I'm so sorry [Ashdrizzle]

Onderwerp: I'm so sorry [Ashdrizzle] zo 9 maa 2014 - 11:50

De poes had zich wat afgezonderd de laatste dagen, gewoon om alles goed op een rijtje te zetten. De gesprekken met Littlestream en Thrushdive hadden haar weer bij het heden geroepen. De vriendschap tussen haar en Thrushdive was nu officieel voorbij, de kater had haar zelfs uit staan lachen. Het deed nog steeds pijn als ze weer terug dacht en zijn lach schalde nog na in haar oren. Ze zuchtte een keer en hoorde haar maag knorren, maar de Clan moest eerst gevoed worden. Er was geen prooi te bekennen, en dat stelde haar toch wat teleur. Vanavond zou ze niks te eten hebben, evenals misschien wel wat andere katten. Ze wierp deze gedachte weg en voelde een schuldgevoel opborrelen, vanwege Ashdrizzle. Ze kon het niet uitstaan dat ze hem achtergelaten had, alleen maar omdat ze zelf te zwak was geweest..

Het had hem toch wel iets gedaan dat Fawnstep hem zomaar had achtergelaten daar in het territorium, de enige hoop op een vriendschap was weggebrokkeld. Toch had de kater een beetje naar de woorden van Nightspark geluisterd en had hij alles opzij gezet. Het ging beter, dat voelde hij wel en hij had zijn emoties achter slot en grendel gegooid. Met een rustige pas verplaatste hij zich onder de bomen door, op zoek naar het kleinste geluid van leven, maar nee, hij vond iets anders. "Fawnstep." Zei hij op een koele toon en keek haar luchtig aan.

De poes slikte moeizaam toen er een geur haar neusgaten binnendrong: Ashdrizzle. Nerveus bewogen haar oortjes in het rond, oh StarClan. Ze haalde een keer adem en sloot haar ogen kort, ze moest haar angsten opzei schuiven en hem gewoon aanspreken. Ze was bang dat ook hij tekeer zou gaan tegen haar, evenals Thrushdive deed. Ze had het gevoel dat ze haar hele opbouwende vriendschap met de kater had weggegooid door hem achter te laten, maar ze was bang dat hij weer in de stress zou schieten en flauwvallen. Haar snorharen trilden lichtjes toen de tabby kleurige kater in haar gezichtsveld verscheen. "Fawnstep." miauwde de kater op een koele toon, waarna hij haar een luchtige blik toewierp. Een golf van onzekerheid overspoelde de zwarte kattin bij deze koele begroeting. Had ze dan echt haar kansen verspilt? "A-ashdrizzle.." mompelde ze zachtjes en wierp een blik op de grond.

"A-ashdrizzle.." Ergens wilde hij nu gewoon weglopen, haar zo achterlaten, maar er zat nog goeds in hem. Toch keek de Warrior hem niet aan en voelde hij een bitter vuur in zijn borst branden. "Nog iets gevangen vandaag?" Vroeg hij met dezelfde toon. Een normaal gesprek starten was wat een Warrior deed.

De poes schuifelde wat onzeker heen en weer, om vervolgens schichtig op te kijken toen de kater weer begon met praten. "Nog iets gevangen vandaag?" vroeg de kater met diezelfde kille toon. Fawnstep schudde enkel haar kop en keek toen weer naar haar poten. Nee. Ze moest durven anderen onder ogen te komen, ze moest zich niet zo terugtrekken. De poes keek op en rechtte haar rug. "Ik wilde je nog wat zeggen.." miauwde ze en zocht naar de goede woorden. "Het spijt me echt dat ik je achterliet.. Ik wilde je niet nog meer pijn doen.. Al denk ik dat dat juist averechts gewerkt heeft.."

Ze schudde slechts met haar kop en wat ongeduldig trok hij met zijn oren. Zo maakte ze er ook geen gesprek van. "Ik wilde je nog wat zeggen.." Oh, waarover dan? De kater trok een wenkbrauw op, maar bleef rustig. "Het spijt me echt dat ik je achterliet.. Ik wilde je niet nog meer pijn doen.. Al denk ik dat dat juist averechts gewerkt heeft.." Ashdrizzle versmalde zijn blik en kneedde de grond geërgerd met zijn poten. "Dan had je dan beter moeten nadenken." Gromde hij zachtjes. Hij was het zat. Compleet. Alles wat hem was overkomen die paar Moons, het had nu zijn tol geëist.

[size=10]

De poes bewoog nerveus met haar oortjes in het rond toen ze opmerkte dat de kater niet bepaald blij leek te zijn met haar gezelschap. "Dan had je dan beter moeten nadenken." Klonk de kille stem van de kater toen weer. "Dat weet ik, maar toen deed ik dat niet. En dat spijt me nog altijd." miauwde ze toen en keek naar de kater.[/b]

"Dat weet ik, maar toen deed ik dat niet. En dat spijt me nog altijd." Hij drukte zijn oren tegen zijn nek en boorde zijn blauwe blik in die van haar. "Dus nu denk je dat alles goed is? Even sorry zeggen en dan weer verder te gaan?" Gromde hij, zeker niet tevreden met dit. "Nee, Fawnstep, je liet me als een bange kitten alleen, omdat het te heet onder je poten voor je werd. Als dat jouw betekenis is voor vriendschap, dan hoef ik het niet."

De poes draaide haar oren wat naar achteren toen de woorden die de kater had uitgesproken echt tot haar doordrongen. "Ik weet dat dit niet de oplossing is, maar wat moest ik anders doen? Ik wil onze vriendschap niet in hdt water gooien." Ze keek naar de kater, en verwachtte straks wel een uitbarsting. "Jij bent mijn enige vriend. Tenminste, ik had het gevoel dat je een vriend voor me wilde zijn."

"Ik weet dat dit niet de oplossing is, maar wat moest ik anders doen? Ik wil onze vriendschap niet in het water gooien. Jij bent mijn enige vriend. Tenminste, ik had het gevoel dat je een vriend voor me wilde zijn." Zijn ogen werden groot. "Dus nu ben ik degene die de vriendschap heeft weggegooid?" Gromde hij, langzaam toch boos wordende.

"Dus nu ben ik degene die de vriendschap heeft weggegooid?" gromde de kater toen naar haar, en ze zag dat hij boos werd. De poes deens geschrokken wat achteruit en draaide haar oren naar achteren toe. "Dat zeg ik niet.." piepte ze vervolgens zacht en rilde een keer. "Ik zeg alleen dat het me spijt! Ik wil vrienden met je blijven.." Haar stem stierf weg bij het tweede stuk van haar zin, en ze keek hem iet wat angstig aan.

Onderwerp: Re: I'm so sorry [Ashdrizzle]