What's up? {Greysight}

Spotnose trippelde door het Riverclan gebied. Het was een redelijk mooie dag, en de sneeuw knerpte onder haar pootjes. Ze was van plan om te jagen, dus snoof ze de koude leafbare lucht in. Ze rook een muis, en zag deze zitten bij een klein struikje, en sprong er achterna. Helaas rook dit muisje haar en rende voor zijn leven. "Foxdung!" vloekte ze kwaad op zichzelf. Ze bleef even in de struik zitten, en mopperde boos op zichzelf. Toen ze een andere kat rook, kwam ze omhoog uit de struik en keek de andere kat onzeker aan. "Hoi!" Zei ze vrolijk, zonder de kater te kennen.

Never mistake my
silence for weakness.
No one plans a
murder out loud.

Greysight

Langzaam opende zijn grijze ogen zich. Bijna iedere kat verbaasde zich in leafbare over hoe kleurloos de wereld kon zijn. Dit kwam door de sneeuw, dit maakte het gras en zand allemaal wit. Voor hem was dit niet bijzonder. Elk seizoen, elke maan, elke dag, elke seconde. Bij hem was alles altijd zwart, wit en grijs. Langzaam rekte hij zijn gespierde zwarte lichaam uit. Waarna hij begon aan zijn jacht. Greysight mocht misschien wel kleuren bind zijn, maar hij was zeker niet blind. Hoewel een aantal katten dat wel bleken te denken. Dat was gewoon simpelweg dom. Hij moest voorzichtig zijn, in de witte sneeuw kon elke prooi hem gemakkelijk zien. Echter had hij de prooien ook iets sneller door dan de gemiddelde kat. Doordat hij kleurenblind was, is zijn hoor en ruik vermogen iets groter geworden dan bij de gemiddelde kat. In de verte zag hij een paar zwarte vlekken afsteken tegen de sneeuw. Toen hij voorzichtig dichterbij sloop merkte hij op dat het een paar kraaien waren. Zo lang hij stil bleef zouden ze hem niet opmerken. En dan was het vangen niet moeilijk meer. Nog maar een paar stappen en een sprong, dan zou hij de vogel waar hij op uit was kunnen pakken. Zijn plan werd echter in de war geschopt door een andere kat. Vanuit het niets galmde "Foxdung!" door het hele gebied heen. Meteen volgen alle vogels op, daar ging zijn prooi. Een luide zucht verliet zijn bek, waarna hij in de richting van het geluid begon te lopen. Een she-cat kwam een stukje verderop de struiken uit. Dat moest de veroorzaker zijn van het geluid dat zijn prooi had weggejaagd. "Hoi!" zei de she-cat vrolijk. Dit mocht ze wel zo vrolijk zeggen, maar haar ogen lieten een onzekerheid zien. "Goedemorgen, wil u niet zo hard meer roepen. Mijn prooi is namelijk ontsnapt", zei hij beleeft zodra hij merkte dat het een Riverclan kat was. Vanaf kleins af aan was hem vertelt dat hij aardig moest zijn en beleeft tegen katten uit zijn clan. Dit deed hij ook, en was altijd zijn clan trouw. Het enige waarvoor hij zijn clan zou onderdoen was zijn zus Hawkwind. Zij was het enige wat hij nog had en was ook erg beschermend voor haar. Met zijn grijze ogen keek hij de she-cat aan. Duidelijk makend dat hij dit serieus meende.

from Kíli @ Kickstart

Een zwarte kater met grijze ogen stond voor haar neus. Goedemorgen, wil u niet zo hard meer roepen. Mijn prooi is namelijk ontsnapt", Zei deze kat beleefd. Spotnose's wangen kleurden rood terwijl ze naar de grond keek. "Sorry, dat was niet mijn bedoeling...... Ze keek hem aan. "Kan ik iets doen om het goed te maken?" Zei ze, terwijl ze de kater peinzend aankeek. Ze kende hem ergens van, zijn grijze ogen.... Toen wist ze het weer. Greysight, een kat met kleurenblindheid. Het leek haar vreselijk om dat te hebben, de wereld altijd zwart-wit te zien....... Ze brandde van al die vragen die ze wou stellen, over hoe het was, maar ze hield zich in. Het was een tijdje stil, en Spotnose maakte van deze tijd gebruik door haar lange vacht te wassen, terwijl ze op antwoord wachtte van de kater.

De kat keek naar de grond waarna ze zei; "Sorry, dat was niet mijn bedoeling..." Een klein zuchtje verliet zijn bek, dit was nou ook weer niet de bedoeling. Tot zijn grote verbazing keek de she-cat hem weer aan. "Kan ik iets doen om het goed te maken?" vroeg ze vervolgens aan hem. Greysight zag dat de she-cat hem peinzend aankeek. Ondertussen wist hij wel wat dat betekende, nieuwsgierigheid en heel veel vragen. Na een tijdje keek ze hem niet meer aan en begon haar vacht te wassen. Hij besefte zich dat hij nog geen antwoord op haar vraag had gegeven. "Oh nee hoor mevrouw, dat hoeft niet." zei hij beleeft tegen de she-cat. Waarna hij zelf ook zijn vacht begon te wassen. Deze was echter niet heel erg vuil. Of het was slecht zichtbaar voor hem. Door zijn zwarte vacht en zijn kleurenblindheid kon hij altijd maar moeilijk zien of zijn vacht schoon was of niet. Daarom waste hij deze ook regelmatig, dus om een vuile vacht te voorkomen.