jagen helemaal niet met de kapote klauwen. Constellationpaw schaamde zich voor haar slechte jaag kunsten, ze staarde even naar de bittere grond. Constellationpaw wist dat ze niet weg kon van deze vervloekte wereld, "Weetje je bent als een zusje voor mij" fluisterde Icepaw in haar oor. "en gebreken maken niks uit, die heeft iedereen. Ik ben bijvoorbeeld klein en alle katten hebben een zwak punt. Dus laat me zien dat jij een betere jager ben dan ik!" zei Icepaw liefde vol. Constellationpaw keek met gemak de apprentices aan en wilden net wat zeggen en opende haar mond maar toen begon Icepaw: "weet je wel verschillen niet zo veel van elkaar. Alleen heb jij een broer en ik niet." Constellationpaw knikte instemmend en snorde even. Constellationpaw bleef liever stil en keek is stilte naar de poes maar het enige wat ze deed dat ze ging zitten en haar aan bleef staren, ze keek naar de prachtige ogen van Icepaw die prachtig blauw straalden.

Icepaw liep weer een beetje verder, ze keek of ze prooi zag of proefde. Maar ze vond niks. "Hey Constellation ik ga even verderop proberen wat te vangen, ik zie hier niks meer" riep ze naar haar vriendin en ze keek of die eraan kwam.

~sorry is wat kort -.-

Constellationpaw keek naar Icepaw die leek om er geen zin meer in te krijgen om te gaan jagen, ze zag hoe Icepaw rustig zei "Hey Constellation ik ga even verderop proberen wat te vangen, ik zie hier niks meer" Constellationpaw keek naar de grond en wist dat zij alles verkeerd had gedaan, met een rustige kalme blik keek ze naar de grond en liep weg met langzaame stappen. Constelllationpaw likte haar mond hoeken af en keek naar de grond ze voelde de sneeuw onder haar poten smelten, ze voelde zich nog al buiten gesloten. Constellationpaw wist een ding die ze moest doen, ze begon stap voor stap zich voort te zetten en liep weg van Icepaw en voor deze bos. Ze wilden zo snel mogelijk terug naar het kamp met of zonder Icepaw, ze wist dat ze had gefaald voor haar beste vriendins ogen en liep jankent terug naar de Shadowclan terug naar het kamp om uit te rusten. Constellationpaw had er geen moed voor om er nog even te blijven en sloot haar ogen en liep van zelf sprekend terug.

occ: het topic is ten einden... Als je wilt mag je nog reageren

Icepaw zag hoe Constellationpaw verdrietig afdroop. Ze vroeg zich af waarom want er was toch niks aan de hand. Ze had het waarschijnlijk gewoon moeilijk met haar gebrekken, maar dat maakte haar niet uit. Het bleef haar allerbeste vriendin en niks zou dat veranderen, ze vroeg zich af of ze terug moest. Maar voor ze terug ging besloot ze nog even te jagen zodat zij en Constellation straks konden ontspannen met verse prooi.

Onderwerp: Re: Yuk WATER (& Constellationpaw)