Just great...SUP {Open}

Constellationpaw keek rustig rond, het was tijd om naar haar slaapplaats te gaan maar zelf zuchten ze even. Constellationpaw sloop met rustige stappen de Apprentices den binnen om te gaan rusten van haar harde dagen, langzaam voelde ze haar snor haren trillen. Constellationpaw keek rond snel alsof er iets of iemand binnen zat, ze wilden niet weer dat de Apprentices gingen klagen en praten in de nacht waardoor ze niet haar rust kreeg. Constellationpaw sloop stiekem binnen, ze zag dat de maan glansde door de bladeren en takken. Constellationpaw likte haar lippen af en kroop over de koude grond om te gaan liggen, ze sloot haar ogen en ging liggen in de maan straal. Constellationpaw ging slapen en kreeg een fijne zachte glimlach op haar gezicht en begon langzaam in slaap te vallen in de den. Constellationpaw voelde zich fijn en werd wakker in de prachtige sterren hemel, ze staarde er naar met haar ambere ogen. Constellationpaw schrok toen alles zwart werd en duister, ze viel weg en viel neer op de koude grond waar de duisternis haar omsingelde. Constellationpaw schrok wakker en bleef even staren naar de grond die er bruin uit zag, ze staarde ook omhoog waar ze licht zag stralen door de bladeren. Constellationpaw ging voor de Apprentices den zitten staren naar de manenschijn die prachtige witte licht uitstralenden, ze ging liggen op de koude sneeuw en bedacht zich weer dat ze niet zo goed kon praten dan de anderen en hing met haar kop op haar dunne straken poten.