Are you here? {Stormypaw}

Dyingpaw

Snel als de wind rende de zwarte kater door het territorium. Twee dagen geleden had hij hier afgesproken met Stormypaw, een poes van de riverclan. Hij had lang gewikt en gewogen, maar nu was zijn besluit zeker: ze konden elkaar niet meer zien. Het was te gevaarlijk en tegen de regels. Het mocht gewoonweg niet! Hij verborg zich in een struikje aan de kant van Windclan, vlakbij het tweebeen-bouwsel over de kloof. Zo dicht mogelijk bij de grond bleef hij liggen wachten tot Stormypaw kwam. Zijn vacht waaide op door de wind die zoals altijd waaide. Er kwam een zon voor de wolken geschoven en opeens werd de sfeer veel killer. Alsof de hemel wist voor wat een moeilijke keuze hij nu stond. Het maakte het simpeler dat hij zeker... Nee, écht zeker wist hij het niet. Maar het was het beste, voor hun allebei. Ze moesten iemand uit hun eigen clan kiezen, waarmee ze dan een toekomst konden opbouwen. Maar nu nog zorgen dat Stormypaw het begreep..

TAG: Stormypaw

WORDS: 170

NOTES: Het lijkt wel Romeo & Julia Xd

©Kuksie

De zon had bijna haar hoogste punt bereikt wat voor Stormypaw betekende dat ze snel naar haar ontmoetingsplek met Dyingpaw moest gaan. Ze wist haar door het kamp te manen en was glippend door het riet gegaan, voor de zekerheid wat er geen katten haar volgden, de diepe kloof en de oversteekplaats kwamen al in haar zicht. Ze verplaatste haar naar het stukje riet wat daar het dichts in de buurt was en proefde de lucht, voor andere katten en Dyingpaw natuurlijk. Er waren veel oude geuren van RiverClan katten en een geur was het verst, die van Dyingpaw dreef haar neus binnen. Ze keek even om haar heen, of ze de zwarte kater kon zien, wat haar helaas mislukte. Een kleine roep kwam uit haar keel "Dyingpaw?" Nadat ze had geroepen bleef ze nog in het riet zitten tot dat de kater zich liet zien, gewoon voor de veiligheid. Ze kwam een klein beetje uit haar schuilplek vandaag zodat de kater kon zien dat Stormypaw er was. Tenminste als hij er ook was, anders kon hij haar niet zien.

~ja, echt he xD

Dyingpaw

"Dyingpaw?", klonk een stem vanuit het Riverclan gebied. Een stem die hem, vreemd maar waar, nu al bekend voorkwam. Hij haalde diep adem en stapte uit zijn schuilplaats vandaan. Wat hij nu moest zeggen, zouden ze geen van beiden leuk vinden, maar het moest nu eenmaal. Ze konden er niet omheen. "Hier ben ik, Stormypaw!", riep hij haar toe.

TAG: Stormypaw

WORDS: 60

NOTES: Kort, I know Xd

©Kuksie

Het duurde niet al te lang of er kwam antwoord van de Windclan kant, gelukkig voor haar met een erg bekende stem "Hier ben ik, Stormypaw!" vrolijk sprong ze op en trippelde richting de plek van het vertrouwde geluid, en trof Dyingpaw daar. Ze drukte haar kopje zachtjes tegen hem aan en zei "Ik heb je gemist Dyingpaw" ze keek hem aan met vrolijke ogen en wachtte rustig op zijn antwoordt. Misschien zou ze nog wat gaan vissen voor hun twee, en met wat geluk zou er ook nog vangst zijn.

~ sorry, me too

De grijze poes kwam uit haar schuilplaats en liep naar hem toe. Dyingpaw's gezicht stond bewolkt toen ze haar kopje tegen hem aan duwde. "Ik heb je gemist Dyingpaw" Stormypaw keek vrolijk, iets wat zijn beslissing niet echt hielp. De zwarte kater haalde diep adem en zei zachtjes: "Ik wou dat ik hetzelfde kon zeggen.." Zijn blauwe ogen richtte hij op de grond, om haar niet aan te hoeven kijken. "Maar om eerlijk te zijn.." Heel even ontmoette hun blik elkaar, maar dat werd snel weer onderbroken. Nerveus schraapte hij met zijn pootje over de grond. Hij was nooit goed geweest in sociale contacten, maar dit was erger. "Weet ik het niet zeker.." Zijn stem was zachter geworden tot een bijna onhoorbaar gefluister. Langzaam zette hij een stapje achteruit, alsof hij probeerde duidelijk te maken dat ze elkaar niet meer konden zien. Het kon gewoon niet...

~Sorry, laat oO

Nadat ze haar zin had afgerond hoorde ze gezucht, ze keek op en hoorde Dyingpaw zeggen "Ik wou dat ik hetzelfde kon zeggen.." geschokt keek ze op, waarom was hij niet blij? Een kleinbeetje wantrouwend keek ze de kater aan terwijl hij vervolgde "Maar om eerlijk te zijn.. hun oogblikken kruisden maar snel keek de kater weg en ze zag zijn poot over de grond schrapen. Wat zou dit zijn? Is hij verliefd op iemand anders? Was zij te min? Of was het dat ze van een andere clan komt? Haar al wat wantrouwe blik veranderde naar een verdrietige blik. "Weet ik het niet zeker.." ze verstond amper wat hij zei en Dyingpaw zette een stap naar achteren. Voorzichtig begonnen tranen in haar ogen te vormen en ook Stormypaw zette een stap naar achteren, ze wende haar hoofd af om de tranen sie nu langs haar wang rolden te verbergen "Ik dacht.. Ik dacht dat..." ze maakte haar zin niet af en zette nog een paar stappen naar achteren.

~je laat haar hart breken :0 arme Stormypaw!

"Ik dacht.. Ik dacht dat.." Stormypaw maakte haar zin niet af. De zwarte kater, die zijn ogen nog steeds strak op de grond bleef richten, hoorde de pootstappen van Stormypaw, die zich van hem verwijderden. Zou ze weggaan? Langzaam keek hij op, en zag hij het betraande gezicht van de grijze poes. Het was niet dat ze niet knap was.. "Stormypaw..", murmelde hij zachtjes, maar wel verstaanbaar. "Het ligt niet aan jou.." Even slikte Dyingpaw. "Maar aan mij." Langzaam wendde hij zin blauwe ogen weer af. Hij kon niet aanzien hoe hij het hart van Stormypaw brak. Was hij echt zo gemeen? Blijkbaar wel, want hij deed het toch..

In de hoeken van haar ogen zag ze de zwarte kater opkijken en zeggen, al was het net aan verstaanbaar. "Stormypaw.. Het ligt niet aan jou.." ze zag Dyingpaw slikken, en voorzichtig keek Stormypaw op niet haar fout? Wat was het dan? Was hij verliefd op iemand anders? "Maar aan mij.." deze woorden bevestigden haar gedachten, hij had nu iemand anders. Nu kon ze haar tranen echt niet meer inhouden. Ze zette nog meer stappen naar achteren, draaide haar langzaam om en rende weg, nog zeggend voor ze echt weg ging "Ik.. Ik hoef je niet meer te zien.." Met dikke tranen in haar ogen rende ze weg, niet meer omkijkend naar de kater, ergens anders heen. Niet naar het kamp, maar een plek waar ze nu alleen kon zijn.

Ooc- ze is het topic nog niet uit Razz

Stormypaw liep achteruit. Haar tranen begonnen nu echt te stromen. Opeens rende ze weg. "Ik.. Ik hoef je niet meer te zien.." Dyingpaw wou nog roepen, zeggen dat ze terug moest komen, maar hij deed het niet. Hij liet haar gewoon gaan. Een beslissing waar hij later misschien spijt zou van krijgen, aar ergens wist hij dat e nu misschien alleen wou zijn. "Ik hoop je ooit nog te zien, Stormypaw.."n mompelde hij zachtjes. Daarna sjokte de zwarte kater pootstap voor pootstap terug zijn territorium in. Hij wou nu alleen zijn. Misschien naar de outlook rock? Zolang Cinderpaw er maar niet was, want aan haar zou ij dit niet kunnen uitleggen... Hij had zijn keuze gemaakt.

~Hij is het topic uit. We kunnen eventueel wel een ander topic maken waarin ze elkaar toevallig tegenkomen? & als je dat goed vind, wil jij 'm dan maken?

Ze was al op een afstand weg van Dyingpaw maar ze horde hem nog net aan zeggen "Ik hoop je ooit nog te zien, Stormypaw.." Een dikke traan gleed over haar wang, want ook nu ze hem haate, hoopte ze ergens diep inhjaar hart dat hij haar zou terugroepen. Ze stopte even met rennen, keek achterom voor de laatste keer en zei zachtjes "Misschien gebeurd dat nog wel.. Maar je moet wel onthouden. You broke my heart, it will be your bones the next time" Stormypaw begon verder van hem af nte lopen, met een koud hart nu.

~sure, ik doe dat dan wel na de RC ceremonie. Misschien kunnen we dan ook hun apprentice's meenemen? Ik doe dat dan in iedergeval wel, bij jou zie ik dat dan wel.