{Apprentice Event} Horror Night. {Apprentices Only}

Allright, aangezien nu ook de Thunderclan ook een Apprentice Event heeft, mag de Shadowclan dat ook wel hebben.

Dit is het plan; als de Apprentices zich verzamelen voor nachtrust, zal Ratpaw voorstellen om een soort van toneel te spelen. Ze zal van de Elders hebben gehoord dat rond deze tijd de Tweebeners zich vermommen als monsters en griezels en dat vertellen. Er kunnen spookverhalen worden verteld, maar het is vooral een avondje elkaar bang maken. Het maakt niet wat je kat doet. Maar hou het gezellig
Kort samengevat: De Apprentices spelen toneel en doen alsof ze monsters zijn.

Met tegenzin had ze vanmiddag de Elders geholpen en de teken uit hun vacht gehaald. Hopelijk duurde het even voordat zij dat klusje weer kreeg opgezadeld. Maar daarna was het wel leuk geworden, vooral omdat een Elder iets heel spannends vertelde over de Tweebeners. Blij met dat nieuwtje had Ratpaw de hele dag rondgelopen, er borrelde iets op. Elkaar bang maken...Daar was het mee begonnen.

Haar plannetje was klaar en Ratpaw was erg tevreden over het. Inmiddels was de Sharing Tongues* afgelopen en maakte de Apprentices zich klaar om te gaan slapen. Ratpaw wist dat ze dat waarschijnlijk niet gingen doen, als tenminste haar plannetje lukte. Ze wachtte om de hoek totdat er genoeg binnen waren en rolde toen door een modderplas. Toen ze klaar was, zat ze onder de troep en stond haar donzige vacht alle kanten op. Ze rolde nog wat door blaadjes en vond dat het prefect was zo. Zeker toen een kitten wegschoot van schrik. Ratpaw grinnikte even. Het was donker, dat maakte alles nog beter. Ze ging de Den in. Ratpaw sloop langs de wand, terwijl de maan haar schaduw groot aftekende. Die zag er afschrikwekkend uit, met de opstekende blaadjes en vacht. Ratpaw opende haar bekje en toonde haar tanden, ook die werden uitvergroot. Ze begon akelig te lachen en bleef zo diep mogelijk in de schaduwen. Uiteindelijk sprong ze te voorschijn, midden tussen een groepje Apprentices. "'BOE!"'riep ze hard en ging toen zitten. Ze deed nog niks aan haar uiterlijk, nu was het nog prefect...Goed, ze zag er niet uit...Dat wist ze. Hopelijk had wel geholpen. "'Goed begin? Of niet soms?"'vroeg ze aan de anderen. "Ik weet wat leuks, iets heel griezeligs"'vervolgde ze. Daarna keek ze rond. "'Willen jullie het weten?"vroeg ze. Dit ging geweldig worden.

OTC*=Niet de Sharing Tongues waar nu een topic van is.

_{Langzaam sjokte Shadepaw richting de Apprentice Den. Hij vandaag de hele dag zitten te jagen, en had soms bijna zijn poten er van af gerend. Hij gaapte, en liep naar binnen. Hij krulde zich op tot een bolletje, en sloot zijn ogen. Opeens hoorde hij een akelig lachje, en hij opende zijn ogen en keek gefrustreerd rond. Een reusachtig schaduw-figuur stond op de grond, met reusachtige tanden! "'BOE!"' Shadepaw dook weg, en stond gelijk op, toen hij Ratpaw herkende. Zijn rug haar was helemaal overeind gestoken van schrik. "'Goed begin? Of niet soms?"' Zei ze. Shadepaw slaakte een zucht en liep richting haar, toen hij merkte dat ze helemaal onder de modder en bladeren was. "Ik weet wat leuks, iets heel griezeligs"' Hij bleef staren. "'Willen jullie het weten?" "Vertel op!" Zei hij, toen hij met zijn staart haar oor aanraakte. Dit kon leuk worden! Dat was iets wat Twolegs deden, niet? Maar ach, dit moest leuk worden. Hij gaf haar een lik over haar wang, en proefde tot zijn afschuw modder. "Moest je je echt in modder verpakken?" Grapte hij een beetje lachend.}