Snow is falling {Strawberry}

De jonge poes zat ineengedoken onder een struik en staarde krampachtig naar het kleine muisje wat zich tussen de varens probeerde te nestelen, om daar te schuilen voor de vallende sneeuw. Haar rode pels zou normaal gesproken goed te zien zijn, maar omdat enkel haar appelgroene ogen zichtbaar waren voor de muis, had deze niks door. Ze had geleerd dat muizen erg gevoelig waren, en ze mocht dus geen enkel geluidje maken. Ze kneep haar ogen wat dicht zodat ze het allemaal wat scherper kon krijgen. Haar poten spanden zich aan en razendsnel schoot de poes uit de struiken, om vervolgens op de muis neer te ploffen. Ze sloeg haar klauwen uit zodat de muis geen kant meer op kon, en beet toen snel diens keel door. Triomfantelijk hief ze haar kop en likte ze het bloed van haar lippen af. Ergens was de drang groot om deze prooi naar binnen te werken, nu deze nog vers was, maar ze vergooide deze gedachte snel toen ze terug dacht aan de Warriorcode, eerst moest de rest van de Clan gevoed worden.

Ze likte haar lippen af en liet het muisje voor haar poten vallen. De rode poes gaf een paar snelle likken over haar schouder en borst, waarna ze weer naar het muisje keek. De drang was zo groot.. zo groot. De poes hoorde in de verte wat geknars van de sneeuw: er kwam iemand aan. Ze opende haar bek en rook ThunderClan. Eerst schrok ze, maar toen realiseerde ze zich dat zijzelf nu ook ThunderClan was. Haar oortjes wiebelden wat nerveus en het puntje van haar staart wiegde langzaam heen en weer. Een poes met blauwe ogen en een witte vacht met bruinige vlekken kwam op haar af. Peachpaw schuifelde wat nerveus heen en weer. Ze kende niet veel katten, op het handje vol katten na dan die ook uit SkyClan kwamen, maar die toonden niet veel belangstelling voor haar. "Goede vangst," miauwde de poes toen op een aanmoedigende toon. Peach perste een zuinig glimlachje op haar gezicht, duidelijk niet echt op haar gemak. "Bedankt.." miauwde ze, al viel haar zin wat stil, gezien ze de naam van de poes niet wist.

"Geen probleem," hoorde ze de andere poes mauwen en Peachpaw knikte een keer. Ze schuifelde wat met haar pootjes door de sneeuw heen en haar snorharen trilden lichtjes. "Dus.. euh.. succes nog.. denk ik?" miauwde de poes toen en ze maakte aanstalten om te vertrekken. "Wacht!" riep Peach toen wat onverwachts, al schrok ze een beetje van het volume wat er opeens uit kwam. Ze schopte wat sneeuw over haar muis heen en trippelde toen naar de poes toe. "Ik ben Peachpaw." miauwde ze toen en gaf een paar snelle likken over haar vacht. Het was nog maar een dag geleden dat de poes terug was gekeerd naar het SkyClan kamp, en toen haar broer had aangetroffen, Raisingsun. Echter was dat niet echt goed verlopen, gezien hij haar andere siblings mee had genomen naar BloodClan. Hij had haar uit de familie gezet, haar geprobeerd te vermoorden. De rode poes was bang om alleen in een nog redelijk onbekend territorium te blijven. Ze was bang dat hij ergens in een boom toekeek om haar op momenten aan te vallen dat ze alleen was. Ze keek even wat onzeker naar de poes. Ze had niemand nog verteld over haar aanvaring met haar broer, zijn bedreigingen. Misschien kon ze haar wel in vertrouwen nemen, maar tot nu toe had ze nog niet eens de naam van de poes gehoord.