Silentair zag dat Timberleaf hem achterna liep. 'Wacht op mij! Ik ga helpen met een nieuwe muis zoeken!' riep ze. Silentair slikte en begon harder te lopen. "Ik hoef geen hulp!" riep Silentair, hij probeerde het er een beetje snauwerig uit te laten komen, maar dat lukte hem niet. Hij gromde tegen zichzelf, hoe kon het dat deze poes hem zo'n gevoel gaf. Hij wou het liefst bij haar blijven, maar verbood het hemzelf. Weg, hij moest haar afschudden. "Weg!" riep hij naar Timberleaf. Een druppel kwam op zijn kop. "Regen..." gromde hij zacht. Hij staarde in de verte, hij was iets te ver afgedwaald. Het drong tot hem door dat hij het kamp nooit droog kon bereiken. Hij draaide zich om, en zocht iets om onder te schuilen. Hij hoopte dat Timberleaf hem niet had zien omdraaien, en dus gewoon terug naar het kamp ging. Hij zuchte, moest dit echt zo gebeuren?