Shouldn't come back {Dinamo}

Aarzelend staarde hij naar zijn eigen huis, het huis dat de kater al een tijdje ontlopen had. Uit angst van de herinneringen. Maar voornamelijk uit angst om Sketch te zien, zijn kittens. Wat moesten die wel niet van hem denken? Zou Sketch het hen uit hebben gelegd? Hen hebben verteld wat voor een ongelooflijke Fox-hearted hun vader is? Misschien dat ze nog in het duister tastten over zijn verdwijning, misschien hadden ze het wel helemaal niet doorgehad. Het monster dat normaal voor zijn huis stond, was er niet. Wat aanduidde dat zijn Twolegs er ook niet waren, zouden ze naar hem op zoek zijn? Vast niet, waarschijnlijk dachten ze gewoon dat hij weer was teruggevallen in zijn oude gewoontes. Vroeger was hij ook wel eens een aantal dagen niet thuis geweest, dan haalde hij eten bij onbekende mensen. Sommige hadden wel eens bakjes voer buitenstaan, voor de zwerfkatten.

Nu was hij maar twee dagen van huis weggebleven, voor zijn doen was dat nog niet eens zo lang. Misschien dat zijn kittens hem wel gemist hadden, normaal kwam hij altijd elke dag even langs. Nou ja, correctie; over het algemeen was hij er gewoon de hele dag totdat hij terug moest naar zijn Twolegs. Misschien dat Sketch hem zelfs miste. Die gedachte verbande Aragon al snel uit zijn hoofd. Nee, ze miste hem niet. Ze zal hem nooit meer gaan missen, dat had ze tijdens hun ruzie wel duidelijk genoeg gemaakt. Tranen vulden alweer zijn gele ogen, terwijl de herinneringen aan de ruzie weer door zijn hoofd stroomden. Wat had hij in hemelsnaam veroorzaakt? De geur van een andere – welbekende – kat drong zijn neus in. Dinamo. Een kleine glimlach brak door op zijn gelaat bij de gedachte aan zijn zoontje. De kater had geen flauw idee of Sketch de kittens al buiten de tuin liet lopen en dus besloot hij het geurspoor maar te volgen, vol hoop zijn zoon weer een keer te zien. Ergens toch aarzelend, had hij überhaupt wel terug moeten komen?

Words: 333 || Extra: ~ || Tag: Dinamo

Sheet door Cricket van Kickstart

De geur van verse buitenlucht... Het rook geweldig! Dinamo had zijn vader al een hele tijd niet meer gezien, en hij hield het niet langer vol zonder de grijze kater! Hij opende zijn ogen, en zag dat Sketch, zijn moeder, en zijn siblings lagen te slapen. Het raam stond open, dat waren hun baasjes vast vergeten dicht de doen. Het katertje greep zijn kans en sloop zo stil als hij kon naar buiten. Wat was het mooi! Hij was al wel eens eerder buiten geweest, maar nog nooit alleen... De jonge kittypet kater rook de geur van zijn vader, en volgde opgewonden het nog vrij duidelijke geurspoor. Hij was hier nooit op getraind, maar blijkbaar deed zijn neus het al prima voor zijn leeftijd!
Hij was nu al een hele tijd aan het lopen, maar de geur van zijn vader werd steeds sterker. Al de hele weg dacht hij na over een eventuele reden waarom zijn vader weg was gelopen.. Lag het aan zijn moeder? Lag het aan hem? Lag het misschien aan zijn baasjes? Hij had toch gewoon bij hen kunnen intrekken? "Papaaaah?", riep hij. Zijn piepstemmetje weergalmde door de hele omgeving. "Paaap?", herhaalde Dinamo. Plots hoorde hij wat, en werd de geur wel heel sterk. Was hij het? Had het katertje zijn vader echt terug gevonden? Hij kon niet meer terug gaan, want eigenlijk was hij verdwaald... Hij besloot om gewoon op de geur af te gaan, tot hij het gestalte van de kat zag. Ja! Het was Aragon! Het was zijn vader! "Papaaa!", miauwde hij met een gigantische glimlach op zijn gezicht. Mo liep zo snel als hij kon in de richting van de grote kater en duwde zijn hoofdje lang zijn zij, tenminste, de 'zij' waar hij aankon...

"Papaaa!" Dinamo kwam op hem afgelopen, met een gigantische glimlach op zijn gezicht geplakt. Ondanks alle ellende die de overhand speelde in het leven van de grijze kater, kon hij niet vechten tegen het vrolijke gevoel dat zijn lijf vulde bij het aanzicht van zijn zoontje. Het hoofd van zijn tabby zoontje streelde langs zijn zij. ”Ook blij jou weer te zien kleintje,” Aragon glimlachte breed. Hij negeerde het feit dat Mo eigenlijk niet naar buiten mocht. Als Sketch nu naar buiten zou komen, dan zou hij haar in kunnen wrijven dat zij degene was die niet goed voor haar kittens was. Immers had zij dan niet goed op hun kinderen gelet. De donkergekleurde kittypet huiverde, dacht hij dat nou serieus? Dat was wel een beetje te vals, zelfs voor hem. ”Hoe gaat het met je, Mo? Je ziet er goed uit!” Mauwde hij, de kitten in zich opnemend.

Words: 149 || Extra: Mo's setje is so fabulous! || Tag: Dinamo♥

Sheet door Cricket van Kickstart