What is this place? [+Owlflight]

S H I M I - The Rogue

Witte poten trippelden door het met as bezaaide grond, die de grijze sneeuw had verborgen onder zijn deken. De geur van rook hing nog steeds een beetje in de lucht. Ook al sneeuwde het niet, het was nog steeds behoorlijk koud. De grond was bevroren en hard, en Shimi's poten waren gevoelloos van het verre lopen en de kou. Het zal moeilijk worden om weer warm te worden; maar de langharige poes wist wel een manier. Haar fluffige staart zwiepte zacht net boven de sneeuw, en ze snoof de lucht op. Door de as en de sneeuw was prooi moeilijk te vinden. Dit was natuurlijk niks nieuws; na 36 moons reizen raak je wel gewend natuurlijk. Haar grasgroene ogen zochten in de sneeuw naar enigszins spoor van pootstappen; en even later vond ze dan ook de afdrukken van een muis. Ze rook eraan; het was nog vers. Ze volgde het spoor zo zacht mogelijk, wat moeilijk was door het knarsen van de sneeuw. Toen ze een omgevallen boom zag, zag ze het kleine muisje erop zitten. Ze sloop in een jachthouding, haar wit-zilveren vacht camoufleerde haar. Ze sloop op haar tenen dichterbij, maar door een plotstelinge beweging van een andere gedaante liet het muisje wegrennen van de schrik. De poes vloekte niet, maar ging zitten. Haar staart wikkelde om haar koude poten. 'Ik weet niet wie u bent, maar ik had dat muisje graag gewild' miauwde ze. Ze had al sinds geen tijd meer gepraat, dus haar stem was rauw geworden. Ze bleef zitten en keek naar de grijze sneeuw, en wachtte op een antwoord.

+Owlflight

S H I M I - The Rogue

Een tabby poes draaide zich om, en keek de rogue aan. ''O, sorry' zei ze. Een glimlach verscheen op Shimi's gezicht. De meesten, wist ze uit ervaring, zouden de kat aanvallen, maar zij niet. Zij bleef kalm; iedereen kon wel eens een foutje maken, toch? Ze had deze poes nog nooit gezien, en ze herkende zijn geur ook niet. Sinds ze hier was, dat ongeveer maar een kwart moon is, heeft ze maar een kattengroep ontmoet. Ze leefden in de straten van de twolegs, tussen het afval. Ze roken verschrikkelijk, vond ze; de geur van opgedroogd bloed heeft haar nooit aangetrokken. De bloodclan; alleen de naam als was verschrikkelijk. Ze waren ergens afschrikwekkend, halsbanden gevuld met rijen tanden van allerlei dieren, vlijmscherpe klauwen... Nee, daar was Shimi niet van gediend. Ook al droeg ze zelf een roze halsband, die haar herinnerde aan haar thuis, ze zou het nooit vullen met tanden.

'Geen probleem, iedereen let wel eens niet op, niet waar?'. Ze keek de poes aan in haar amberkleurige ogen. Ze vroeg zich af of de kat wist wat hier was gebeurd. Het leek erop alsof ze gewend was aan de natuur; ze had immers geen halsband om. 'Weet jij misschien wat er hier is gebeurd? Het is niet lang dat ik hier ben; rond de kwart moon, en de enige groep katten die ik ben tegengekomen is die Bloodclan'. Ze bleef de kat aanstaren, met nieuwsgierigheid in haar ogen.

S H I M I - The Rogue

Nadat de Rogue haar vraag had gesteld, knikte de clankat. "Dit was het gebied van de Skyclan, maar toen is het afgebrand en zijn ze weggevlucht" De kat, waarvan Shimi nog niet de naam wist,bleef haar aankijken."Je mag trouwens van geluk spreken dat ze hier niet meer zijn. Ze hadden je waarschijnlijk met geweld weggejaagd". Shimi knikte. Logisch dat ze dan weg renden, een bosbrand werd maar zelden overleefd. Waarschijnlijk waren er dan ook veel doden gevallen; en een paar vermisten. Shimi zag het al helemaal voor zich, tientallen katten met kittens en partners in rep en roer, omringd door de likkende vlammen. Chaos was over het landschap gewaaid. Ze herinnerde zich weer hoe ze van haar eigen moeder gescheiden werd; ze had zoveel van haar gehouden, dat ze het over had om haar weg te sturen.
Verdriet was te zien in haar ogen, voor maar heel kort. Tot dat de poes in de gaten had dat de boskat er nog was. 'Wat verschrikkelijk,' zei ze, 'Ik moet er niet aan denken om van familie en vrienden gescheiden te zijn door zoiets.' Haar poten waren inmiddels al wat opgewarmd, dus ze bewoog deze eventjes. 'De naam is Shimi, trouwens.'