You look nice I guess || Snowdot||

Hij had inmiddels al heel wat katten ontmoet, maar voornamelijk katers, die allemaal arrogant en 'alwetend' waren. Dus zijn quest voor vandaag was om een poes te vinden, die er op z'n minst aardig uitzag. Dus liep de kleine kitten naar de buitenkant van de nursery, en ging op onderzoek uit. Wie oh wie zou vandaag de gelukkige zijn? Iniedergeval niet zijn moeder, want die kende hij al, ook wilde de kitten liever niet naar de Medicine cat den, want die rook zo vreemd. Er zat voor hem dus niets anders op dan bij de uitgang te gaan zitten, en daar te kijken of er toevallig iemand aankwam die er aardig uitzag, en ook nog eens een poes was.

Na een tijdje ging het katertje liggen op zijn plek, dit was waarschijnlijk het saaiste wat hij ooit had gedaan, maar een quest niet volbrengen was nóg erger, en dus bleef hij liggen. Totdat er een witte poes in zijn gezichtsveld verscheen, ze zag er aardig uit, nu nog met haar praten. Blij sprong Tallkit op, en rende naar haar toe, waarna hij een slip maakte zodat het katertje net voor de poten van de vrouwelijke warrior, stil stond. "Hoe maakt u het?"

Ze was van plan geweest om wat te gaan jagen en Dawnpaw te zoeken. Ze had al een hele tijd geen glimp van haar Apprentice opgevangen en begon zich een beetje zorgen te maken. Wie weet vond ze haar irritant, of vond ze haar een watje. Want ja.. Snow durfde niet zo goed voor haarzelf op te komen, ze was zelfs verlegen tegen haar eigen apprentice!
Een jong katertje liet haar uit haar gedachten opschrikken. Het slipte een beetje en kwam recht voor haar poten tot stilstand. "Hoe maakt u het?" Met lichte schrik mompelde ze verbaasd "G-Goed?" Nee, ze moest een antwoord geven. "Goed." Zei Snowdot nu wat vastberadener. "En hoe is het me jou?" Ze wierp een blik naar rechts, waar de Nursery stond. De ingang was leeg, wat zei dat de moeder waarschijnlijk niet wist dat het katertje weg was. Het was immers een heel jong katje, van ongeveer twee moons. Dan waren de meeste Queens nogal beschermend tegenover de beestjes.

"G-Goed?" Hij trok één wenkbrauw op, en keek de poes vragend aan, was dat een vraag of een antwoord. De poes leek het ook niet te weten, en dus antwoordde ze nog een keer, deze keer voluit. "Goed." Hij knikte goedkeurend, zich er niet van bewust dat dat brutaal kon overkomen. Het was een poes, die konden hem toch niets maken. "En hoe is het me jou?" De kater zag wel hoe ze checkte of zijn moeder ergens was, maar hij besloot om het nog even te proberen, anders moest hij opnieuw zo lang voor de kampingang liggen. Dus opende hij zijn mond, en gaf een vol antwoord. "Goed, en voor als je het wilt weten, m'n moeder vertrouwt me genoeg om rond te lopen, ik ben tenslotte de oudste van het nestje," Hij keek de poes van wie hij de naam niet wist, veel betekenend en belangrijk aan. Ja, hij was de oudste

"Goed, en voor als je het wilt weten, m'n moeder vertrouwt me genoeg om rond te lopen, ik ben tenslotte de oudste van het nestje," Ze knikte. Het maakte haar niet zo veel uit wat de kittens allemaal uitvoerde, als ze maar op veilig terrein bleven. Dan kon ze ook niks overkomen, aangezien er op het moment een roofvogel rondvloog. Gelukkig was het beest vaker boven Windclan territory, dus erg veel zorgen hoefde ze zich niet te maken. En sowiso, kittens konden nooit ongemerkt aan de blik van hun moeder ontsnappen. *

*Dan kende jij Choppedkit niet

Ze antwoordde niet, en dus besloot de kitten maar wat vragen op haar af te vuren om te kijken of ze nu wel of niet aardig was. "Heb je een mate? Ben je verliefd? Hoe heet je eigenlijk? Waarom ben je zo wit? Wie zijn je ouders?" Hij stopte even en keek haar aan, ze moest nu wel antwoord geven, anders was het onmogelijk een gesprek te hebben met deze poes. Hij haalde zijn schouders op, en ging gemakkelijk zitten, dit kon hoogstwaarschijnlijk nog wel even gaan duren, maar hij had alle tijd.

~Kort, snorry ^^"

"Heb je een mate? Ben je verliefd? Hoe heet je eigenlijk? Waarom ben je zo wit? Wie zijn je ouders?" Geschrokken staarde ze hem aan. "N-nee, ik heb geen mate en ben ook niet verliefd*.." Terwijl ze antwoordde probeerde ze zich de andere vragen te herinneren. "mijn naam is Snowdot en ik ben wit zodat ik me goed in de sneeuw kan verstoppen. Mijn ouders zijn Oakleaf en Dreamdance" Was dat het?.. "En eeh.. Hoe zit het met jou?.."

~SNORRY, GENIAAL!
*Haha, liegbeest, je weet net zo goed als ik dat dat wel zo is

"N-nee, ik heb geen mate en ben ook niet verliefd*.." Hij knikte, maar geloofde er niets van, iedereen was toch wel eens verliefd, en ze leek hem het persoon om hopeloos verliefd te zijn. "mijn naam is Snowdot en ik ben wit zodat ik me goed in de sneeuw kan verstoppen. Mijn ouders zijn Oakleaf en Dreamdance" Hij knikte opnieuw, en besloot om nu wat over zichzelf te vertellen. "Oke, ik ben Tallkit en mijn ouders zijn Shrewstar," Hij ging even wat trotser staan, "En Wolftail, hoe heet de kater die jij leuk vindt?"

"Oke, ik ben Tallkit en mijn ouders zijn Shrewstar, en Wolftail, hoe heet de kater die jij leuk vindt?" Ze hapte naar adem, de kitten van Shréwstar sprak haar aan?! Een beetje nerveus keek ze hem aan, niet alleen omdat zijn ouders van hoge afkomst waren, maar ook van zijn vraag. "Ik.. Ik zei toch dat ik niet verliefd ben?" Hoe moest ze dadelijk uitleggen dat ze niet op katers viel, maar op.. poezen. Ze durfde het zelf amper te accepteren! De meeste kittens en apprentices vonden het raar dat poezen of katers op het zelfde geslacht konden vallen, een hoop warriors trouwens ook.

Hij keek haar aan, ze leek teruggedeinsd te zijn nadat de kater zijn afkomst had verteld, geïrriteerd keek hij haar dus aan, maar die blik veranderde snel in verbazing toen de poes begon te ontkennen dat ze verliefd was. "Ik.. Ik zei toch dat ik niet verliefd ben?" Tallkit zuchtte, en zwaaide met zijn bossige staart. "Ja, maar ik geloof je niet, dus zeg het nu maar, ik zal niets zeggen, aan niemand niet" Hij vond het spannend, stiekem maakte het hem niets uit wie de poes leuk vond, hij wilde het alleen maar weten.

"Ja, maar ik geloof je niet, dus zeg het nu maar, ik zal niets zeggen, aan niemand niet" Oké, deze kitten zag het. Nerveus schuifelde Snowdot met haar poten. Vanuit haar ooghoek zag ze een kater langs lopen, Nevermind. Een kat die haar wel aardig leek. "Nevermind.." Fluisterde ze geheimzinnig. Terwijl ze stiekem een blik op hem wierp, de kater had niks door en trippelde het kamp uit.

Hij had een gevoelige snaar geraakt, en dat merkte het katertje maar al te goed. Hij had de poes zover gekregen, ze ging het hem zeggen. Ja, Tallkit had gelijk, Snowdot maakte zich klaar om het te zeggen, en onwillekeurig leunde de kitten wat naar voren, waardoor de snelle beweging van haar ogen hem niet ontging. Hij volgde haar korte blik, en hoorde zijn mond openvallen, net op het moment dat ze het zei. "Nevermind.." Zijn enorme ogen gingen van haar, naar de kater, en hij schudde zijn hoofd. "Dat kan niet, heb je hem überhaupt weleens ontmoet?!" Het was niet dat hij haar niet geloofde, hij vond Nevermind gewoon een vreemde keuze.. "Waaaaaarom dan?"

"Dat kan niet, heb je hem überhaupt weleens ontmoet?!" Verlegen schudde ze haar hoofd. "Waaaaaarom dan?" Haar blik zakte af naar de aangestampte aarde onder haar poten. "Ik weet niet.. Hij lijkt me gewoon aardig en zo.." Waarom kon ze niet liegen!? En dit irritante kereltje leek ook alles door te hebben. Snow voelde een ongekende boosheid opborrelen vanuit haar binnenste. Waarom kon hij haar niet gewoon met rust laten? Ze ging toch niet zomaar aan elke vreemde kat vertellen voor wie ze iets voelde!?

Ze schudde van nee, van nee, een zucht ontsnapte uit zijn mond, en keek haar geïnteresseerd aan. Oke dan. "Ik weet niet.. Hij lijkt me gewoon aardig en zo.." Hij zag dat ze loog, en was niet erg verrast, wie werd nou verliefd op Nevermind? En dat terwijl je hem nog niet eens ontmoet had. Te gek voor woorden.
Ineens kroop het kleintje een beetje weg van de poes, ze keek boos, helemaal niet aardig. Maar voor hij echt duidelijk wegkroop vermande hij zichzelf, en keek haar hooghartig aan. "Nou nou, je hoeft niet boos te worden hoor,"

"Nou nou, je hoeft niet boos te worden hoor" Hoe érg kon je zijn!? "Weet je trouwens dat je heel storend bent?!" Probeerde ze de kitten met een snauw weg te jagen. God, wat was dit een uitdagend kereltje. Veel te arrogant. Hij moest haar gewoon met rúst laten! De kleine snotaap.

~Als je nog éven blijft? *Kijkt lief*

De poes leek zijn woorden niet te waarderen, niet dat het Tallkit wat uitmaakte maar misschien zou de poes het nu aan zijn moeder zeggen, en dan had de kitten een zeker probleem. Dat was nu juist een van de dingen waar hij niet tegen kon. "Weet je trouwens dat je heel storend bent?!" Na even 'na te denken' knikte hij, en grijsnde met zijn zelfvoldane grijns. Ergens was dit wel leuk. Ze snauwde wel, maar dat zou goedkomen, eerst nog even wat langer klieren. "Dat is waar mevrouw, maar ik ben niet de enige hoor,"

Hij grijnsde, de brutale kit. "Dat is waar mevrouw, maar ik ben niet de enige hoor," Tandenknarsend keek ze hem aan. "Ga gewoon wég! Je valt me hartstikke lastig, laat me gewoon met rúst. EN HÁÁL DIE GRIJNS VAN JE GEZÍCHT AF! WAT DENK JE WEL NIET, LELIJKE SNOTAAP. JE HOORT MET RESPECT MET ME OM TE GAAN, EN DAT JE SHREWSTART KITTEN BENT WIL NOG NIET ZEGGEN DAT JE JE ZO HOOG MAG GEDRAGEN. ANDERE KATTEN ZIJN EVEN MIN ALS JOU. JE BENT EEN KITTEN EN ZO MOET JE JE OOK GEDRÁGEN" Ze hijgde na deze uitspatting. Nog nooit was ze zo boos geworden. Nooit.. "Wil je alsjeblieft weg gaan?" Vroeg ze tandknarsend.

Huh? Waar was Tallkit? De zwart witte poes krabbelde overeind en keek met haar groene ogen door de Nursery, maar zag haar kitten nergens. "Ga gewoon wég! Je valt me hartstikke lastig, laat me gewoon met rúst. EN HÁÁL DIE GRIJNS VAN JE GEZÍCHT AF! WAT DENK JE WEL NIET, LELIJKE SNOTAAP." Haar moederinstinct wakkerde meteen aan en ze rende de Nursery uit en zag daar een witte Warrior staan bij haar kitten. Woedend stapte ze voor Tallkit, haar nekharen stonden overeind en haar staart werd twee keer zo dik. "Hoe durf je mijn kittens een snotaap te noemen." Siste ze woedend en even vergat ze dat ze zich als een Clanleader moest gedragen. Voor nu droeg ze de Queen-rang, dus dat interesseerde haar geen reet.

OOC; Sorry het was te aantrekkelijk xD

Oke, die uitspraak viel blijkbaar niet in de smaak bij Snowdot, en al snel kwam Tallkit erachter dat ze helemaal niet aardig was, ze deed alleen maar alsof! "Ga gewoon wég! Je valt me hartstikke lastig, laat me gewoon met rúst. EN HÁÁL DIE GRIJNS VAN JE GEZÍCHT AF! WAT DENK JE WEL NIET, LELIJKE SNOTAAP. JE HOORT MET RESPECT MET ME OM TE GAAN, EN DAT JE SHREWSTART KITTEN BENT WIL NOG NIET ZEGGEN DAT JE JE ZO HOOG MAG GEDRAGEN. ANDERE KATTEN ZIJN EVEN MIN ALS JOU. JE BENT EEN KITTEN EN ZO MOET JE JE OOK GEDRÁGEN" Met elk woord kroop hij een klein beetje weg, maar vond toen zijn moed, en voelde een vuur opborrelen in zijn buik. Gelukkig, voordat de kitten een grote fout kon maken kwam zijn moeder eraan gelopen, en met stijgende verbazing keek het arrogante katertje naar de awesome zwart-witte poes. "Go Mom!" Fluisterde hij zachtjes, en kwam trots naast haar staan, en boze, en 'ik zei het toch' blik werpende op de poes die voor ze stond. "Hoe durf je mijn kittens een snotaap te noemen." Hij knikte vurig, en keek trots op naar zijn moeder. Maar besloot om zich er maar niet mee te bemoeien.

"Hoe durf je mijn kittens een snotaap te noemen." Geschrokken keek ze op toen ze de poes zag. "Sh.. Shrewstar!" Piepte ze. "Het spijt me! Ik bedoelde het niet zo, ik.. ik.." Protesteerde Snow zwakjes. Ze deinsde een beetje achteruit toen ze zag hoe boos Shrewstar was. En Tallkit? Die stond daar maar trots naast zijn moeder. Hij was braaf geweest en had het helemáál niet uitgelokt, waarom zóú hij?!

Toen ze haar groene blik naast zich wierp keek ze even afkeurend naar haar kitten. "Sh.. Shrewstar!" Haar aandacht werd weer naar de Warrior getrokken en haar staart werd weer wat kleiner qua volume en ze likte haar opgeschoten vacht plat. "Het spijt me! Ik bedoelde het niet zo, ik.. ik.." Na een paar seconden stil te zijn geweest schudde ze haar kop. "Het geeft niet, ik liet me ook meeslepen. Maar in de Warrior Code staat dat kittens de toekomst van de Clan zijn en dus mogen ze niet als vuil worden behandeld." Zeker niet met haar kittens. Dacht haar moederinstinct erbij en ze keek even naar Tallkit, die woedende blik weer in haar ogen nemend. "Er is natuurlijk wel een reden waarom een Warrior zo uitvalt naar een kitten. Dus Tallkit, wat is er gebeurd? En als je ook maar één woord liegt, zit je nog een tijd in de Nursery." Gromde ze waarschuwend.

Onderwerp: Re: You look nice I guess || Snowdot||