Icekit lag vredig opgekruld tegen de sneeuwwitte buik van haar moeder. Buiten de nursery was het koud, maar als ze rustig tegen Leafstorm lag, kon ze de winter even gewoon vergeten. Ze voelde een poot tegen haar vacht strijken, en kneep haar ogen nog net iets dichter. "Hey Leafstorm", Icekit herkende de stem van Blithesoul, haar vader. De witte poes spitste haar donkergrijze oortjes om het gesprek tussen haar ouders goed te kunnen volgen. Ze hief haar kopje. "Dag papa",