Leaf-Bare is hard, isn't it? [+Quietpaw]

Een beetje suf lag Willowpaw in de Apprentice-Den. Sinds kort ha. Hij een nieuwe Mentor, Snowcrystal, en hij hoopte vurig at zij wel wat trainingen aan hem zal geven. Ook moest hij zijn trainingen delen met een andere Apprentice; Ladypaw. Hij had haar nog nooit ontmoet, maar ze zal vast wel aardig zijn. Hoe zou de training zijn met twee Apprentices? Zou het fijn zijn, of juist niet? Aan de ene kant vermoedde hij van wel, aangezien je samen gevechtjes kon doen en zo, en je kon leuk wedstrijdjes doen. Maar aan de andere kant leek het hem ook wel wat vervelend, aangezien ze de aandacht van Snowcrystal wel moesten delen. Hij zou het snel genoeg zien, bij de training. Aangezien hij toch wel wat wilde doen sprong hij op. Het grijze katertje stapte de sneeuw in, en begin een beetje door het kamp te sloffen. Plotseling viel zijn oog op de prooistapel, die veel en veel lager was dan normaal. Het kwam natuurlijk doorda het Leaf-Bare was, en volgens Elders nog een strenge ook. Hijzelf kon er niet echt over oordelen. Dit was zijn eerste. Toch geloofde hij de elders op hun woord, want als alle Leaf-Bares zo waren, hoe had de clan dan weten te overleven?

{Eerste post voor Quietpaw}

De nieuwe Den voelde ruimer aan, maar ook kouder. Ze was gewend geraakt aan de warme Nursery, maar hier kon ze gewoon de koude wind voelen. Maar de jonge Apprentice was nog net wat te verlegen om in het midden te kruipen, straks zouden de oudere Apprentices boos op haar worden omdat ze iemand zijn plekje innam. Voorzichtig stapte ze de Den uit, niemand wakker willende maken en gaapte even. Ze voelde zich moe, maar wilde niet langer in die vreselijke kou slapen. "Oh.. hallo." Zei ze zachtjes toen ze bijna tegen iemand aan was gelopen en keek naar de voor haar nog vreemde Apprentice. Ze moest echt eens wat gaan doen aan die namenkennis.

Terwijl de jonge Apprentice nog steeds zich stond te verbazen over de kleine prooistapel merkte hij dat een andere kat zachtjes tegen hem aan liep. "Oh.. hallo." Zei de poes zachtjes. Vriendelijk glimlachte hij naar haar. Hij herkende haar als Quietkit, of nee, Quietpaw. Ze was bij de ceremonie Apprentice geworden als het goed was. 'Hey.' Miauwde het grijze katertje terug. Zijn blik gleed weer naar de prooistapel. Diep van binnen hoopte hij dat hij nu een gevulde stapel was. Dat het gewoon weer warm was en dat de sneeuw weg was. Maar zijn hoop was tevergeefs, zoals hij wist. Maar de clan zou zich wel door de Leaf-Bare heen slaan, dat had Dawnflight zelf gezegd. Hij richtte zich weer tot Quietpaw. 'Jij bent Quitepaw, toch?' Vroeg hij. 'Ik ben Willowpaw.'

Onderwerp: Re: Leaf-Bare is hard, isn't it? [+Quietpaw]