Let it al out [Open]

Onderwerp: Let it al out [Open] za 22 maa 2014 - 22:51

Ze leek nog altijd het gesnik achter zich te horen toen ze doorliep. Het leek wel te weergalmen in haar kop, en weggaan deed het niet. Een vreemd stekend gevoel pijnigde haar borstkas, en een schuldgevoel vulde haar maag. De poes stopte en drukte haar kop tegen een ruwe boomschors aan, wat had ze gedaan? Ze sloeg haar klauwen uit in de bast en trok er een stukje vanaf. Steeds verder zette ze haar klauwen uit en een grom verliet haar bek, alle frustratie uitende op de boom. Uiteindelijk zakte ze als een hoopje ellende in elkaar tegen de boom en snikte ze zachtjes. Ze herkende zichzelf niet meer in deze poes, waar was die echte Fawnstep gebleven? Eentje die niet anderman zo veel pijn wist te doen. Een stekend gevoel in haar keel, pijn, dat was alles wat ze nu voelde. Schuld en pijn.

Onderwerp: Re: Let it al out [Open] za 22 maa 2014 - 23:09

_{Met matig op elkaar volgende passen trippelde de jonge warrior door het Shadowclan territorium. Kleine sneeuwvlokjes dwarrelden naar beneden. Opeens vulde zijn neus zich met een andere geur, de geur van een warrior die hij onmiddellijk wist te herkennen. Het was Fawnstep. Falconscreech liep rustig in de richting van de geur. Het zou niet lang meer gaan duren voordat hij ze zou tegen komen. Een ijzig koude wind blies door zijn wintervacht heen en liet de kater zachtjes huiveren. Al snel kwam de zwarte poes in beeld die hij had geroken. 'Hallo Fawnstep' zei hij met een zacht glimlachje. 'Wat maakt jou zo van streek?' voegde hij eraan toe toen hij het stukje schors zag liggen die blijkbaar uit de boom was geklauwd.}

Onderwerp: Re: Let it al out [Open] zo 23 maa 2014 - 9:50

De poes snikte nog wat na, toen ze een stem hoorde. 'Hallo Fawnstep' zei hij met een glimlach op zijn snuit. 'Wat maakt jou zo van streek?' De poes hees zich overeind en draaide haar rug naar hem toe. Ze kende deze kat niet, al wist ze wel dat hij van ShadowClan was. En als het goed was een jongere broer van Thrushdive was. Daar wilde ze niks, maar dan ook niks mee te maken hebben. De poes liet haar kop tussen haar schouders hangen en bleef doodstil zitten.

Onderwerp: Re: Let it al out [Open] zo 23 maa 2014 - 10:02

Zijn bladgroene ogen hielden het kastanjebruine gestalte strak in de gaten. Terwijl hij zich geluidloos dichter naar het diertje toe baande voelde hij hoe zijn hart wat sneller begon te kloppen. Hij mocht deze niet missen, dit was misschien de enige kans die hij vandaag zou krijgen. Toen hij zich uiteindelijk dicht genoeg bij de eekhoorn bevond, begon hij zachtjes met zijn achterpoten op de grond te trappelen om nadien door wille van een sierlijke sprong op het prooidier te landen. Snel zette hij zijn klauwen in het lijfje en verloste hij het diertje uit zijn lijden door hem een simpele doodsbeet in de nek te geven.
Trots raapte hij het lichaampje op en keek hij even om zich heen, om in de verte het gestalte van zijn broer Falconscreech op te vangen. Toen hij zag dat de mond van zijn broer bewoog keek hij even raar op. Tegen wie had hij het? Snel trippelde hij naar zijn broer toe, om nadien ook te zien dat hij het tegen Fawnstep had. Vriendelijk knikte hij eventjes en liet hij de eekhoorn terug vallen.

Onderwerp: Re: Let it al out [Open] zo 23 maa 2014 - 11:03

Redwhisker had een tijdje tussen wat bladeren bij een struik gelegen, en bekeek hoe de drie katten samenkwamen en hoe een kater een eekhoorn ving. Het zorgde ervoor dat Redwhisker zich bewust werd van zijn eigen honger, en zijn maag begon te rommelen.
Hij besloot op te staan, uit de struik te stappen, en bij de drie katten te staan. "Hoi," zei hij kalmpjes, maar glimlachend. Maar toen zag hij dat de poes overstuur was, en trok zijn glimlach weg. Hij wilde niet vragen wat er was. Het was ongepast als een onbekende dat deed, en ondanks dat hij het vervelend vond dat de poes overstuur was, was het niet zijn zaak om te weten wat er aan de hand was.

Onderwerp: Re: Let it al out [Open]